شما دیگر چرا؟؟؟

صدرا صلاحی فرد: سلام؛ وقت نداریم، فقط لطفا زودبخوان که برویم سرِ اصلِ مطلب:

همه‌ی همتِ حریفان (دشمنان)، بر این است که یک حرفِ معمولیِ رایج، اما مستعدِّ معرکه را از حالتِ روزمره اش دربیاورند و با بنزینِ آتش زای دلخوری، شعله ورش کرده و تبدیلش کنند به معرکه‌ای که نشود به این راحتی‌ها جمعش کرد! یعنی یک حرفِ ساده، که دائم داریم به همدیگر می‌زنیم، به فاصله یِ چشم بر هم زدنی، تبدیل بشود به یک حرفِ دلخورانه یِ مایوسانه یِ بازخواست کننده یِ مستلزمِ عصبانیت و بلکه متصل شود به یک مطالبه گریِ مه آلود، یا حقیقتا همان "فتنه"!
آری؛ کارِ حریف (دشمن)، همین است! همین که بیاید از یک جمله یِ مبتنی بر توقعِ مَرام از همدیگر، که ما داریم دم به دقیقه، سرِ هر ناکوکیِ پیش آمده، با لحنی البته مُزیَّن به اَخمی و بلکه تَخمی اساسا محبت وار و لبخندانگیز (که نه پوزخند!) به هم می‌گوییم، یک اسلحه بسازد در طرازِ فتنه انگیزی!

"ای بابا! تو دیگر چرا؟ "؛ این مقدار نَمَک را که می‌شود اَز آن به عنوانِ میکرُب زدای درجه یکی جهت استریلِ رفاقت استفاده کرد، دشمن می‌خواهد آن گونه بریزد روی غذایِ اندیشه‌ی عوام (که ما باشیم!) که شوراَش دربیاید! آن وقت دیگر این "شما دیگر چرا؟ "، توفیر دارد با آن "ای بابا! تو دیگر چرا"یِ سابق! داستانی می‌شود که بیا و ببین! مثلِ داستانِ ماکارونی! که درموردش حرف خواهیم زد؛ * فعلا بگذارید یک موضوع را بازگویی کنم خدمتتان:*

ما ایرانی ها، یک خصلتی داریم که در کمتر جایی از دنیا می‌شود پیدایش کرد، و آن، مسئله‌ی "قول و قرار" هست! ما اساسا، بیشتر از هرچیزی در وادیِ سیاست، حتی بیشتر از علم و سواد و اینجور چیزها، به قول و قراری که مخصوصا با داوطلبانِ کرسی ها، برای عمل به حرف‌ها و وعده‌ها می‌گذاریم، اعتماد می‌کنیم؛ و دیگر صفر تا صدِ کار را می‌سپاریم دستِ خودشان! تا کنون که این گونه بودیم! و اگر کسی بخواهد زیرَش بزند، حسابی بِهِمان برمی خورد!
با این حال گاهی عکس این حالت رخ می‌دهد! یعنی سابقه داشته که در این وسط، یک نفر بدقول از آب دربیاید، اما به جای عرض شرمندگی و طلب حلالیت، زیرِ بارِ بدقولی اش نرود و اتفاقا هر روز یک چیز بارِ مردم کند و منتِ جدیدی سرِ آن‌ها بگذارد که "چه می‌گویید شما بی سوادها! بروید گم شوید! حرامتان باد آنچه از خدمت برایتان عرضه داشته ام! " و در این شرایط، مردم پس از این که دریافتند اوضاع از چه قرار اَست، دیگر خودشان عارشان می‌شد چیزی به یارو بگویند و تصمیم گرفتند که سکوت کنند و فقط در کنجِ خلوتی، جهت رسیدنِ انقضای پیمانی که با او داشته اند، دست به دعا سوی باری تعالی ببرند! و البته قبلش با یک خلال کبریت، داغَکی گوشه‌ی پشتِ دستشان، می‌گذاشتند به یادگار، که خاطرشان بماند دیگر نمی‌شود در این دنیا روی قول کسی حساب کرد! حتی اگر طرفْ پدرِ آدم باشد! حتی حتی اگر طرفْ برادر آدم باشد! حتی حتی حتی اگر طرفْ رفیقْ جینگِ آدم باشد! اصلا حتاتر؟! اگر طرف، مثلا یک جراحِ عمومی باشد که دارد بلانسبت شما، بلانسبتِ شما، توده‌ی عفونیِ ما را برمی دارد که خوبمان کند! باید همان لحظه زد زیرِ دست او و ثابت کرد که هیچ اعتمادی در میان نیست! حالا هرچه جناب دکتر هم بگوید عزیزِ من! خب جراحی دنگ و فنگ دارد؛ الکی که نیست؛ اصلا ببین، فلانی و بهمانی و فیساری را عمل کرده ام و حالا سُر وَ مُر وَ نیز گُنده گشته و در حال زیستنِ خویش اَند!، در کَتِ حوصله‌ی ما نمی‌رود که نمی‌رود!
دُشمن، دقیییییییقا همین را می‌خواهد! نه کمتر و نه بیشتر! می‌خواهد ما به جهادِ تعمیم بپردازیم نه تبیین؛ تعمیم! تعمیمِ خصایلِ پستِ گذشتگان به اکنونیان! البته، این سخن را به معنیِ تقدیس اکنونیان نگیرید! بلکه ادامه‌ی سخن را داشته باشید:

