سفری خاطره انگیز به روستای باستانی "اَلگن"
ایرنا: وجود جنگل های بلوط در گرداگرد روستای"اَلگن" و انارستان ها و تاکستان هایش که این روزها در استقبال از بهار جامه سبز رنگش را بر تن کرده اینجا را به سرزمینی رویایی برای سیر و سیاحت تبدیل کرده است.
این روزها گشت و گذار در کوچه باغ های قدیمی و هم کلامی با ساکنان روستای "اَلگن" که با گویش لری سخن می گویند جلوه های هزار رنگی از سیر و سیاحتی خاطره انگیز را نصیب مسافران کرده است.
این روستای ۳۰۰ نفری که در بخش چاروسا از توابع شهرستان کهگیلویه و در ۶۵کیلومتری شهر دهدشت قرار دارد افزون بر زیبایی های طبیعی به علت وجود یک قبرستان پر رمز و راز قدیمی، شکل ساخت خانه های اهالی و غذاهای سنتی خوشمزه جلوه های جذابی برای گردشگری دارد.
مسافران پس از گذشتن از جاده ای کوهستانی،پر پیچ و خم با پوشش جنگل های چشم نواز بلوط وارد روستای "اَلگن" می شوند اینجا نخستین چیزی که نظر مسافران را جلب می کند شکل ساخت واحدهای مسکونی اهالی است.
این روستا که در کوهپایه‌های زاگرس زیبا جا خوش کرده متناسب با جغرافیای منطقه شکل‌گیری واحدهای مسکونی متناسب با اقلیم در آن رخ داده به طوری که بافت مسکونی روستا را نمی‌توان پلکانی به شمار آورد اما به‌سبب شیب زمین خانه ها به‌صورت کاملا طبیعی و بدون نقشه قبلی پلکانی ساخته شده اند.
هسته اصلی و مرکزی روستای "اَلگن" روی تپه‌ای شکل گرفته که خود در میان سایر تپه‌ها و کوه‌های اطراف احاطه شده و در مرکزی‌ترین نقطه همان تپه قلعه‌ای اعیانی ساخته شده که از قدیمی‌ترین بناهای روستاست.
این سازه که به گفته کارشناسان، میراثی به جا مانده از دوره قاجاریه است و محل زندگی خان های محلی بوده،قسمت‌های زیادی از آن تخریب شده اما ساختمانی سه‌طبقه در آن باقی مانده که از سنگ ساخته شده و پنجره‌هایی در نما دارد.
در این روزهای اسفند ماهی قدم زدن بر روی سنگ فرش کوچه باغ های این روستا و تماشای خانه های قدیمی با درهای چوبی و درختان سرسبز که از حیات خانه ها سر درآورده گردشگران را به زندگی نوستالرژی روستایی می برد.
نشستن بر روی سکوهایی که در نزدیکی چشمه احداث شده یا تماشای پل معلقی که بر روی رودخانه ای که از میانه روستا می گذرد ساخته شده حس و حال خوبی به گردشگرانی می دهد که به این روستا سفر می کنند،اینجا دیوارهای سنگچین کوتاه با درختان سر به هم کشیده و چنارهای کهنسال و صدای شرشر آب که از درون جوی می‌گذرد مناظری بسیار زیبا در مقابل چشم مسافران گشوده است.
به غیر از طبیعت یکی از بهترین تجریبات گردشگرانی که روستای "اَلگن" را برای طبیعت گردی انتخاب می کنند غذاهای سنتی مردم خونگرم این دیار است.
از شله ناردون تا نان های خوش طعم
«شله ناردون» یکی از غذاهای سنتی این روستاهای "اَلگن" است که در روزهای پاییز به ویژه هنگام بارش باران پخت می شود این غذا با اناردانه یا همان دانه های انار خشک شده،برنج و آبگوشت تهیه می شود.
به‌علت وجود بلوطستان ها در این منطقه و فراوانی میوه بلوط وحشی، نان بلوط با طعمی متفاوت و میوه بلوط به صورت کبابی از خوراکی‌هایی هستند که احتمالا در مناطق دیگر کشورمان کمتر می‌توانید مثل آن را امتحان کنید.
نوع دیگری از نان که از مخلوط آرد گندم و جو به دست می‌آید و به آن اربیز می‌گویند نیز در این منطقه زیاد استفاده می‌شود اما به‌خاطر فراوانی دام، کباب‌های بسیار لذیذ یکی از به یادماندنی ترین خوراکی هایی است که گردشگران در این روستا تجربه می کنند.
یکی از مکان های خاص روستای "اَلگن" قبرستانش است شیوه تدفین متفاوت در هر نقطه‌ای از ایران، به‌نوعی فولکلور محسوب می‌شود و ارزش دیدن و تحقیق دارد اینجا آرامگاه ها را با سنگچین مشخص شده و برای قبور زنان سه سنگ بزرگ و برای قبور مردان ۲سنگ بزرگ در محطه سنگچین درست کرده اند.
قرار گرفتن ۲سنگ کج که با تکیه بر هم نگاه داشته شده اند از نکات جالب توجه این قبرستان است که مشخص‌کننده بالای قبر بوده است.
هدفگذاری انتخاب "اَلگن" به عنوان پایلوت بومگردی
معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کهگیلویه و بویراحمد گفت: براساس طرح مطالعاتی تدوین شده از سوی کارشناسان روستای "اَلگن" به عنوان پایلوت اقامتگاه های بومگردی در استان تعریف شده است.
فرشید کرمی افزود: اکنون چند اقامتگاه بومگردی از سوی متولیان بخش خصوصی در روستای "اَلگن" ایجاد شده است.
اینجا بلوط برای زندگی مردم عجین شده است
اما یکی دیگر از جذابیت های مردم شناسی روستای "اَلگن" مشارکت اهالی برای حفظ جنگل های بلوط است.اینجا بلوط با زندگی مردم منطقه عجین شده و به اعتقاد ساکنان در روزگاران کهن همزمان با اواخر دوران قاجار و مصادف با جنگ جهانی اول که هموطنان زیادی بر اثر گرسنگی جان خود را از دست دادند، مردم زاگرس‌نشین با استفاده از همین میوه‌های بلوط از قحطی جان سالم به دربردند و تلفاتی را شاهد نبودند به همین خاطر و به دلایل دیگر بلوط برای آنان در حکم میوه بهشتی است.
سعید انصاریان یکی از اهالی این روستا که "بنیاد اَلگن" را در زادگاهش بنا نهاده می گوید که با هدف مراقبت و قُرُق یک هزار هکتار از جنگل های زاگرس با اتکا به کمک‌های مردمی همراه با مانع شدن ورود دام، حذف کشاورزی در زیر اشکوب و حذف جمع آوری دانه های بلوط از سال ۱۳۹۸ تاکنون فعالیت خود را در این منطقه آغاز کرده است.
وی می گوید: در این تشکل مردمی افزون بر پیشگیری از فعالیت های آسیب زا به طبیعت، تاکنون هزاران بلوط در جنگل های نزدیک روستای "اَلگن" کاشته است.
انصاریان تاکید کرد: اعضای این تشکل افزون بر کاشت و مراقبت از بلوط، به آموزش کودکان روستا (حافظان آینده) و بازسازی بناهای متروکه بومی برای شکل گیری چرخه اقتصادی و گردشگری روستا می پردازد.
