این جریان پوپولیستی در اردوگاه اصلاحات از انتشار تصویر مردی به نام «میرزا آقا» در میتنگ روحانی در شهر اردبیل آغاز شد. آقامیرزا چهره محزون و رنجدیدهای دارد که به یکباره مورد توجه رسانههای زنجیرهای اصلاحطلب قرار گرفت و یک شبه این رسانهها از وی یک سلبریتی انتخاباتی ساختند تا وانمود کنند که قشر ضعیف جامعه در چهار سال دولت یازدهم بسیار از کمکاری دولتمردان انتقاد می کرد و نمونه آنرا در روز کارگر در مرقد امام راحل و همچنین اعتراض شدید معدنکاران معدن یورت آزادشهر مشاهده شده، هم طرفدار پروپا قرص حسن روحانی هستند.
آقا میرزا که به پروژه و بازیگر نقش اول انتخاباتی رسانههای اصلاحطلب تبدیل شد از این مسئله بینصیب نماند و صاحب یک وانت تندر 90 مجانی شد. البته بعد از انتقادات از این روند که چرا دولت از بیت المال چنین سخاوتی به خرج داده است مطرح شد که این جایزه به آقامیرزا از سوی خودروسازان خصوصی طرفدار حسن روحانی به وی اعطا شده است.
این موضوع مورد انتقاد افرادی چون حسین دهباشی، سازنده فیلم تبلیغاتی حسن روحانی در سال 92 هم قرار گرفت. وی که با بازیهای نمایشی انتخاباتی به خوبی آشناست، در توئیتی قابل تامل نوشت: « اگر جناب میرزاآقا در اردوی تبلیغی دیگری عکس میداشت، آیا بازهم مشمول سخاوت رییسجمهوری و بیتالمال و وانتِ شرکتِ دولتیِ ایرانخودرو میشد؟»
به نظر میرسد که این نمایش پوپولیستی به مذاق اصلاحطلبان بسیار خوش آمده است. چراکه روزنامه قانون یکی دیگر از روزنامههای زنجیرهای اصلاحات هم از فرد دیگری که کارش فالفروشی است رونمایی کرده که با حالتی قدسی آخرین آرزوی خود را دیدار با حسن روحانی مطرح میکند و میگوید: «دوست دارم آقای روحانی را ببینم و بعد بمیرم!»
جریان اصلاحات که همواره این نوع از کمکرسانی و به طور کل دادن خدمات به قشر مستضعف جامعه را گدا پروری عنوان میکرد و به طور کل کمکرسانی را به این قشر نهی میکرد حالا خود در کاری کاملا تبلیغاتی و ابزاری از پوپولیسم واقعی برای پنهان کردن ضعفهای دولت در این زمینه سوء استفاده میکند.
متاسفانه این نوع از پوپولیسم را بایستی یکی از سیاه ترین نوع آن قلمداد کرد چراکه باعث میشود که انتقاد محرومین واقعه جامعه که انتظار همیاری و مساعدت دولت را دارند پنهان بماند و افکارعمومی نیز اینگونه تلقی کنند که محرومین در دولت روحانی حالشان بسیار خوب است و همواره مورد مهر و لطف دولت قرار می گیرند.
البته پوپولیسم اصلاحطلبان تنها منوط به این موضوع نمیشود و ریشههای خاصی حتی در دولت یازدهم دارد؛ چراکه کارشناسان سیاسی مطرح میکنند کلیدی که نماد انتخاباتی حسن روحانی در انتخابات 92 شد، خود نمونه جالب توجهی در زمینه پوپولیسم بود.