به گزارش عصر دنا،پیشبینیها درست بود؛ دیاباته در دوران تعطیلی فوتبال و قرنطینه، هیچ تلاشی برای آماده نگه داشتن بدنش نداشته.
شاید تصور میکرده که این فصل فوتبال، نیمه کاره رها میشود و حالا که برگشته، بیش از 10 کیلو اضافه وزن از فرانسه سوغاتی آورده. با این وضعیت، اگر او ویژگیهای ژنتیکی خارقالعادهای نداشته باشد، لااقل دو سه بازی پیش رو را از دست میدهد و استقلال باید در خط حمله روی زوج ارسلان مطهری- مهدی قایدی حساب کند. به جز این مهاجم 194 سانتی، بازیکنان دیگری هم هستند که گفته میشود شرایط بدنی چندان مطلوبی ندارند و تا روز 29 خرداد که استقلال باید به مصاف فولاد برود، به «پیک» آمادگی نخواهند رسید.
اما معضل «بازیکنان ناآماده» تنها چالشی نیست که فرهاد مجیدی با آن مواجه است و مشکلات دیگری نیز در ادامه از راه میرسند. در حالی که فقط چند روز از شروع دوباره تمرینات تیمهای لیگ برتری میگذرد، روزی نیست که خبری درباره آسیب دیدگی یکی از بازیکنان (آن هم در تمرین و نه مسابقه) به گوش نرسد؛ مثل محمد انصاری مدافع پرسپولیس که با کابوس رباط صلیبی، باید ماهها خانه نشین باشد.
با تعطیلی چهارماهه لیگ، حالا که تیمها فقط سه هفته فرصت دارند که دوباره مهیای حضور در زمین بشوند، مربیان بدنساز چارهای ندارند که تمرینات پرفشاری را برای تیم برنامهریزی کنند و این وضعیت، شانس آسیب دیدگی در تمرین را از همیشه بیشتر میکند. در این موقعیت ناگزیر، هیچ بعید نیست که استقلال هم در روزهای آینده یکی دو بازیکنش را به دلیل مصدومیت از دست بدهد و نتواند در موعد بازگشایی فوتبال، همه مهرههایش را در اختیار داشته باشد.
این یک موقعیت پیچیده است که از یکسو باید به بازیکن ناآماده فشار آورد تا هرچه زودتر به مرز آمادگی برسد و از سوی دیگر، همین تمرینات پرفشار میتواند منجر به آسیب دیدگی طولانی شود. چالش دیگری که فرهاد مجیدی با آن روبهرو است، اختلاف نظر علنی و جر و بحثهای اینستاگرامی کاپیتان تیمش با یک عضو هیأت مدیره است که تبعات آن میتواند به فضای درون رختکن هم سرایت کند.
وریا غفوری در رختکن بازیکن محبوبی است و حالا که گفته میشود اسماعیل خلیلزاده قصد کنار رفتن از جمع اعضای هیأت مدیره را ندارد، ادامه این مشاجرهها میتواند به آرامش روانی تیم لطمه بزند. نکته دیگر اینکه فوتبالیستها معمولاً در آغاز فصل سطح انگیزشی پایینتری دارند و هر چه جلوتر میروند به لحاظ روحی- روانی آمادهتر میشوند. این تعطیلی بدموقع، بازیکنان را به لحاظ روانی ناخواسته در موقعیت ذهنی «هفته اول» قرار میدهد نه «هفته بیست و یکم». و این مسأله مهمی است که فرهاد مجیدی به عنوان یک مربی جوان باید برای آن راه حلی داشته باشد.
فرهاد خودش در اواخر دوران فوتبالش، در حالی که رابطه صمیمانهای با مربی آن روزهای استقلال (امیر قلعهنویی) نداشت و مشوقهایی مثل «دعوت شدن به تیم ملی» و «انتقال به تیمهای اروپایی» هم در مورد او صدق نمیکرد، صرفاً برای اثبات تواناییهای خودش، یکی از منظمترین بازیکنان استقلال در تمرین بود و همین میل و انگیزه بینهایتش به «بهترین بودن» بود که باعث میشد در 37 سالگی حتی از دوران جوانی خودش هم مؤثرتر باشد.
مربی امروز استقلال، خودش این راه را رفته و دوران فوتبالش توانست برای خودش «انگیزه شخصی» خلق کند. حالا باید این تجربه را به شاگردانش منتقل کند تا استقلال در ادامه فصل، یک مجموعه جاه طلب باشد و تیمی نباشد که صرفاً برای ادامه دادن لیگ و رفع تکلیف به زمین میرود.