از «فلوریدا» تا «فتح المبین»/ روایتی کوتاه از زندگی شهید «طیب»

شهید هدایت الله طیب در نیمه شب ۱۴ مرداد ۱۳۳۳ در روستای «موگر» از توابع شهر «سوق» در استان کهگیلویه و بویراحمد به دنیا آمد.

سوق و سایر شهرها و روستاهای کهگیلویه و بویراحمد به دلیل بی‌توجهی رژیم پهلوی به این استان و سایر استان‌های کشور، از نعمت آموزش بی‌بهره بود و به دلیل نبود تحصیلات بالاتر از ابتدایی راهی شهر بهبهان در استان خوزستان شد و در مدرسه ۲۵ شهریور (شهید بخردیان کنونی) بهبهان تحصیلات متوسطه خود را گذراند.

در دوران دبیرستان به فعالیت علیه رژیم طاغوتی شاهنشاهی پرداخت تا اینکه در خردادماه ۱۳۵۳ در حالی که تعدادی از امتحانات دیپلم خود را داده بود، عوامل ساواک گچساران مقابل دبیرستان ۲۵ شهریور بهبهان او را دستگیر و به گچساران منتقل کردند.

در همین ایام برای ادامه تحصیل در آمریکا آماده می‌شد. ۱۵ شهریور ماه سال ۱۳۵۶ برای ادامه تحصیل به آمریکا مهاجرت کرد و پس از چندماه آموزش و یادگیری زبان انگلیسی، وارد دانشکده کشاورزی سنت پترزبورگ فلوریدا شد و در رشته مهندسی کشاورزی آغاز به تحصیل کرد.

در آمریکا نیز آرام نگرفت و فعالیت‌های ضد رژیم پهلوی خود را گسترش داد و به فعالیت‌های ضد استکباری تبدیل کرد و با برپایی جلسات سخنرانی، به هدایت جوانان مسلمان ساکن آمریکا پرداخت و با همکاری تعدادی از دانشجویان مسلمان اقدام به تأسیس انجمن اسلامی دانشجویان اروپا و آمریکا در ایالت فلوریدا کرد و ۸ تیرماه سال ۱۳۵۸ طی یک انتخابات به عنوان نماینده دانشجویان سنت پترزبورگ فلوریدا انتخاب شد.

با پیروزی انقلاب اسلامی و در حالی که کمتر از دو ماه از آغاز جنگ نگذشته بود، به وطن بازگشت تا در دفاع از کیان و ایمان خود جانانه تلاش کند و با توجه به اینکه هدایت در دوران سربازی دوره سلاح‌های سنگین را دیده بود، پس از ورود به ایران خود را به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تهران معرفی و پس از گذراندن یک دوره یک ماهه در شیراز، مدت شش ماه را در جبهه آبادان خدمت کرد.

در آبان ماه سال ۱۳۶۰ برای بار دوم به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد و به عنوان معاون گروهان رزمی حضرت مهدی (عج) فعالیت خود را آغاز کرد و  همزمان با شروع عملیات فتح المبین، فرماندهی تانکهای چیفتن را بر عهده گرفت. هنوز ۵ روز بیشتر از سال ۶۱ نگذشته بود که در منطقه رقابیه به فیض عظیم شهادت نائل آمد .

در یادداشتی از شهید «هدایت الله طیب» می‌خوانیم: خدایا نکند ثمره جنگ یاران‌مان، به چنگ فرنگی مسلکان افتد. نکند خونین‌کفنان در غربت بمیرند تا خوش‌باوران غرب زده کام گیرند. نه! هرگز! کفر است. مگر می‌شود خون حسین(ع)پایمال شود ...