رو در رو با خواهران افسانه‌ای ووشوی ایران

پایگاه خبری تحلیلی عصردنا (Asrdena.ir): خواهران منصوریان یکی از موفق‌ترین‌ها در ورزش ایران هستند. در تاریخ ورزش ایران نداشته‌ایم که سه خواهر در یک رشته فعالیت کنند و این اندازه مقام و قهرمانی به دست بیاورند. الهه، شهربانو و سهیلا منصوریان در ووشوی بانوان ایران و آسیا حرف اول را می‌زنند. آنها موفقیت‌شان را مرهون حضور یکدیگر می‌دانند و جالب است که حرف‌ها و نظراتشان درباره ووشو و افتخاراتشان شباهت زیادی به هم دارد. آنها از سمیرم که شهرستانی در نزدیکی اصفهان است به اوج قله شهرت و افتخار رسیده‌اند و حالا می‌خواهند تجربیاتشان را در اختیار جوان‌ها بگذارند. اولین منصوریانی که پا به ووشو گذاشت، شهربانو بود که الهه و سهیلا موفقیت‌شان در ووشو را مدیون او می‌دانند.

شهروند با ٣ خواهر منصوریان گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید:

الهه منصوریان: لیگ ووشو، یکی از جذاب‌ترین‌هاست
با زور همدیگر را تمرین می‌دهیم!

شهربانو و سهیلا منصوریان حضورشان در ووشو را مدیون الهه می‌دانند. جالب است که الهه هم به خواهرانش اعتماد دارد و می‌گوید آنها با تشویق‌های خود همواره یاری‌اش کرده‌اند و به نوعی همراهش بودند. الهه در بین خواهران منصوریان از همه آنها پرافتخارتر است و خواهرانش هم به تکنیک فوق‌العاده او در ووشو صحه می‌گذارند.

  برای حضور در لیگ ووشو آماده می‌شوی؟
بله درحال آماده شدن برای حضور در لیگ ووشو هستم. قرار بود امسال در تیم بیمه رازی باشم اما به توافق نرسیدم و با قراردادی دو ساله به تیم فولاد مبارکه اصفهان پیوستم. خواهرانم هم در این تیم حضور دارند و تیمی قدرتمند را تشکیل داده‌ایم. به تازگی تمریناتمان را هم آغاز کرده‌ایم و می‌خواهیم بهترین نتیجه را در لیگ کسب کنیم. البته من به‌عنوان مربی در این تیم حضور دارم و خواهرانم بازیکن هستند. بعد از مسابقات لیگ هم تمرینات تیم‌ملی برای حضور در جام‌جهانی آغاز می‌شود که امیدوارم از این تورنمنت با دست پر برگردیم.

  فکر نمی‌کنی با حضور خواهران منصوریان در تیم فولاد مبارکه لیگ ووشو تک قطبی می‌شود؟
نمی‌توانم منکر این شوم که تیم ما قوی است اما از آن‌جایی که در لیگ ووشو هم مسابقات ساندا برگزار می‌شود و هم تالو، فقط ما قدرتمند نیستیم. تیم دانشگاه آزاد در تالو بسیار قدرتمند است و نمی‌شود با این تیم رقابت کرد. سپاهان هم از بهترین تیم‌های ووشوی ایران است اما ما در تالو قوی نیستیم و در ساندا قدرتمند هستیم. تیم دانشگاه آزاد ٤ تالو کار ملی‌پوش دارد که خیلی قوی هستند. درواقع رقابت ما با آنها مثل رقابت‌های جهانی از سطح بسیار بالایی برخوردار است و این تقابل یک رویداد جهانی است. به جرات می‌گویم که لیگ ووشو یکی از جذاب‌ترین لیگ‌های رزمی ایران است که رقابت بسیار نزدیکی بین ووشو کاران آن وجود دارد.

  خواهرانت از تو خیلی تعریف می‌کنند و می‌گویند حق مربیگری به گردن آنها داری.
خواهرانم به من لطف دارند اما دقیقاً من هم همین ذهنیت را به آنها دارم. ما ٣ خواهر در کنار هم موفق هستیم چون به همدیگر کمک می‌کنیم و حضورمان کنار هم ما را تکمیل می‌کند. آنها هم به من کمک زیادی کرده‌اند و همیشه خودم را مدیونشان می‌دانم.
 
