لقمه ای نان بلای جان

به گزارش عصر دنا، حوادث ناشی از کار حوادثی است که در حین انجام وظیفه و به سبب آن برای کارگر یا بیمه‌شده رخ می‌دهد و این اتفاقات به دلیل عدم رعایت ایمنی و سلامت در محیط‌های کار رخ می‌دهد و در صورت رعایت اصول ایمنی و همچنین آشنایی کارگران به حقوق شان و مطالبه محیطی سالم و ایمن از کار فرما قابل پیشگیری است.

حوادث ناشی از کار می‌تواند به دلایل مختلف مانند تصادف با خودرو، سقوط از بلندی، برق گرفتگی، سوختگی، آشنا نبودن با نحوه استفاده از وسایل و تجهیزات کار و عدم استفاده از پوشش‌های ایمنی مانند کلاه ایمنی و عدم آشنایی با خطرات احتمالی برخی از مواد مانند مواد شیمایی یا اسیدها رخ دهد.

گاهی شاهد هستیم کارگرانی که در ارتفاع کار می کنند مانند کارگران ساختمانی از ابزارها و تجهیزات لازم برای حفظ و نگهداری خود در ارتفاع استفاده نمی‌کنند و بنابر دلایلی مانند سرگیجه یا افت فشار یا یک سهل انگاری کوچک دچار سقوط می شوند و به دنبال آن عوارض جبران ناپذیری را متحمل می شوند گاهی نیز به دلیل نداشتن دانش و مهارت کافی در یک رشته تخصصی به عنوان مثال برق و رعایت نکردن اصول ایمنی در هنگام کار دچار حادثه می‌شوند که برق گرفتگی می‌تواند منجر به سوختگی‌های سطحی یا عمقی شود یا اینکه اعضای بدن را دچار فلج کند یا اینکه موجب مرگ فرد شود.

رخ دادن حادثه در محیط‌های کاری که به دنبال آن می‌تواند اثرات موقتی یا دایمی و همین طور از کار افتادگی و گاهی مرگ را به دنبال داشته باشد موجب می‌شود که علاوه بر اینکه به زندگی اقتصادی فرد مصدوم فشارهای فراوانی را وارد می‌کند، بر دستگاه‌های متولی در حمایت از کارگران مانند دستگاه‌های درمان و بهداشت و سازمان‌های بیمه گر هم فشارها و تحمیل بار مالی زیادی را داشته باشد.

هر ساله و شاید هم هر روز در رسانه‌ها شاهد اخبار ناگواری از مصدومیت یا کشته شدن تعدادی از هموطنان به دنبال حوادث ناشی از محیط‌های کار هستیم که ممکن است فرد مصدوم یا فوت شده از بیمه‌های اجتماعی برخوردار باشد و تا حدی از حمایت های اقتصادی و اجتماعی بهره‌مند شود اما اگر فرد کارگر از بیمه برخوردار نباشد با کوهی از مشکلات درمانی و اقتصادی مواجه خواهد‌شد؛ بنابراین استفاده از بیمه به عنوان یکی از مطالبات اصلی کارگران حتما باید از سوی کافرمایان مدنظر قرار گیرد.

متاسفانه با همه رعایت‌ها باز هم این نوع اتفاقات در محیط های کاری رخ خواهد‌داد و در این بین خانواده فرد فوت شده می توانند برای احقاق حقوق وی از بیمه کمک بخواهند و فرد مصدوم هم برای ادامه روند درمان یا از کار افتادگی در ادامه باید راه بیمه ها را در پیش بگیرد اما همه این مراحل منوط به تاییدهای قانونی از مقامات ذیربط از جمله پزشکی قانونی است.

بررسی دقیق آسیب وارده میزان دیه و ارش صدمات را تعیین می‌کند

در زمان بروز حوادث حین کار، کارشناسان پزشکی قانونی ضمن بررسی دقیق آسیب وارده و مطالعه پرونده و مستندات پزشکی فرد مصدوم، میزان دیه و ارش صدمات را تعیین می‌کنند که البته لازم است با توجه به نوع و شدت آسیب، دفعات معاینه مجدد به منظور التیام حداکثری صدمه ایجاد شده برای فرد در نظر گرفته و پس از آن نظر نهایی کارشناس اعلام شود.

شکستگی‌ها، پارگی‌های رباطی، آسیب‌های عصبی و آثار جراحات به ویژه در ناحیه صورت از مواردی هستند که نمی‌توان در مرحله اول آن‌ها را ارزیابی و در خصوص آن اظهار نظر قطعی‌کرد.

در چنین صدماتی نیازمند گذر زمان و بررسی چگونگی التیام صدمه وارده هستیم تا بر اساس آن اظهارنظر کنیم؛ در برخی آسیب‌ها از جمله آسیب‌های عصبی ناشی از حوادث، گاهی بیش از یکسال زمان نیاز است تا برگشت آسیب به حداکثر ممکن برسد و بتوان در مورد آن اعلام نظر کرد.

در شکستگی‌ها یا دیگر آسیب‌های جسمی مهلت متداولی از نظر پزشکی برای بهبودی و التیام وجود دارد که کارشناس پزشکی قانونی با در نظر گرفتن این مدت زمان، برای فرد معاینه مجدد تعیین می‌کند.

محدودیت‌های حرکتی، احساس درد در عضو آسیب دیده و ترمیم نشدن شکستگی از مواردی است که پزشک قانونی برای تعیین معاینه مجدد فرد مصدوم مورد توجه قرار می‌دهد.

