محرومیت از خواب: چالشی مرگبار که سلامت جسم و روان را تهدید می‌کند

عصر دنا، بیشتر ما با احساس کسالت و خواب‌آلودگی پس از یک شب بی‌خوابی آشنا هستیم. اما برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی، پا را فراتر گذاشته و در چالشی به نام «چالش بی‌خوابی» شرکت کرده‌اند.

محرومیت از خواب یا کمبود خواب، می‌تواند حاد یا مزمن باشد. محرومیت حاد ممکن است در یک یا دو روز رخ دهد. اگرچه ممکن است به نظر برسد که این زمان کوتاه است، ۲۴ ساعت محرومیت از خواب می‌تواند به نقص عملکردی بیشتری نسبت به رانندگی با مصرف مقدار کمی بیشتر از حد مجاز الکل، منجر شود.

علائم محرومیت از خواب حاد، شامل پف‌کردن یا تیرگی زیر چشم، تحریک‌پذیری، زوال شناختی، مه مغزی و افزایش میل به خوردن غذا است.

در دومین روز بدون خواب، علائم شدت بیشتری پیدا می‌کنند و به همراه کاهش بیشتر توانایی‌های شناختی، تغییرات رفتاری نیز دیده می‌شود. نیاز بدن به خواب قوی‌تر می‌شود و ممکن است به «خواب لحظه‌ای» منجر شود، یعنی چرت‌های غیرارادی از فرط خستگی که حدود ۳۰ ثانیه طول می‌کشند.

همچنین، نیاز بدن به غذا افزایش می‌یابد و با واکنش‌های عصبی و عضله‌ای مانند التهاب سیستمیک و کاهش پاسخ ایمنی، ما را بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌ها قرار می‌دهد.

در سومین دوره‌ی ۲۴ ساعته‌ی محرومیت از خواب، میل شدید به خوابیدن دیده می‌شود. همچنین، تعداد و مدت زمان خواب‌های لحظه‌ای نیز بیشتر می‌شود. در این دوره، احتمال از خودبیگانگی و مسخ شدید، احساس جدایی از واقعیت و توهم نیز افزایش می‌یابد.

در روز چهارم محرومیت از خواب، وخامت تمامی علائم شدت می‌گیرد و فرد به روان‌پریشی ناشی از کمبود خواب دچار می‌شود، توانایی تفسیر واقعیت را از دست می‌دهد و با اشتیاق بسیار شدیدی به خواب مواجه می‌شود.