 خواهر بودن شما چه تاثیری روی پیشرفت‌تان داشته؟
همان‌طور که گفتم حضور ما کنار هم باعث می‌شود یکدیگر را تکمیل کنیم. ما در تمرینات دیگر به رابطه خواهری‌مان فکر نمی‌کنیم و رقیب هم هستیم. درواقع در تمرینات همه چیز کنار می‌رود و با هم رقیب می‌شویم. این طرز تفکر ما در تمرینات تأثیر زیادی روی موفقیت‌مان گذاشته است. ما رقبای سرسختی در تمرینات هستیم و چون خواهریم بعد از مسابقه دادن با هم نقاط ضعف و قوتمان را به یکدیگر می‌گوییم. مثلاً سهیلا که دیرتر از من و شهربانو وارد ووشو شد به ایراداتی اشاره می‌کند که من هرگز متوجه آنها نمی‌شوم. ضمن این‌که حضور هر ٣ ما در ووشو باعث شده همیشه درحال تمرین باشیم و آمادگی مسابقه دادن را داشته باشیم. مثلاً اگر یک روز من نخواهم تمرین کنم خواهرانم نمی‌گذارند و همین‌طور برعکس اگر آنها تمرین نکنند من به زور تمرینشان می‌دهم. همین باعث شده که همیشه آماده باشیم.
 
 تا حالا پیش آمده که در تمرینات همدیگر را مصدوم کنید؟
بله یکی دو بار پیش آمده است. مصدومیت در تمرینات اجتناب‌ناپذیر است و نمی‌توان جلوی آن را گرفت. وقتی خودمان باعث مصدومیت خواهرمان می‌شویم خیلی احساس ناراحتی می‌کنیم و خودمان را مقصر می‌دانیم به همین دلیل خیلی مواظبیم که به هم آسیب نزنیم.
  ظاهرا استعداد ووشو در خانواده شما ارثی است. فکر می‌کنم همین‌طور است چون هر سه ما توانستیم در این رشته موفق شویم. خانواده منصوریان ساخته شده‌اند برای ووشو.
 
از بین القابی که مردم و رسانه‌ها به شما داده‌اند کدام را بیشتر دوست داری؟
خواهران افسانه‌ای از همه لقب‌ها برای من جذاب‌تر است.

شهربانو منصوریان: مافیا، اجازه المپیکی شدن ووشو را نمی‌دهد
مهتاب کرامتی برایمان زحمت می‌کشد

شهربانو منصوریان به تازگی توانسته مدال طلای جهان را برای ووشوی ایران به ارمغان بیاورد. او دل پری از اتفاقات مربوط به ووشو دارد و بابت المپیکی نشدن این رشته حسابی ناراحت است. منصوریان اعتقاد دارد خواهرانش تحت هر شرایطی در کنارش هستند و این مسأله در مسابقات به او کمک می‌کند.

   از مسابقات جهانی و مدال طلا صحبت کن.
مسابقات جهانی ووشو از سطح بسیار بالایی برخوردار است چون برترین‌های جهان در آن حاضر می‌شوند. درواقع نفرات اول تا سوم لیگ کشورهای معتبر به مسابقات جهانی می‌آیند و مسابقات در سطح بالایی از کیفیت برگزار می‌شود. خدا را شکر می‌کنم که توانستم مدال طلا بگیرم. رقبای سرسختی داشتم و کارم بسیار دشوار بود. بسیاری از ووشو کاران امسال پیشرفت زیادی کرده بودند و من سخت‌تر از همیشه توانستم به فینال برسم. در فینال هم حریف فیلیپینی داشتم که به خوبی من را آنالیز کرده بود و قلق‌ها و خصوصیاتم را می‌شناخت. خوشبختانه من با تجربه بالایی که داشتم توانستم او را شکست دهم و به مدال طلا برسم.

  چطور شد که هر سه خواهر منصوریان به ووشو علاقه‌مند شدند؟
اولین نفر در خانواده‌مان من بودم که به ووشو پرداختم. من باشگاهی کوچک در شهر خودمان داشتم و از خواهرانم می‌خواستم همیشه در این باشگاه حضور داشته باشند و تمرین کنند. همین باعث شد که آنها به سمت ورزش ووشو کشیده شدند. ضمن این‌که ما حریفان تمرینی خوبی برای هم بودیم و وقتی با هم تمرین می‌کردیم خیلی جدی بودیم. همیشه کنار هم تمرین کردیم و همین باعث موفقیت‌مان شد.

