دهدشت این روزها در نقطهای ایستاده که ایمنی شهری بیش از هر زمان دیگری وابسته به امانت شده است.آتشنشانی این شهر در حال حاضر تنها دو خودروی فعال در اختیار دارد؛ یکی از خودروهای خود ایستگاه و دیگری بهصورت امانی از یکی از روستاهای اطراف با هماهنگی بخشداری مرکزی در اختیار نیروهای امدادی قرار گرفته است. خودروی دوم که بنز بزرگ و اصلیترین وسیلهی عملیاتی آتشنشانی دهدشت محسوب میشود، همچنان در حال تعمیر و تجهیز است. وجود گذشت زمان طولانی، هنوز هیچ تاریخ مشخصی برای بازگشت این خودرو به ناوگان شهری اعلام نشده است.
مطابق قانون، شهرداریها موظفاند ناوگان ایمنی شهری را در شرایط آمادهباش دائمی نگه دارند این الزام تنها به حضور نیروها محدود نمیشود؛بلکه بهمعنای فراهمبودن همهی امکانات و وسایل عملیاتی برای واکنش سریع در زمان بحران است. در دهدشت اما بخشی از این وظیفه عملاً به مناطق روستایی واگذار شده، جایی که خودروهای امانی برای جبران کمبود شهری به کار گرفته شدهاند.
شهرداری و شورای شهر در پاسخ به پرسشها اعلام کردهاند خودروی اصلی آتشنشانی برای تعمیر و تجهیز به تهران ارسال شده و پس از تکمیل مراحل، به دهدشت بازمیگردد.اما هیچ زمان دقیقی برای این بازگشت تعیین نشده است.
تا آن زمان، دو خودروی موجود (یکی شهری و یکی امانی) تمام بار مأموریتهای امدادی را به دوش میکشند.این وضعیت، هرچند در ظاهر قابلقبول به نظر میرسد، اما در شرایط بحرانی میتواند خطرساز باشد. زیرا در صورت همزمانی چند حادثه، فاصلهی میان دهدشت و روستاهای اطراف، زمان واکنش را بهطور چشمگیری افزایش خواهد داد.
در کنار شهرداری، فرمانداری نیز بهعنوان نهاد هماهنگکنندهی مدیریت بحران شهرستان، وظیفه دارد روند تجهیز و بازسازی ناوگانهای امدادی را پیگیری کند. سکوت در برابر چنین تأخیری، بهمعنای پذیرش ریسکی است که مستقیماً بر دوش شهروندان سنگینی میکند.
دهدشت امروز با دو خودرو و یک خودروی در تعمیر اداره میشود؛ وضعیتی که شاید در روزهای آرام بیمشکل به نظر برسد، اما در لحظهی بحران، میتواند تفاوت میان مهار حادثه و وقوع فاجعه را رقم بزند. ایمنی شهری در دهدشت بیش از وعده و مکاتبه به اقدام فوری و برنامهریزی دقیق نیاز دارد؛ چراکه در بحران، زمان همیشه کوتاهتر از انتظار میرسد.