سرنا ویلیامز - تنیس
سرنا ویلیامز پرافتخارترین تنیسور حال حاضر دنیا در مصاحبه‌ای با سایت TennisNow. com گفت: «امروزه دیگر تنیس را دوست ندارم اما هنوز هم اینجا هستم و بدون آن نمی‌توانم زندگی کنم. به‌خاطر همین هنوز اینجا هستم و در آینده‌ای نزدیک هم قصد ندارم بروم. نمی‌خواهم بگویم تنیس از چشمم افتاده است.
واقعیت این است که من هرگز عاشق ورزش نبوده‌ام و هرگز نفهمیدم چه شد که یک ورزشکار شدم. من این تمرینات فیزیکی را دوست ندارم. هیچ‌چیزی که مرا از نظر فیزیکی مجبور به جنب‌و‌جوش کند دوست ندارم.» ویلیامز با همه بی‌علاقگی‌اش به ورزش توانسته در دوران بازیگری‌اش در تنیس 23بار قهرمان گرنداسلم‌ها شود و برترین ورزشکار در رشته خود در قرن 21 باشد.
بنوا آسو اکوتو - فوتبال
تصور اینکه فوتبالیستی پیدا شود که کمتر از بنوا آسو اکوتو به فوتبال اهمیت دهد، سخت است. این بازیکن کامرونی که 14 سال به‌صورت حرفهای در پست دفاع چپ بازی کرده و 24 بازی ملی هم دارد، تمام چیزهای که به دست آورده را به‌واسطه فوتبال دارد. با این حال ورزشی که خیلی‌ها رویای حضور در آن به‌عنوان بازیکنی حرفهای را دارند برای آسو اکوتو چیزی بیش از یک شغل و منبع درآمد نیست. او در یک مصاحبه به‌یاد‌ماندنی گفت: «چرا فوتبالیست شدم؟ برای کار. یک کار 10، 15ساله.
فوتبال برای من فقط یک شغل است. بله. این شغل خوبی است و من نمی‌توانم بگویم از فوتبال متنفرم اما فوتبال عشق یا دغدغه‌ام نیست. من ساعت 10 و نیم صبح به تمرینات می‌روم و ساعت یک کارم را تمام می‌کنم. بعد از آن هم فوتبال بازی نمی‌کنم. زمانی که سر کار باشم، کارم را به نحو احسن انجام می‌دهم. بعد از آن اما در لندن مانند یک توریست هستم و یک زندگی عادی دارم.»
آندره آغاسی - تنیس
«من برای امرار معاش تنیس بازی می‌کنم وگرنه از تنیس متنفرم. من با اشتیاقی پنهانی و تاریک از تنیس متنفرم و همیشه این تنفر را داشته‌ام.» اینها حرفهای قهرمان آمریکایی هشت گرنداسلم تنیس، آندره آغاسی است. او این حرف‌هایی را در کتاب شرح حالش «اوپن» نوشته است. آغاسی که در جوانی یک بازیکن مستعد بود در دوران جوانی‌اش در لاس‌وگاس توسط پدرش مجبور شد تنیس بازی کند تا پول دربیاورد. آغاسی به‌جز ابراز تنفر از تنیس، گفت: «در تنیس انگار در یک جزیره هستید. در میان همه رشته‌های ورزشی که مردان و زنان بازی می‌کنند، تنیس بیشتر از همه مانند سلول انفرادی است.»
کریس کلوو - فوتبال آمریکایی
کلوو هشت
سال در رشته فوتبال آمریکایی در تیم مینه‌سوتا وایکینگز بازی کرد و در
دوران حضورش در مینه‌آپولیس موفق بود اما او هرگز علاقه‌ای واقعی به
رشته‌ای که در آن فعالیت داشت نشان نداد. او زمانی که دانش‌آموز مقطع
دبیرستان بود وارد فوتبال آمریکایی شد؛ زمانی که تیمش به یک ضربه‌زن نیاز
داشت و همان اتفاق سرآغاز ورودش به تیم دانشگاه لس‌آنجلس و بعد از آن هم
برای بازی در لیگ حرفهای فوتبال آمریکایی انتخاب شد. کلوو اما طبق اعتراف
خودش بیشتر به نویسندگی در ژانر علمی-تخیلی و بازی‌های کامپیوتری مانند
ورلد‌آف‌واکرفت علاقه داشت.
لاکت یک بوکسور ولزی میان‌وزن بود که بعد از کسب 30 پیروزی از 32 مبارزه بازنشسته شد.
بزرگترین دستاورد او زمانی بود که با کلی پاولیک برای کسب مقام قهرمانی شورای جهانی و سازمان جهانی بوکس مبارزه کرد.
او در این مبارزه که سال 2008 برگزار شد، در راند سوم ناک‌اوت شد. آن آخرین مبارزه او بود و در مدت کوتاهی پس از آن بازنشسته شد.
لاکت در یک مصاحبه با شبکه BBC گفت: «من هرگز عاشق بوکس نبوده‌ام و فکر نمی‌کنم هیچ‌وقت برای مسابقاتی که مقام قهرمانی نداشته باشند، انگیزه‌ای داشته باشم. خوشبختانه مشکلات مالی هم ندارم چون تمام پولی که از بوکس درآورده‌ام سرمایه‌‌گذاری کرده‌ام. پس مطمئن نیستم که بوکس جایی در زندگی‌ام داشته باشد.»