جنابِ رئیسی!‌ای بابا! شما دیگر چرا؟
=>شما که گفته بودید رتبه بندی آن طور...
=>شما که گفته بودید واکسن آن طور...
=>شما که گفته بودید مسکن آن طور...
=>شما که گفته بودید اشتغال آن طور...
=>شما که گفته بودید ازدواج آن طور...
شما که گفته بودید... شما که گفته بودید... شما که گفته بودید...‌ای بابا! واقعا شما دیگر چرا؟ آن همه گفتید و گفتید و گفتییییید که حالا بیایید همان یک لقمه نانِ به جا مانده از قبل را گران کنید؟ دست مریزاد جناب رئیسی! این بود قول و قرارِ ما؟ تو دیگر کی هستی؟ تو چِجور آدمی هستی؟ دستِ همه‌ی قبلی‌ها را از پشت بسته‌ای که! از همین سال اول شروع کردی به بیچاره کردنِ مردم! دستِ کم قبلی‌ها یک مدت صبر می‌کردند تا کفنِ دولت قبلی شان خشک شود و بعد شروع به بدبخت کردنِ مردم کنند! تو همین اول بسم الله شروع کردی به گرانی و...؟ دیگر ظالم‌تر از تو هم هست؟ مردکِ عرب پرستِ... و و و... ایران را گرسنه کردی! آخوندِ بی سوادِ شش کلاسه ی...

آری؛ همه‌ی این وعده ها، از سوی شخصی که قبلا در جایگاه دیگری از نظام، پاکدستی اش و صدالبته کارآمدی اش مشهود بوده، یعنی جناب آقای رئیسی، به مثابه شیری بوده اند که موی اندر آن، زود پیدا می‌شود؛ و به محضی که پیدا شود، آدم چندشش می‌شود و دلش نمی‌زند که از آن بنوشد!