معاینه مجدد در نهایت به نفع بیمار و برای حفظ حقوق او خواهد بود و در معاینه مجدد باید به نقطه‌ای رسید که امیدی به بهبودی بیشتر ضایعه ایجاد شده در فرد مصدوم نباشد و در این صورت نظر نهایی را صادر و به مرجع قضایی اعلام می‌کنند.

جانباختن بیش از 2 هزار نفر به دلیل حوداث ناشی از محیط های کار

بر اساس آمار سازمان پزشکی قانونی، در سال گذشته (1402)، 2 هزار و 115 نفر در حوادث محیط‌های کار جان خود را از دست دادند و این میزان در مقایسه با سال قبل از آن 1401 که شمار تلفات حوادث کار یک‌هزار و 900 نفر بود، 11.3درصد افزایش یافته است.

در سال گذشته، 2 هزار و 94 مرد و 21 زن بر اثر حوادث محیط های کار جان خود را از دست دادند که بیشترین آنها در تهران با 414 نفر، اصفهان با 172 نفر و خراسان رضوی با 147 جانباخته بیشترین میزان تعداد فوت‌شدگان ناشی از حوادث کار را به خود اختصاص داده است همچنین در این مدت استان‌های کهگیلویه و بویراحمد با سه فوتی، ایلام با 9فوتی و زنجان با 10 فوتی کمترین آمار تلفات حوادث محیط‌های کار را داشتند.

سقوط از بلندی؛ بیشترین علت مرگ در حوادث محیط‌های کار

در سال گذشته، سقوط از بلندی بیشترین علت مرگ در حوادث محیط‌های کار را به خود اختصاص داد که با 46.5 درصد تلفات در رتبه نخست مرگ و میر ناشی از حوادث محیط‌های کار قرار می‌گیرد. در این سال، 983 نفر به اثر سقوط از بلندی در حین کار جان خود را از دست دادند.

پس از سقوط از بلندی، اصابت جسم سخت با 474 فوتی در رتبه دوم دلایل مرگ در حوادث محیط های کار قرار می گیرد که 22.4 درصد از تلفات حوادث کار را شامل می‌شود.

سقوط از بلندی بیشترین علت مرگ در حوادث محیط‌های کار را به خود اختصاص داد که با 46.5 درصد تلفات در رتبه نخست مرگ و میر ناشی از حوادث محیط‌های کار قرار می‌گیرد. کمبود اکسیژن (55 فوتی) برق‌گرفتگی (289 فوتی) و سوختگی (131 فوتی) از دیگر دلایل مرگ در حوادث محیط‌های کار در سال 1402 بودند.

در سال گذشته تعداد 27 هزار و 377 مصدوم ناشی از حوادث محیط های کار برای معاینات بالینی (جسمانی) به مراکز پزشکی قانونی کشور مراجعه کردند که در مقایسه با سال قبل از آن (1401) با شمار مصدومان 26هزار و 74 نفر، 5 درصد بیشتر شده است.

سال گذشته 27 هزار و 377 مصدوم ناشی از حوادث محیط‌های کار برای معاینات بالینی (جسمانی) به مراکز پزشکی قانونی کشور مراجعه کردند.

توصیه‌هایی برای ارتقای سطح ایمنی محیط کار

یکی از مهم‌ترین دلایل به وجود آمدن چنین حوادثی، رعایت نکردن اصول اولیه ایمنی در کارگاه است که متاسفانه به علت گسترش نیافتن فرهنگ استفاده از اصول ایمنی و محدودیتی که در اجرا برای نیروی کار ایجاد می‌کند، کارگران رغبتی به استفاده از وسایل و تجهیزات ایمنی نشان نمی‌دهند؛ به همین علت حضور کارشناسان ایمنی در انجام مراحل کار در کارگاه، امری ضروری است که چنین حساسیتی در اغلب موارد وجود ندارد.

همچنین نبود افراد آموزش دیده متناسب با نوع فعالیت و تجهیزات لازم و در کل نبود عوامل بازدارنده و شناخت از آن عامل مهمی در افزایش کشته شدگان و مجروحان حوادث کار است.

بررسی دقیق درباره تجهیزات ایمنی کارگاه و همچنین نظارت‌های وزارت کار در این خصوص از سوی مراجع قانونی نیز ضروری است و عوامل محیطی، صفات شخصی مانند سرسختی، عصبانیت، عجله و بی باکی، شرایط ناایمن، عمل ناایمن، اشتباه فردی، ضعف مدیریت، میزان تحصیلات و استفاده نکردن یا استفاده نامناسب از وسایل حفاظت فردی و خط مشی مدیریت از موثرترین عوامل حوادث کار یه شمار می آیند همچنین از اعمال ناایمن می‌توان مواردی مانند کار بدون مجوز، استفاده از ابزار معیوب، عدم توجه به اخطارها، عدم استفاده از وسائل حفاظت فردی، سرعت زیاد ماشین آلات، بلندکردن اشتباه بار، شوخی و تعمیر ماشین حین حرکت را نام برد.

برای کاهش چنین حوادثی و به حداقل رساندن آسیب‌های ناشی از آن باید بدانیم که مسئولیت عمده وقایع نامطلوب به عهده مدیران است و سرپرستان و استادکاران افراد کلیدی در پیشگیری از حوادث به شمار می‌آیند.