  خیلی جالب است که همه شما استعداد ووشو دارید.
علاوه بر استعداد تمرین و پشتکار هم در موفقیت ورزشکار تاثیری زیادی دارد. درست است که ما هر سه خواهر استعداد داشتیم اما مربی خوب و تمرین حرفه‌ای تأثیر زیادی روی موفقیت یک ورزشکار دارد. وقتی ورزشکار حرفه‌ای تمرین کند و مسائل مربوط به ورزش را رعایت کند، موفق می‌شود.

  تاکنون با هم مسابقه‌ای برگزار کرده‌اید؟
الهه و سهیلا بله اما من تاکنون مسابقه‌ای با خواهرانم نداشته‌ام.

  برایتان پیش آمده که به خاطر مسائل ووشو با هم اختلاف پیدا کنید؟
نه، خدارا شکر تاکنون چنین مشکلی برایمان پیش نیامده و امیدوارم از این به بعد هم پیش نیاید. اگر یکی از ما در مسابقه‌ای شکست بخورد یا مثلاً با تیم‌ملی اعزام نشود بقیه ناراحت می‌شوند. دوست داریم همه جا کنار هم باشیم و موفقیت همدیگر را ببینیم.

  وقتی از مسابقات آسیایی برگشتید مهتاب کرامتی به استقبال شما آمد. آشنایی قبلی داشتید؟
بله ما از قبل با او آشنایی داشتیم. مهتاب کرامتی تهیه‌کننده مستند صفر تا سکو است که درباره زندگی من و خواهرانم ساخته شده است. او زحمت زیادی برای تهیه این فیلم کشیده و ما همیشه بابت ساخت این مستند از وی ممنون هستیم. البته آشنایی ما به قدیم‌ترها برمی‌گردد. در فیلم بدلکاران حرفه‌ای با خانم کرامتی آشنا شدیم و این آشنایی ادامه پیدا کرد.

  مسابقاتی که در پیش دارید چیست؟
مسابقات جهانی روسیه در‌سال آینده برگزار می‌شود. بعد از این مسابقات چند ماه استراحت می‌کنم و دوباره تمریناتم را آغاز می‌کنم.

  این‌که ووشو در المپیک حضور ندارد، روی انگیزه شما تأثیر نمی‌گذارد؟
المپیک آرزوی هر ورزشکاری است و ما هم خیلی دوست داشتیم در این رویداد بزرگ ورزشی شرکت می‌کردیم اما فعلاً که ممکن نیست. درواقع مافیای اروپا اجازه ورود ووشو به المپیک را نمی‌دهد چون خود اروپایی‌ها در این ورزش ضعیف هستند و نمی‌گذارند ووشو المپیکی شود.

  القاب زیادی به تو و خواهرانت داده شده. کدام یک از این لقب‌ها را بیشتر دوست داری؟
همه لقب‌ها را دوست دارم ولی خواهران افسانه‌ای را بیشتر دوست دارم. در کل ما تلاش می‌کنیم در هر میدانی که می‌رویم بهترین نتایج را بگیریم و برای ایران افتخار بیافرینیم. من و خواهرانم هیچوقت در هنگام مبارزه کم نمی‌گذاریم و با تمام وجود می‌جنگیم.

سهیلا منصوریان: هرگز به خاطر ووشو از هم دلگیر نشدیم
شهربانو، مربی من و الهه است
سهیلا منصوریان خواهر وسطی خانواده منصوریان است. او هم مثل خواهرانش در ووشو استعدادی فوق‌العاده دارد. سهیلا توانست در مسابقات آسیایی مدال برنز بگیرد و حالا خودش را برای مسابقات جهانی آماده می‌کند تا مدالی خوشرنگ در این دوره به دست بیاورد. او می‌گوید شهربانو منصوریان حسابی در پیشرفتش تأثیرگذار بوده است.

  درحال حاضر مشغول تمرین هستی یا استراحت؟
الان درحال استراحت هستم چون بعد از مسابقات آسیایی تورنمنت دیگری نبود. البته از چند روز دیگر تمرینات تیمی برای لیگ آغاز می‌شود و ٤ ماه دیگر هم باید به اردوی تیم‌ملی برگردیم تا برای مسابقات جهانی آماده شویم. امیدوارم شرایط به گونه‌ای پیش برود که بتوانیم مدالی خوشرنگ‌تر از آنچه در آسیا به دست آوردیم را در مسابقات جهانی کسب کنیم.

