از ذلت تا قدرت؛ مسابقه‌ له کردن عزت انسان در استان کهگیلویه و بویراحمد

یادداشت اختصاصی عصر دنا: در ماه ها و سال های اخیر، شاهد پدیده‌ای ناخوشایند و نگران‌کننده در عرصه مدیریت استان بوده‌ایم؛ پدیده‌ای که در قامت رقابت‌های سالم مدیریتی نمی‌گنجد و بیش از آنکه نشانگر اشتیاق برای خدمت باشد، نمودی عریان از عطش قدرت‌طلبی و خودفروشی برخی مدیران و کارمندان و معاونان شده است. دویدن بی‌وقفه، چاپلوسی‌های عیان و رفتارهای تحقیرآمیزی که این افراد برای رسیدن به یک صندلی مدیریتی از خود نشان می‌دهند، نه تنها شأن نظام اداری را خدشه‌دار کرده، بلکه شأن انسانی و کرامت فردی خودشان را نیز لگدمال کرده است.

این روزها دیگر کسی از شنیدن خبر حضور شبانه‌روزی برخی مدیرنماها در دفاتر نمایندگان، جلسات پشت پرده با افراد ذی‌نفوذ، پیامک‌باران کردن مقامات بالادستی با جملاتی سراسر تملق و تمنا، یا حتی دخیل بستن به آستانه این و آن برای گرفتن پستی در حد یک مدیریت میانی، تعجب نمی‌کند. رقابتی بی‌اخلاق و تهوع‌آور شکل گرفته که نه بر پایه تخصص و تجربه، بلکه بر اساس میزان فرومایگی، چاپلوسی و توانایی در زیرپا گذاشتن غرور و عزت نفس فردی استوار شده است.

آیا در شأن یک مدیر است که برای گرفتن مسئولیتی، شخصیت خود را تا مرز التماس و تمسخر عمومی پایین بیاورد؟ آیا این افراد گمان می‌کنند با چسبیدن به میز مدیریت، احترام می‌آورند یا آبرو؟ در حالی که آنچه از بیرون به چشم می‌آید، چیزی جز خواری و بی‌حرمتی نیست. این خفتِ خودخواسته، نه تنها سبب زوال اخلاق در بدنه مدیریتی استان شده، بلکه اعتماد عمومی را نیز نشانه رفته و باعث شده مردم، نگاه خود را از مدیران به عنوان خدمتگزاران جامعه، به نگاه طعنه‌آمیز نسبت به جاه‌طلبان منفعت‌جو تغییر دهند.

اسفبارتر آنکه برخی از این افراد با دستاویز قرار دادن نام ارزش‌هایی چون انقلاب، ولایت، اصلاح طلبی، اصولگرایی، و خدمت، لباس تظاهر به تن کرده‌اند و در ظاهر با زبان دین یا اصلاح طلبی یا اصولگرایی و تعهد سخن می‌گویند، اما در باطن در حال انجام مزورانه‌ترین و رقت‌انگیزترین رفتارهای ممکن برای تصاحب پست و مقام‌اند. این تناقض آشکار نه تنها باورهای مردم را تخریب می‌کند، بلکه نوعی اخلاق زدایی خزنده را نیز در پی دارد؛ چرا که هر گاه نام ارزش‌ها ابزار بازی قدرت شود، آن ارزش‌ها بی‌ارزش می‌شوند.

زمان آن رسیده که دستگاه‌های نظارتی، رسانه‌های مسئول و نخبگان متعهد استان، این وضع شرم‌آور را با صدای بلند نقد کنند و اجازه ندهند میدان مدیریت به عرصه رقابت بر سر میزان خاکساری و زبونی تبدیل شود. مسئولیت و مدیریت باید حاصل شایستگی، تخصص، صداقت و تجربه باشد، نه نتیجه دویدن با زبان آویزان و کفش پاره به دنبال یک میز لرزان. استان ما بیش از هر زمان نیازمند مدیرانی با عزت، بینش و استقلال رأی است، نه افرادی که برای رسیدن به قدرت، کرامت خود را به مفت‌ترین قیمت حراج می‌کنند.