زن هم زن‌های قدیم!/چالش فرزندآوری برای مادران امروزی

عصردنا- طیبه سادات سعادتی نیک: مادربزرگ خدا بیامرزم همیشه می‌گفت زن هم زن‌های قدیم! و در توصیف زنان نسل قدیم می‌گفت: زن قدیم از سپیده سحر تا پاسی از شب زمان نمی‌شناخت سرش به کار گرم بود و کار می‌کرد و کار می‌کرد و کار. شب که می‌شد با ذهنی تلنبار از برنامه‌ی فردا به رختخواب پناه می‌برد. 

زن قدیم لر را اگر بخواهیم وصف کنیم بهترین تعبیر برای معرفی شخصیت و استقامت و قوی بودنش، شیر زن است و شیرزنان این دیار در همه برهه‌های تاریخ نقش زن بودن و مادر بودن خود را به خوبی ایفا کرده‌اند؛ چه آن‌ها که پاره جگرشان را راهی جبهه حق علیه باطل کردند و چه پشتیبانی از رزمندگان با پخت نان تیری(محلی) و سایر آذوقه‌ای که نیاز مبرم بود.

زن در فرهنگ لرتباران کوه صبر و استقامت است سختی‌های بسیار به جان خریدند تا فرزندانی یکی پس از دیگری در دامان پاکشان رشد و تربیت کنند و امروز در جای جای این کشور پهناور به خدمت مشغول‌اند؛ تیتر هر روز رسانه‌ها که خبر از انتصاب فرزندان این دیار دارد گواه این ادعاست. 

مادران قدیم در مقابل ناملایمات استوار بودند. کم توقع، کم خرج و پرکار بودند. مرد خانواده که دائما برای تهیه لقمه نان در تلاش بود همه امورات خانواده به دست زن سپرده می‌شد و زن هم مادر بود هم پدر.کودک به جای مهد در دامن پر مهر مادر الفبای محبت می آموخت

یکی از نقش‌های اصلی زن فرزندآوری بود که بخش عظیمی از رشد جمعیت آن سال‌ها مدیون تلاش مادرانه بانوان لر بود.

کمتر خانواده کم جمعیتی وجود داشت و عیالوار بودن را برای بسیاری از خانواده‌ها بکار می‌بردند. 

نسل امروز با دهه 40و 50و حتی60قابل قیاس نیست آستانه تحمل پایین دارند فرزند هم بیاورند حوصله تربیت و پرورش از عهده آنها خارج است. 

مادر دیروز کم خرج، پرکار و کم توقع بوده و با کمترین هزینه فرزندان خود را بزرگ می‌کرد. صبور و بردبار بود در مقابل ناملایمات چون کوه می‌ایستاد مادر امروز اما چون تمرین صبوری نکرده با کوچکترین تنش تحملش را از دست می‌دهد. 

فرهنگ غلطی که در گذشته دولت به مردم تحمیل کرد یعنی فرزند کمتر زندگی بهتر و کم بودن فرزند در خانواده‌ها نوعی پرستیژ بود و به آن افتخار می‌کردند، تجمل‌گرایی و چشم و هم‌چشمی وجود نداشت مادر امروز به لطف تکنولوژی و روزمرگی بلاگرها! زندگی خود را قیاس می‌کنند و در پی یافتن بهترین‌ها هستند. برای تربیت فرزند کمتر وقت می‌گذارند و در صددند القائات ذهنی و تصورات خود از زندگی لاکچری را بر خانواده تحمیل کنند، این در حالی است که آن روی زندگی بلاگرها و افراد مشهور که شبکه‌های مجازی را بستری برای جولان خود می‌بینند گاهی درگیر ناملایمات و گرفتاری‌هایی است که از چشم مخاطب دور می‌ماند. 

مادر دیروز یک فرزند بر پشت(حین کار نوزادان را با چادر به پشت می بستند) داشت و دیگری در شکم و به بعدی هم فکر می‌کرد.

مادربزرگم می‌گفت کسی غصه نان نداشت دانش آموز به لقمه ساده‌ای رضایت می‌داد و کیف مدرسه‌شان کیسه برنج بود که با مهارت خاص کوله پشتی می‌شد.

امروز اما تغییر سبک زندگی و روی آوردن به الگوهای بی اساس فضای مجازی به ویژه دختران دهه 70به بعد را با چالش فرزندآوری مواجه کرده و این روند تصمیم گیرندگان را خلع سلاح خواهد کرد. 

سیاسیت افزایش جمعیت و فرزندآوری این روزها یک مسئله اساسی در کشور است و رهبر انقلاب اسلامی هم نسبت به آن تأکید دارند اما اینکه آیا مشوق‌های دولت برای ترغیب جوانان به فرزندآوری جامه عملی به خود پوشانده یا نه موضوعی است که می‌طلبد با نگاه کارشناسی و پژوهشی بررسی و آسیب‌های موجود برطرف شود.

زن دیروز، همه کار و زندگی‌اش درون خانواده بود و همسرداری و تربیت فرزند را برای خود افتخار می‌دانست امروز اما زنان به دنبال استقلال مالی و افزایش سطح تحصیلات بوده و طبیعتأ همزمان نمی‌توان همسر خوب، مادر نمونه و کارمند فعال بود و کمتر به کانون خانواده و فرزندآوری تمایل دارند.

بنابراین خانواده و حتی حاکمیت کم توان‌تر از آن است که بتواند رفتار و گرایش زنان امروز را به شکل سنتی دوره‌های گذشته بازگرداند و توقع فرزندآوری منهای استقلال مالی و موقعیت اجتماعی از آنان داشت. باید پذیرفت که ارزش‌های اجتماعی در طول زمان تغییر کرده‌اند و این تغییرات شکل‌های زندگی را دگرگون کرده است. 

شاید اگر دولت یک سیاست تشویقی خاص برای مادران خانه‌دار در نظر بگیرد و با اختصاص حقوق ثابت استقلال مالی آنها را تأمین کند بشود شعار فرزند بیشتر زندگی شیرین‌تر را برای خانواده‌ها متصور شد.

انتهای خبر