  با کدام تیم در لیگ شرکت می‌کنی؟
هنوز مشخص نیست. دراین‌باره تصمیم قطعی‌ام را نگرفته‌ام. شاید در تیم فولاد سپاهان که مربیگری آن برعهده خواهرم الهه است به میدان بروم. هنوز قراردادی نبسته‌ام چون خودم در اردبیل بسر می‌برم و بازیکنان یک تیم را تمرین می‌دهم. ما مجبوریم به حضورمان در لیگ ادامه دهیم چون تنها منبع درآمدمان همین لیگ است. البته در همین لیگ هم با مشکلات زیادی روبه‌رو هستیم چون اسپانسرها ترغیب زیادی به سرمایه‌گذاری در لیگ ووشو ندارند.‌ای کاش مسئولان استان‌ها بیشتر از این رشته حمایت کنند چون واقعاً استعدادهای زیادی در ووشو داریم. مثلاً در اردبیل واقعاً بازیکنان با استعدادی حضور دارند. وقتی برای تمرین دادن با آنها مبارزه می‌کنم، می‌بینم کیفیت بالایی دارند. باید به ووشو بیشتر کمک شود و تحت حمایت قرار بگیرد چون تا الان بی‌مهری‌های زیادی به این رشته شده است.

  ممکن است حضور خواهران منصوریان در این رشته اسپانسرها را ترغیب به سرمایه‌گذاری کند؟
امیدوارم این اتفاق رخ بدهد اما خود ما هم به دنبال اسپانسر هستیم. اگر اسپانسر باشد ما هم می‌توانیم تیم تشکیل دهیم و استعدادهای زیادی را به جامعه ووشو معرفی کنیم. اسپانسرها بیشتر سمت رشته‌های معروف و پرطرفدار می‌روند و همین مشکل بزرگ ماست.

  از این مسائل که بگذریم، موفقیت خواهران منصوریان در ووشو به دلیل استعداد ذاتی آنها است؟
بخشی از این موفقیت به استعداد برمی گردد و بخشی از آن به پشتکار و تمرین. همه ما قدرت بدنی بالایی داریم و این یکی از عوامل موفقیتمان است. شهربانو اولین کسی از ما بود که وارد ووشو شد. او برای حضور در باشگاه و تمرین کردن از سمیرم تا اصفهان می‌رفت. وقتی هم به خانه برمی‌گشت تمریناتش را روی ما انجام می‌داد. درواقع هم با ما تمرین می‌کرد و هم ما شده بودیم حریف تمرینی او. شهربانو حق مربیگری به گردن من و الهه دارد و ما موفقیت در ووشو را تا حدودی مدیون او هستیم. آن زمان چون از نظر مالی شرایط مساعدی نداشتیم یک نفر می‌توانست به باشگاه برود و تمرین کند اما ما در رسیدن به هدفمان پشتکار زیادی داشتیم. وقتی الهه و شهربانو به تیم‌ملی رفتند و مدال گرفتند من هم وارد ووشو شدم.

  تا حالا شده در مسابقات حریف همدیگر شوید؟
بین الهه و شهربانو نشده اما من در برخی رقابت‌های داخلی با الهه حریف شدم. الهه از لحاظ تکنیک و تاکتیک خیلی قوی است و در ٣ مبارزه‌ای که با هم داشتیم ٢ بار او پیروز شد و یک بار من.
  این برد و باخت‌ها روی رابطه خواهری‌تان اثر گذاشت؟
نه اصلاً. من به داشتن خواهری مثل الهه و این‌که با او مسابقه داده‌ام، افتخار می‌کنم. ما حتی در جریان تمرینات هم خواهر بودن را فراموش می‌کنیم و خیلی جدی تمرین می‌کنیم.

  رسانه‌ها القاب زیادی به شما داده‌اند. مثل مثلث طلایی سمیرم، خواهران مبارز و... خودت کدام لقب را دوست داری؟
مردم به ما لطف زیادی دارند و از آنها ممنونم که همیشه ما را حمایت می‌کنند. من همه القاب را دوست دارم اما خواهران افسانه‌ای بیشتر از بقیه به من انگیزه و انرژی می‌دهد.