به همین مناسبت سخنان سال های گذشته علامه مصباح یزدی درباره ویژگی های منحصر به فرد ایشان منتشر میشود.
آيت‌الله خوشوقت دست‌پروده امام بود
اگر ما امروز سوگوار رحلت حضرت آیت الله خوشوقت هستیم باید بدانیم ایشان یک فرد عادی نبود که فقط فقیه باشد، یا در فقه فقط عبادات را خوانده باشد. ایشان دست پرورده امام(ره) بود. البته ایشان قبل از بنده قم تشریف آورده بودند و بنده که قم امدم ایشان چهار پنج سال بود که تشریف آورده بودند. تا آنجایی که من یادم هست ایشان درس امام(ره) را شرکت می‌کردند تا آن اخری که امام(ره) در قم حضور داشتند. دست پرورده امام بود و اسلام را آنطور که امام(ره) به او تعلیم داد شناخت. آن هم فقط به فقه اکتفا نکرد، در تفسیر، در فلسفه، در عرفان، در اخلاق، آن هم نه تنها در علم اینها، بلکه در عمل اینها و تربیت دیگران در این زمینه ها. و در تمام این مراحل به دور از خودنمایی و مطرح کردن خود و شهرت طلبی. بسیار پرهیز می کرد از شهرت.
خیلی آرام و بی سر و صدا کار می کرد. تنها در جایی که احساس وظیفه شرعی می کرد چیزی می گفت و کاری انجام می داد. بالاخره هر کس خدمتی کند انتظار دارد زمینه ای فراهم شود و مردم بشناسند او را ولی ایشان اینطور نبود. این همه شاگردانی که تربیت کرد، هیچ جا تبلیغ نکرد، خودشم هم نگفت، کسی هم نگفت، ادعایی هم نداشت. کم کم افرادی ایشان را شناختند و از ایشان استفاده کردند، دهان به دهان گفتند و کسانی ایشان را شناختند. در خدماتی که ایشان برای نظام سیاسی اسلام کرد، ایشان یکی از شش نفر اعضای ستاد انقلاب فرهنگی اول انقلاب بود. بدون سر و صدا و در بوق کردن کارش را انجام می داد. جایی هم نمی گفت که من عضو ستاد انقلاب فرهنگی هستم. ما اگر امروز سوگوار هستیم بخاطر این است که کسی را از دست دادیم که در تمامی ابعاد دست پرورده امام(ره) بود. این کار امام و کار شاگردانش چون برای خدا بود و خالص بود، بدون اینکه خود طرف بخواهد و دنبال کند، وسعت پیدا کرد و برکت یافت، خاصیت کار برای خدا این است. ما چنین شخصیتی را از دست دادیم که قطعا مصداق آن روایت است که وفات او لطمه ای به اسلام وارد می کند که چیزی جای آن را پر نخواهد کرد.