==>، اما به راستی؟ مویی که اندر شیر خالصِ این دولت است، چیست؟ فعلا ادامه‌ی سخن را داشته باشید:
دشمن، به دقتِ هشتاد و شش میلیونمِ اعشار، یا تقریبا مساویِ یکصدمیلیونمِ اَعشار، آمارِ طاقتِ مردمِ مَلول از عملکردِ اخیریان را دارد و ساعت به ساعت برای آن برنامه می‌چیند که در اولین فرصت و کمترین زمانِ ممکن، با طاق کردنِ آن، بزند زیرِ کاسه کوزه‌ی هرکه در این میان در حال خدمتی باشد! یعنی اکنونیان! از همین روی، با بهره گیری از این بُعدِ روان شناسیِ ما ایرانیان که هر آینه "مرغِ همسایه را غاز می‌پنداریم" و اگر تقّی به توقّی بخورد، بعضی از ما چشم بر همه چیز بسته و فریاد وا معیشتا! سر می‌دهیم و دل و قلوه برای شبکه‌هایی رو می‌کنیم که تا همین چند روز پیش، آخوند‌ها را به پرستیدنِ صاحبانشان محکوم و مذمت می‌کردیم! و می‌گفتیم این آخوندها، عرب پرست اند! شبکه‌هایی مثل "اینترنشنال" و دیگر رسانه‌های سعودی-وهابی-صهیونیِ کمین کرده در حوالی احوالِ جمهوری اسلامیِ ایرانِ ما!، داشتم عرض می‌کردم: دشمن، با بهره گیری از این بعدِ روانشناسیِ ما، هرچه می‌تواند روی حقایق پرده می‌کشد که عوام فریبی کند! یعنی فضای رسانه‌ای را مه آلود می‌کند تا کسی نبیند و یا نفهمد که در واقعیت، مثلا این دولت دارد کارِ درست می‌کند یا غلط! بلکه در نظرِ مردمی که این رسانه را دنبال می‌کنند، حسنات آقای رییسی را کلا به سیئاتی غیرقابلِ تحمل و بلکه گذشت، تبدیل کنند که شورَش دربیاید و شورِش دربیاید! بدین صورت، چهره‌ای که مردم به صداقتش ایمان داشتند، با یک جوِّ رسانه ایِ شیطنت محور و نفاق انگیز، آماج فحش‌ها و بد و بیراه‌ها شود...!
بله؛ دشمن همین را می‌خواهد؛ او می‌خواهد که هیچ وقت به مردم رسانده نشود که:

●این دولت هست که کرونا را به بند کشاند!

●این دولت هست که آغازگر پرشتاب نهضت ملی مسکن (ثبت‌نام بیش از ۵ میلیون نفر و تامین زمین یک میلیون مسکن) بوده است.

● این دولت بود که تصرف سواحل را "حتی از دستِ ارگان‌های نظامی" خارج کرد! و هر روز دارد در جنگ با زمین خواری، هزینه می‌کند! مثل ترور ناموفقِ شهردار ناحیه‌ی ۳ منطقه‌ی ۱۹ تهران توسط سودجویان!

●این دولت هست که سفر‌های استانی اش روز تعطیل و غیرتعطیل ندارد! و در کمتر از یک سال، ۱۸ سفر استانی داشته است!

● این دولت هست که به تازگی، از ۵ میلیون و ۶۰۰هزار نفر فاقد بیمه‌ی پایه‌ی درمانی، ۵ میلیونش را بیمه کرده و مابقی که افراد پر درامد هستند، باید به شیوه‌ی متفاوتی بیمه شوند!

●این دولت است که گرفتن وام ازدواج را به نسبت قبلا، مثل آب خوردن کرده است! و نیز افزایش سقف وام قرض الحسنه و حذف ضامن.

●این دولت است که سود سهام عدالت را سه برابر کرده است و یک جا پرداخت می‌کند.

●این دولت بوده که اقدام به حذف امضای طلایی و تسهیل در صدور مجوز کسب و کار‌ها و افزایش ۳۰ برابری سرعت صدور مجوز مشاغل خانگی نموده است.

● این دولت است که هزینه‌ی آب و برق و گاز را برای بسیاری از مددجویان کمیته‌ی امداد، رایگان کرده است.

●این دولت هست که الزام کرده فیش حقوقی مسئولین در سایت پاکنا ثبت شود که آن را برای همه قابل رویت کند! و مقابله با پدیده فیش‌های نجومی و ممنوعیت پرداخت‌های خارج از روال قانونی و غیر متعارف!

