هر چه به روز اربعین نزدیکتر می‌شویم عشق و ارادت و دلتنگی عاشقانی که این روزها سر از پا نمی‌شناسند بیشتر می‌شود.
زن و مرد، پیر و جوان و کودک، همه و همه در کنار هم می‌روند تا حماسه‌ای دیگر را در اربعین حسینی خلق کنند.
امروز ایرانی، افغانی، کشمیری و پاکستانی از شهری عبور می‌کنند که روزی معبر شهدای هشت سال دفاع مقدس بوده است.
گچساران این روزها معبر انسان‌هایی شده است که تا چندی دیگر حماسه میلیونی آنها در کربلا رقم خواهد خورد.
و چه زیباتر می‌شود وقتی عاشقی را می‌بینی که نابیناست اما از بینایان این روزها و این روزگار بیناتر است.
و چه زیباتر می‌شود هنگامی که پای صحبت میهمان موکب گچسارانی‌ها می‌نشینم چنان از رهبری و جملات مقام معظم رهبری با حس و حال خودش صحبت می‌کند که گویی هر روزش در بیت رهبری است.
او از بصیرت می‌گوید و من مات و مبهوت فقط می‌گویم الله‌اکبر، پیش خود می‌گویم ما فقط داعیه‌دار ولایت هستیم و شرمنده ولایت.
این بار به کربلامی‌رود به او می‌گویم برای چندمین با است که مشرف می‌شوی و انگیزه‌ات چیست؟
می‌گوید اگر این بار هم به حرمین برسم برای هفتمین بار است که ضریح علمدار و سرور شهدا را گرفته‌ام.
وی ادامه داد: می‌روم تا ادای ادب کرده باشم و در حماسه خلق میلیونی پیاده‌روی اربعین من هم سهمی ناچیز داشته باشم.
عباس مظفری افزود: مولای ما امام علی(ع) می فرماید، بالاترین عبادت خدمت به خلق است لذا از همه مردم می‌خواهم این انسانیت را در گوش خود فرو کنند که اگر چنین کردند همه ایرانمان به فرموده مقام معظم رهبری گلستان می‌شود.
مظفری گفت: در بهشت زندگی می‌کنیم، بهشتی به نام ایران با رهبری سید علی خامنه‌ای که هر لحظه و ثانیه باید شکرگزار خداوند باشیم.
وی بیان کرد: برخی‌ها باید به عراق و سوریه و خیلی جاهای دیگر بروند تا ببینند در کجا زندگی می‌کنیم که اگر متوجه شوند، می‌فهمند آقای ما کیست.
مظفری تصریح کرد: سید علی خامنه‌ای نایب بر حق امام زمان (عج) است و همان گونه که یاران امام حسین(ع) در آخر سر 72 نفر به میدان رفتند ما باید مراقب باشیم جزء 72 تن از یاران امام زمان باشیم.
وی اذعان کرد: گوش دادن و اجرا کردن سخنان مقام معظم رهبری تنها راه سعادت ما است و برای دیدن امام زمان (عج) باید خودمان بخواهیم.
مظفری خاطرنشان ساخت: من نوه ریسعلی دلواری، و فرزند ابراهیم مظفری که از جانبازان و فداییان اسلام در سال 42 بود هستم.
================
گزارش از علی‌مراد کاظم‌پور
================
