ویتامین B12
خود عرق عموماً بی بو است. با این حال، زمانی که باکتری‌های روی پوست اجزای عرق را تجزیه می‌کنند، می‌تواند منجر به تولید ترکیبات بدبو شود. در مورد کمبود ویتامین B12، تغییرات در فعالیت باکتری‌ها روی پوست ممکن است به تولید عرق با بوی قوی‌تر و نامطبوع‌تر کمک کند.
ویتامین D
زمانی که بدن فاقد سطوح کافی ویتامین D باشد، می‌تواند منجر به طیف وسیعی از علائم، از جمله تغییر در الگوهای تعریق شود. کمبود ویتامین D ممکن است به تغییرات در الگوهای تعریق کمک کند و به طور بالقوه منجر به تعریق بیش از حد در برخی افراد شود.
ویتامین C
یکی از عملکردهای ویتامین C حمایت از سلامت پوست با تقویت تولید کلاژن و محافظت در برابر استرس اکسیداتیو است. هنگامی که سطوح ویتامین C کافی نباشد، سنتز کلاژن ممکن است به خطر بیفتد که منجر به ضعیف شدن ساختار پوست و به طور بالقوه بر عملکرد غدد عرق می‌شود.