● این دولت است که دارد طلب‌های ایران را از دیگر کشورها، از جمله انگلیس قلدر، که ناگزیر به تسلیم در برابر ایران و پرداخت بدهی ۵۳۰ میلیون دلاری این کشور پس از گذشت بیش از ۴۰ سال! شده است؛ و ان شاءالله این راه ادامه دارد...

●این دولت هست که اولین ماهواره‌ی سنجشی (نور۲) را در ارتفاع ۵۰۰کیلومتری قرار داده است!

●این دولت است که به کاهش روند پرشتاب رشد تورم و توقف استقراض از بانک مرکزی پرداخته و نیز باعث توقف رکود و رونق نسبی در تولید و کسب و کار‌ها گشته است!

● این دولت است که با دیپلماسی متوازن و فعال با همه کشور‌ها خصوصا کشور‌های همسایه و منطقه با محوریت اقتصاد، باعث رشد ۴۰ درصدی تجارت خارجی کشور، تاسیس ۶ مرکز تجاری ایران در کشور‌های مختلف شده است!

●این دولت هست که در ۲۰۰ روز گذشته از عمرش، ده‌ها کارِ اساسی انجام داده است که ذکر همه‌ی آن ها، سخن را از حوصله خارج می‌کند! و بهتر است در سایت‌های مختلف مطالعه شوند...

و امّّّا، دو آری:

☆☆ آری؛ من هم هنوز چندان تاثیرِ این‌ها را در سفره ام ندیدم و اکثر شب ها، هنوز همان نیم کیلو حلیم بادمجانِ آشکده‌ی دهپونیان (دهدشت) را به اضافه‌ی چندقرص نانِ دانه‌ای چهارصد و اندی تومانی روی سفره یِ مجردی ام می‌بینم که گه گاهی از لطف نیسان‌های سیار، میوه‌ی مناسب‌تر هم کنارش می‌آید! ولی مطمئنم این جهادِ اقتصادی، ان شاءالله سرانجامش خیر است و آثار این اقدامات، با همراهی و صبر ما، ظاهر خواهد شد و ان شاءالله پایدار و پویا، ادامه خواهد داشت! این که از کجا مطمئنم هم چندان پیچیده نیست؛ چون که دولت، واقعا دولتِ کار و جهاد است و "لیس للانسان الا ما سعی" و مزید بر علت این که نسبت به آن، از دشمنِ مشخصِ خارجی و مخالفانِ مرفهِ داخلی، همزمان حمله می‌بینم! پس، راهْ راهِ درستی است! ایوَل!

☆☆ آری! بنده نیز حق می‌دهم به چَشمی که این‌ها را ندیده، و ذهنی که اصلِ ماجرای "یارانه‌ی آرد" و "جریان ماکارونی" را نمی‌داند و بلکه یِکهو اخباری به آن می‌رسد که کُپ می‌کند و اندکی بعد، دادش از مسیرِ دهان در می‌آید! خب، باید هم حق داد وقتی که رسانه هایِ جیره خوارِ رانت خوارانِ زالو صفت، بیایند از سوزِ قطع شدن دستِ اربابانشان از یارانه‌های مُفتِ بادآورده‌ی همیشگی و حذف ارزِ رانتیِ ترجیحی، بگویند که دولت می‌خواهد دوباره گرانی راه بیاندازد! و اینقدر ذهن مردم را از طریق توئیت، کلیپ‌های طنز و استندآپ‌های متنوع، پوستر‌های تحریک کننده و... بمباران کند که اصلا مجال فکر کردن نداشته باشند و داغِ داغِ داغ شوند و اعصابشان حسابی قاطی شود و بزنند زیرِ سنگِ اعتمادی که با چه مشقتی، به این دولت کرده بودند و هر ثانیه از ذهنشان این جمله بگذرد که:
شما دیگر چرا؟ شما دیگر چرا اقای رئیسی؟

