بخش زمین و مسکن دارای اثرات درون بخشی و برون بخشی در اقتصاد کشور است، به همین دلیل کارشناسان اقتصادی از این بخش به عنوان لکومتیوهای اقتصادی یاد می کنند که قادر است، علاوه بر رونق درون بخشی و تامین یکی از نیازهای اصلی خانوار، سایر بخش های اقتصادی را نیز به حرکت درآورد.
لکومتیوهای اقتصادی، بخشها و صنایعی هستند که پیوند پیشین و پسین قوی با سایر صنایع و بخشهای اقتصاد دارند. در نتیجه رشد و رونق آنها باعث حرکت وسیع در بخشهای متعدد اقتصادی شده و میتواند تاثیر برجستهای بر رونق کل اقتصاد کشور داشته باشد.
در چهار سال گذشته بخش مسکن در رکود بی سابقه ایی به سر می برد و با توجه به نقش مسکن به عنوان یک لکومتیو اقتصادی که با 102 صنعت ارتباطات پیشن و پسین دارد منجر به تعمیق رکود در سایر بخش های مرتبط نیز شده است.
متاسفانه در طول چهار سال گذشته بسیاری از برنامه های اعلام شده توسط وزارت راه و شهرسازی به مرحله اجرایی نرسیده است و صرفا مسئولین مربوطه به بیان کلیاتی در حرف بسنده کرده اند و به دادن وعده هایی بدون ارائه شیوه اجرایی و نوع عملیاتی کردن ایده ها اکتفا کرده اند. این امر سبب بلا تکیفی بخش مسکن و راه در خصوص سیاست های دولت شده است.
وزیر راه و شهرسازی در دادن این وعده های جدید، این قدر شتاب کرده است که اصلا بحث های کارشناسی را در نظر نگرفته است به طوری که وعده " احداث ۷ فرودگاه بینالمللی در اطراف تهران تا سال ۱۴۰۴" در صورتی از سوی وزیر مطرح می شود که طبق سخنان آخوندی فرودگاه امام خمینی(ره) ظرفیت بالقوه جابه جایی 50 میلیون مسافر را دارد که الآن با ظرفیت 6 میلیون مسافر فعالیت می کند، در تناقض است زیرا وقتی این فردوگاه دارای ظرفیت بالا است و الآن با ظرفیت پایین کار می کند، منطقی و عقلانی است که به جای احداث 7 فرودگاه جدید! همین فرودگاه را سروسامان دهیم.
وعده "تصویب شدن وام 100 میلیونی ساخت در آینده" نیز زمانی مطرح شده است که وام خرید در بلاتکلیفی آشکار به سر می برد و طبق اعلام مسئولان بانک مرکزی با عدم استقبال مردم (به دلیل عدم توجه به توانمندی خانوار ایرانی بود،) روبرو شده بود.
وعده بسیار جالب دیگر وعده" آمادگی ساخت یک میلیون مسکن در آینده" است که درست دو روز قبل از استیضاح توسط آخوندی به عنوانی یکی از اقدامات آینده! وزارت راه و شهرسازی از آن یاد کرده است.
جالب اینجاست که در صورتی که معلوم نیست این آمادگی چگونه و چه زمانی به وقوع خواهد پیوست و صرفا به عنوان یک آرزو بیان می شود، این آرزو در دولت گذشته محقق شده است و سالانه حدود یک میلیون مسکن ساخته شده است.
متاسفانه این آرزو زمانی بیان می شود که وزارت مسکن و شهرسازی در طی سال های سال گذشته، واحد جدیدی ساخته نشده که هیچ، بلکه در تکمیل پروژه های ناتمام مسکن مهر هم ناتوان بوده است تا جایی هر روز وعده های جدید داده می شود.
در هر حال به نظر میرسد نمره آخوندی در 4 سال اخیر به شدت پایین است. او نتوانسته به وعدههای خود پایبند باشد و در اغلب شعارهایی که داده است ناموفق عمل کرده است.