شهردار کریات شمونه و فرمانده منطقه شمالی به جان هم افتادند

پایگاه عبری زبان وای نت در خبر در این رابطه اعلام کرد، نشست فرمانده منطقه شمالی ارتش با رؤسای شوراهای شهری منطقه شمال (فلسطین اشغالی) به جنجال و درگیری کشیده شد.

براساس این گزارش، افیخای اشترن شهردار کریات شمونه بر اثر تشنج به وجود آمده در این نشست بعد از درگیری با یوری گوردن فرمانده شمال ارتش، محل جلسه را ترک کرد.

اشترن پیش از خروج از جلسه از فرمانده ارتش پرسید، می‌توانید به ما بگویید سامانه گنبد آهنین چه توانایی داشته و موفقیت هایش کجا ثبت شده است؟ اگر این سامانه کارایی دارد این همه خسارت و زیان بر اثر اصابت موشک‌ها و پهپادهای حزب الله چرا به وجود آمده است.

گزارشگر رسانه عبری زبان در ادامه افزود: این انتقادات شدید باعث شد تا فرمانده منطقه مرکزی دست خود را بر میز کوبید و اینجا بود جلسه به تشنج کشیده شد، اشترن در واکنش به اقدام فرمانده نظامی فریاد زد، باید از خودتان خجالت بکشید و سپس در حالی که محل جلسه را ترک می‌کرد فریاد زد دیگر از اینکه یک شو من باشم خسته شدم، من که سرباز تو نیستم، این مرد مشکل اصلی ما در شمال است، من که نمی‌خواهم رضایت او را جلب کنم بلکه خواهان دریافت پاسخ‌های حرفه‌ای و فنی هستم، سخن دو پهلو به درد من نمی‌خورد.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است، درگیری مذکور در جلسه‌ای به وقوع پیوست که ژنرال اسرائیلی در حال بازگو کردن دست آوردهای ارتش اسرائیل در شمال (فلسطین اشغالی بود).

از سوی دیگر پایگاه خبری واللا نیوز در گزارشی از کریات شمونه خبر داد، اهالی باقی مانده در این شهرک هیچ امیدی به توانمندی سامانه‌های پدافندی ارتش اسرائیل نداشته و برای حفظ جان خود در برابر موشک‌های حزب الله به دو اصل شانس و معجزه دل بسته‌اند.

ایلی اشکنازی تهیه کننده این گزارش میدانی می‌نویسد: رازیل شهرک را ترک نکرده است و تلاش می‌کند تا به هر شکل با وحشت خود دست و پنجه نرم کند، او می‌گوید ما در نزدیکی مرز لبنان که کشوری متخاصم است زندگی می‌کنیم و فکر می‌کند که امکان مقابله با تقدیر را ندارد.

خانه او فقط 200 متر با پایگاه نظامی که چند روز پیش مورد حمله سنگین موشکی حزب الله قرار گرفته و به شدت ویران شد، فاصله دارد، افراد باقی مانده در کریات شمونه تلاش می‌کنند تا روتین زندگی محالی را داشته باشند، همواره به آنها قول داده می‌شود که شرایط بهتر می‌شود اما هیچ کس نمی‌گوید دقیقا این امر چه زمانی رخ می‌دهد.

رازیل به همراه یکی از دوستانش در فاصله فقط 200 متری محلی که با موشک‌های برکان حزب الله زیر و رو شده بود، نشسته و در حال نوشیدن قهوه هستند.

رازیل می‌گوید، بعد از آغاز درگیری من هم خانه ام را ترک کرده و به جای دیگری نقل مکان کرده‌ام اما هر چند روز یک بار به خانه ام می‌آیم به آن سری می‌زنم و به گربه‌های خانه و بقیه گربه‌های موجود آب و غذا می‌دهم، گربه‌ها با بی تفاوتی در شرایط فعلی زندگی می‌کنند.

او می‌گوید من در اینجا روتین خاص به خودم را دارم، صبح بیدار می‌شوم، گشتی در شهرک می‌زنم، روی صندلی در نزدیکی ایستگاه تاکسی که این روزها خالی و خلوت است می‌نشینم و قهوه می‌خورم، بعد به خانه بر می‌گردم و اخبار را مشاهده می‌کنیم.

او اعتراف کرده همه در اینجا وحشت زده هستند اما این احساس وحشت کمکی به ما نمی‌کند.

ایتسک ابراهام که از اهالی روستار کفار یوفال واقع در حدل فاصل کریات شمونه و مطله است، نیز یکی دیگر از معدود افرادی است که در شهرک حضور دارد، او می‌گوید ابتدای جنگ ما به شدت وحشت زده بودیم اما اکنون (شلیک موشک‌ها و اصابت آن) برای ما امری عادی شده است.

او می‌گوید کاری نمی‌توان کرد، همه اینجا وحشت زده هستند من آدم مؤمنی هستند و باید منتظر معجزه باشیم.