در حالی که اصل قضیه‌ی آرد و گندم از این قرار است که:
دیگر یارانه به افراد خاص داده نمی‌شود و انحصارِ رانت، قرار است شکسته شود تا یارانه‌ی آرد و گندم، مستقیم به مردم پرداخت شود! که آن زالو‌ها دیگر با فروختنِ آرد و گندمِ مفت به خارجی ها، نه بتوانند سود هنگفت به جیب خود بزنند و نه اینکه قحطی ایجاد کنند!
حالا هم که دارند می‌بینند کاخِ خواب و خیال‌های خامی که مدتی زیاد در ان به سر می‌بردند، در حال فروپاشی است و قرار است به زودیِ زود، دیگر از آن خبر‌ها نباشد که نباشد، وقتی که این را از آنچه در آینه هست، به خود نزدیک‌تر می‌بینند، بی شک دست روی دست نمی‌گذارند که رویاهاشان به این راحتی بر آب شود! بنابراین، با همکاری هم‌پیمانانِ ضمنیِ بزنگاهیِ خود، پرچمِ سیاهِ گرسنگی بر نیزه می‌کنند و راه معاویه می‌پیمایند بلکه ملت، فرمانده‌ی اقتصادی خود را از ادامه یِ جهادِ اقتصادی منصرف نماید و دست از این جراحیِ تکان دهنده، این حجامتِ اقتصادیِ نظام بردارد و مثل قبلی ها، از همان پشتِ شیشه‌ی لندکروز، بی سر و صدا به مردمِ خویش "چشمکِ خداقوت" بزند!

سخن تمام شده و حرفِ خاصی نمانده، جز این که بگویم:
اول این که، آن مویی که در شیرِ خالصِ این دولت هست، چیزی که تا الان عیان شده، فقط و فقط ضعف رسانه‌ای آن اَست! و شاید هم کارشکنی رسانه ای! خدا را خوش نمی‌آید که ما بدونِ علم کافی، نیش بر نیش بزنیم!

و دُویُّم این که، بدانیم و آگاه باشیم که ما مردمِ ایران، به خاطرِ رنجش از اخیریان، ذهنِمان آبستنِ "شما دیگر چرا؟ "‌های آتش افروزی است؟! مراقب باشیم که چه کسی می‌خواهد شعله‌ی آن را روشن کند؟! امثال احمد باطبی، عبدالرضا احمدی، سیاوش صفوی، آرش سبحانی و نیما راشدان، که فهرست می‌فرستادند برای آمریکا و می‌گفتند از فلان جا‌ها تحریم کنید؟ یا کسانی که در میدانِ خدمتِ جهادی، از نیش دیگر زالو‌ها همچون حجاریانِ سلطانِ گندم و عباس عبدی‌ها هم نمی‌هراسند و، چون بر خدا توکل دارند، می‌گویند:
نیش زالوها، قطعا عفونت‌ها و غل و غش را از جان ما خارج خواهد کرد و ما سبک‌تر و مطمئن‌تر مسیر را ادامه خواهیم داد! چرا که فحش‌ها و تهمت‌ها و تخریب‌ها و تمسخر‌ها و... نیش زالوهایند و زالو درمانی تا آنجا ادامه دارد که عفونتِ عُجب، نفاق و ترس را از بدن خارج کند و در نهایت نیز، خودِ زالو، از شدتِ بارِ سنگینی که بر گردن و گُرده‌ی خویش انداخته، می‌ترکد! البته، بعضی‌ها زیر این نیش‌ها در می‌روند و بعضی‌ها می‌مانند تا پای امکان؛ تا ترکیدنِ زالوها...
☆والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته☆



■کوچک شما: صدرا صلاحی فرد (صادصاد)

هجدهمِ دُویِ یک هزارُوچهارصدُویکِ هجریِ خورشیدی