به نقل از روابط عمومی آموزش و پرورش کهگیلویه و بویراحمد علی وفانژاد معلم دبستان شهید سعیدی بلهزار یاسوج سابقه بیماری دیسک کمر داشته که در اوایل مهر شدت گرفت بطوری که زیر نظر پزشک مرخصی استعلاجی دریافت کرد.
وی به توصیه پزشک باید در حال استراحت و کمتر در حالت ایستاده باشد و با این وجود با تهیه یک تخت و برای انجام وظیفه خود در پایه دوم این مدرسه تدریس می‌کند.
وفانژاد گفت: 28 سال سابقه تدریس دارم و علاقه فراوانی به تدریس و آموختن دارم و در سخت‌ترین شرایط کارم را انجام می‌دهم.
این مسؤول گفت: مرخصی استعلاجی‌ام پایان یافته ولی قبل و بعد از آن همچنین کلاس درس را رها نکردم و با شوق فراوان در کلاس حضور دارم.
این معلم وظیفه‌شناس در هنگام نوشتن بر تخته از عصا استفاده می‌کند و موقع بررسی تکالیف در مدرسه به حالت خوابیده بر تخت با دانش‌آموزان صحبت می‌کند.
دوست من بازنشستگی پیش از موعد خود گرفتاری هائی دارد که حداقلش دو سال به طول می انجامد که این بنده خدا دوسال دیگر خود بازنشسته است. اگر به مدرسه نیاید که اخراج می شود و به دلیل بیماری از گرسنگی میمیرد. اگر از کارافتادگی بگیرد که یک سوم حقوق فعلی اش را به او می دهند که باز از گرسنگی خواهد مرد. این قوانین و نحوه ی اجرای قوانین است که این بنده خدا رو روی میز کلاس درس خوابانده است.
صحبت دیگر اینکه اگر معلمی با همین وضعیت در فلان کشور اروپائی یا آمریکایی در کلاس درس حاضر می شد این مردمان روشنفکرنمای ما بودند که او را با چهچه و به به های خود تحسین می کردند و او را فردی متعهد و مسئولیت پذیر لقب می دادند. شاید هم به افتخارش جلوی سفارت کشورش شمع روشن میکردند.
اگر افسار فرهنگ کشور در دست امثالهم است که باید خداحافظی کرد به تمام داشته های فرهنگی.