تاجگردون رفت؛ سکوت روشنفکر ادامه دارد

«سکوت معنویان را بیا و کار بساز   لباس مدعیان را بسوز و دور انداز»، حکایت این روز‌های کسانی است که به حکم عقل، اجبار، مصلحت یا منفعت طلبی، لب از سخن فروبسته و در باب آنچه مسئله روز محافل سیاسی کشور و به طور خاص استان است، کوچکترین اظهارنظری نمی‌کنند. این روز‌ها عده‌ای از مردان مجلس در لاک سکوت سیاسی فرو رفتند، تا جاییکه عملکردشان از سوی راست و چپی‌های سیاست، محل پرسش واقع شده است. حال سوال اینجاست، چرا آنانکه نامشان در میان ۱۷۶ امضاکننده طرح شفافیت آراء نمایندگان به چشم می‌خورد، از اعلام موضع و افشای آنچه با اعتبارنامه تاجگردون کردند، طفره می‌روند؟
مجلس یازدهم که مفاهیم «عدالت محوری» و «فساد ستیزی» را یدک می‌کشد، بار‌ها مجلس دهم را با عنوان اتهامی «عدم شفافیت» به باد انتقاد گرفته است، حال چه شده که در مقام عمل، خود به همان راه می‌روند! روی صحبتم با نمایندگان استانی باقیمانده در مجلس است، منتخبانی که بررسی اقدامات و اظهارات این روزهایشان، هیچ نتیجه قطعی از موضع آنان نسبت به اعتبارنامه نماینده هم استانی شان به دست نمی‌دهد و همین عدم موضع‌گیری آنان، موجبات سردرگمی حامیان و منتقدانشان را فراهم کرده است. چراکه مردم اعلام موضع نماینده منتخبشان در مجلس را نسبت به امور و وقایع سیاسی استان اعم از رد اعتبارنامه تاجگردون، حق خود می‌دانند و از عدم اعلام موضع وی گلایه‌مند هستند.
غلامرضا تاجگردون نماینده منتخب گچساران و باشت، با رای رد وکلای ملت، خانه ملت را برای حداقل ۴ سال آینده ترک گفت، یک کرسی از سه کرسی کهگیلویه و بویراحمد تا انتخابات میان دوره‌ای ۱۴۰۰ در مجلس خالیست، اما در همین حال، جای دو کرسی دار دیگر کهگیلویه و بویراحمد نیز در جرگه واکنش نشان دهندگان به این خداحافظی طولانی و پر حاشیه خالیست. اگرچه تاجگردون از همان ابتدای رد اعتبارنامه اش با انتشار یک متن دستنویس، مردم را به حفظ خونسردی دعوت کرد، اما شاید «مهدی روشنفکر» نماینده منتخب بویراحمد و دنا، بیش از هرکس، دعوت تاجگردون به خونسردی را لبیک گفته باشد، چرا که تاکنون هیچ گونه واکنش معناداری از سوی وی به رد اعتبارنامه تاجگردون صورت نگرفت.
تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس که رای مخالفت به ادامه حضور تاجگردون در مجلس داده بودند، بعد از رقم زدن این اقدام به زعم خود «انقلابی»، هلهله کنان ژست قهرمانانه به خود گرفته و تصویر برگ رای خود را در شبکه‌های اجتماعی توییتر و اینستاگرام منتشر کردند، اینان همان داعیان شفافیت آراء نمایندگان بودند و پایبندی به طرح شفافیت آرا را در عمل اثبات کردند، اما در این میان کم نیستند کسانی که شعار شفافیت را در بوق و کرنا کرده بودند و حال که به مرحله اجرا رسیده، کمترین جزئیات را در باب موضع و رای خود به زبان نمی‌آورند.

