پایگاه خبری تحلیلی عصردنا (Asrdena.ir):
مسئله زنان و خانواده همواره مورد تاکید اسلام بوده است،خانواده بعنوان کانونی در جهت امنیت رشد و بالندگی نقطه عطفی برای شروع در میدان جامعه است.و اولین شرط داشتن جامعهای سالم و پویا حفظ سلامت و پایداری این نهاد بسیار مهم است که این موضوع نیز در گرو نقشآفرینی سازنده زنان در خانواده است.
بانوان به دلیل ساختار روحی، در جامعهی نهچندان سنتی و نهچندان مدرن استان ما، همواره مورد سرزنش قرار میگیرند.و حتی امروزه در تمام کشور، اولین قربانی آسیبهایی مانند خشونت، همسر آزاری، ایراد صدمهی عمدی، اذیت و آزار جنسی و... بانوان هستند.و استان من هم از این قائده مستثنی نیست؛
خصوصا در مسئله خودکشی و اسیب های زنان و دختران در حاشیه شهر.سوال این است که سیاست های اعمالی چقدر به کنترل و حل بحران های امروزی زنان و دختران این استان کمک کرده است؟!چقدر زنان و دختران استان درک شده اند؟ به چشم وضعیت را میشود دید ، اما در کنار همه اینها مهم پذیرش زن و روحیاتش با هر نگرشی در جامعه است،و بیشتر دغدغه دختران خصوصا دهه هشتادی از نبود درکشان است،فضای تفریحی و فراغت برای بانوان چقدر برنامه ریزی شده؟!.اماری از مشکلات بهداشتی زنان و دختران در آوردم به نقل از خبرگزاری فارس که به وضعیت زنان در جوامع روستایی و عشایری استان اشاره کرد و گفت که 48 درصد زنان در جوامع روستایی و عشایری زندگی میکنند که به دلیل پایین بودن سطح سواد با مشکلات بهداشتی زیادی مواجه هستند که بدنبال آن در شهر هم بالا رفتن سن ازدواج و همچنین طلاق و ...اشاره شده.
در کلمات به ظاهر راحتند اما در عمق بحران ما متوجه میشویم که چقدر زود دیر میشود.حواشی شهر سرشار از دخترانی است که بدلیل تعصبات و فشارهای قومی قبیله ای به ازدواج زود هنگام یا به تعبیر جامعه شناختی کودک همسر شده اند.برای جلوگیری از این مسئله چه برنامه هایی پیاده شد؟! مسئله زنان و دختران زیلایی مطمئنا روزنامه هارا رصد کردید و خبر دختران ۱۵ اما در ظاهر ۴۰ ساله را شنیدید.دخترانی که از نبود معیشت و وضعیت رفاه اجتماعی با مسائل گوناگون و بالارفتن سن ازدواج مواجه شده اند.چرا فقط رسانه ها نشر میدهند ولی اقدام قابل توجهی ندیده ایم. تقاضا این است که واقعا اهمیت داده شود،ما بانوانی داریم که ظرفیت دارند ولی بعضا بدلیل نداشتن مدارک دانشگاهی تکمیلی اجازه ورود برای ایده دادن و همکاری داده نشده است.
مسئله بعدی اسیب های دختران در مدارس خصوصا دبیرستانهای حاشیه شهر این استان است.طبق مستندات و شواهدین فرهنگی حدود سه نفر در یکسال در یکی از دبیرستانهای دخترانه حاشیه شهر یاسوج خودکشی کردند،این دختران قربانی چه مسائلی اند؟ چقدر پیگیری ها قوی بوده نسبت به شناسایی این موارد و جلوگیری از رخداد دوباره آن؟! به عنوان دانشجویی که جامعه شناسی میخوانم بهتر است حقایق را دید و مهم این است که ما تغییرات اجتماعی را بشناسیم و تکثرگرایی را هضم کنیم.اگر مسئله امروزی زنان و دختران را در پوشش است.بنظرم باید مشکل را ریشه ای تر بدنبال آن بود.دختر و زن مظهر خلقت است.بشرطی که منزلت و جایگاه انان بیش از پیش شناخته شود.
فاطمه بهرامی پور دانشجوی جامعه شناسی عضو بنیاد نخبگان و فعال تشکل های دانشجویی؛