در میان افراد هم استانی که روزه سکوت گرفته و از افشای رای خود امتناع می‌کنند، «مهدی روشنفکر» نماینده بویراحمد و دنا بیش از دیگران به چشم می‌آید، چرا که به رغم درخواست‌های مکرر رسانه‌ای و مردمی در استان، همچنان نگاه‌های سرشار از سوال مردم را نادیده گرفته و بی جواب می‌گذارد و این در حالیست که خود از مدعیان پر و پا قرص طرح شفافیت آراء نمایندگان است.
آیا این نماینده در جمع ۱۰۲ نفری حامیان تاجگردون بوده یا در شمار ۱۲۸ مخالف وی ایفای نقش کرده است؟ یا نه در حالتی دیگر، نتوانست از پس دوگانه توافق یا مخالفت با گزارش کمیسیون بربیاید و ممتنعانه از کنار اعتبارنامه تاجگردون عبور کرد! اگرچه گمانه زنی‌های فعالان محافل سیاسی استان، از مخالفت نمایندگان استانی با اعتبارنامه تاجگردون حکایت دارد، اما تایید هر یک از حالت‌های سه گانه فوق توسط این نماینده، مسلما تبعات خاص و جدی خود را به دنبال خواهد داشت، در صورتی که مهدی روشنفکر پرده از کرده خود بردارد، ریزش حامیان یا افزایش انتقادات به وی، دور از ذهن نیست، بطوریکه اگر رای به تایید اعتبارنامه داده باشد، انتقاد مخالفان تاجگردون و بسیاری دیگر از مجلس مردان را برمی انگیزد، اگر در رد وی قلم چرخانده باشد، چه بسا تشدید انتقادات علیه او را رقم بزند، و در صورتی که موضع ممتنع گرفته باشد، نیز انفعال سیاسی این منتخب می‌تواند به عنوان شاهدی بر فقدان درک صحیح سیاسی یا عدم کنش موثر از سوی او به عنوان نماینده مردم تلقی شده و حامیانش از رای‌های آری خود که نردبان ورود این نماینده به خانه ملت شد، پشیمان شوند. اما در این میان هیچ کس به اندازه وی، از عواقب و پیامد‌های افشای مواضعش، آگاه نیست. نکته قابل تأمل اینست که رای او سوای از اینکه چه بوده باشد، تا چه حد نظر شخصی و اعتقاد قلبی خود بوده است! آیا این احتمال وجود دارد که ملاحظات متعدد و دلایل بیرونی نیز بر رای وی اثر گذاشته باشد؟ عالم سرشار از تنازع مواضع سیاست، پر از سوالات و ابهامات بی پاسخ اینچنینی است.
شاید اگر بر طبق ماده ۷۳ قانون آیین نامه داخلی مجلس، رای به اعتبارنامه مورد اعتراض، مخفیانه نبود، این حواشی و تقلا‌ها برای کشف آراء هم به وجود نمی‌آمد! حال اگر در بی طرفانه‌ترین حالت، از زاویه دید یک سیاستمدار آگاه به ماجرا نگاه کنیم، پی خواهیم برد، این سکوت یک کنش سیاسی یا در واقع یک سلاح یا تاکتیک است که گا‌ها اقتضای شرایط زمانی است و به بهترین وجه کارایی دارد. چرا که احتمال می‌رود این کنشگر سیاسی نیز همپای مردم در انتظار رو شدن ابعاد مختلف این موضوع بوده تا در مناسبترین زمان و به بهترین شکل، طلسم سکوت را بشکند. اما همچنین انتظار می‌رود در صورتیکه این سکوت تدوام یافته و به درازا بکشد، عواقب به مراتب ناخوشایندتری، نسبت به حالت اعلام موضع را برای این منتخب، به بار آورده و در کنار انتقاد شدید طرفداران استانی تاجگردون، همزمان ریزش حامیانش را  رقم بزند. به هر حال سکوت نسبی است و ممکن است از سوی مردم که گروه‌های هدف این کنش هستند، به «رضایت»، «انفعال سیاسی»، «منفعت طلبی» یا «عدم شفافیت رای» نماینده منتخب تعبیر گردد. پس فرد سکوت کننده نمی‌تواند فقط سکوت کرده و خود را از برداشت دیگران در امان نگه دارد. بر همین اساس انتظار می‌رود، این نماینده در جهت تنویر افکار عمومی، احقاق حقوق رای دهندگان و در راستای تحقق اصل «شفافیت» که ادعایش را دارد، نسبت به اعلام موضع خود در ماجرای رد اعتبارنامه تاجگردون اقدام کند.
حال باید دید که آیا با گذر زمان و اصرار مردم و رسانه ها، این نماینده لب به اظهار نظر می‌گشاید یا آنکه همچون اسناد سیاسی محرمانه، افشای رای او، گذر ده‌ها سال زمان را می‌طلبد، یا در حالتی غریب تر، تنها روزی از لابه لای خاطرات یکی از نمایندگان مجلس یازدهم یا دیگر مقامات سیاسی، آنهم در روزگاری که دیگر «آب‌ها از آسیاب افتاده» و دست از مشی پیشین برداشتند، رای این نماینده به اعتبارنامه تاجگردون افشا خواهد شد.

 

ارغوان قاسمی مهر