عصر دنا-نصرالله شفیعی: زمانی که مذاکرات ایران با پنج به علاوه ی یک در اوج خودش بود شاهد زیاده خواهی طرف مذاکره کننده و عقب نشینی های پیاپی هیأت مذاکره کننده ایران بودیم. در آن زمان مقاله ای تحت عنوان قمار مذاکرات هسته ای نوشتم و توضیح دادم که طرف مذاکره کننده دست طرف ایرانی را خوانده و می داند که دولت ایران تمام سرمایه خود را برای گشایش اقتصادی و بهبود وضع مملکت در سبد برجام ریخته و می خواهد به هر قیمتی شده برجام را به یک فرجام برساند تا بتواند پاسخگوی افکار عمومی باشد.
از همین رو طرف مذاکره کننده مرتب به دنبال زیاده طلبی بود و طرف ایرانی نیز برای اینکه مذاکرات به بن بست نرسد و دست خالی برنگردد مجبور بود امتیازات بیشتری بدهد تا شاید حداقلی بدست آورد و جبران برخی ناکامی ها را کند. بالاخره این امتیاز دهی تا آنجا پیش رفت که از برخی خطوط قرمز ایران هم گذشتند. در آن موقع من این روند را به بازی قماری تشبیه کردم که یک طرف هر بار که می بازد دوباره سرمایه ای دیگر از خود را به میان می گذارد تا شاید با یک برد بتواند جبران باخت های قبلی را بکند غاقل از آنکه حریف آن قدر ماهر است که فرصت برد را برای او نمی گذرد و در هر بازی بخشی از سرمایه او را می برد. ادامه دادم که اگر این قمارباز متوجه نشود و همچنان این قمار را ادامه بدهد ممکن است مجبور شود سرمایه هایی را از دست بدهد که با نبود آن دیگر هیچ اعتبار و آبرویی برایش باقی نماند. و اگر نبود مواضع محکم و قاطع رهبری در مسأله برجام آن چنان در غرقاب وادادگی و دادن امتیاز می افتادیم که ایران برای سال های سال از کاروان پیشرفت و ترقی عقب می افتاد.
حال همان دولت و دیپلماسی مشغول پیگیری اجرای برجام است. شاهد هستید علی
رغم تأکیدات رهبری که انجام تعهدات باید پایاپای باشد هیأت مذاکره کننده در
راستای همان سیاست انفعالی نتوانست جواب زیاده طلبی های طرف مقابل را بدهد
و بدون آنکه طرف مقابل به تعهداتش عمل نماید با انجام تمامی تعهدات دست
خود را کاملا خالی نمود. یا به عبارتی با دستان خود دشمن را کاملا مسلح و
خود را خلع سلاح نمود. حالا وزارت امور خارجه دولت تدبیر و امید با دستان
خالی می خواهد از کسی امتیاز بگیرد که همه ی قدرت ها را در دستان خود نگه
داشته است. نتیجه کاملا مشخص است.
در اینجا است که قمار سهمگین دیگری برای ایران پیش می آید به نام قمار پسابرجام. چگونه؟ آمریکا می داند که الان مطالبات مردم ایران از دولت روحانی برای اجرای برجام بسیار زیاد است، اگر این دولت نتواند با اجرای برجام به این مطالبات پاسخ بدهد یعنی رویگردانی مردم از آن و درنتیجه واگذاری نتیجه انتخابات آینده به رقیب. اتفاقی که دولت نمی خواهد به هیچ وجه بیفتد. آمریکا این را خوب فهمیده و می داند پاشنه ی آشیل دولت روحانی همین است. بنابراین حالا وارد سناریویی دیگر می شود. یعنی برای اجرای برجام دوباره شرط و شروط و مطالبات جدیدی را مطرح می کند و اینجاست که قمار پسابرجام برای دولت روحانی شروع می شود.
روحانی مجبور است که دوباره امتیاز دهد حتی منافع ملی را نیز قربانی کند
تا شاید قطره آبی از دست چدنی آمریکا برای برجام بچکد. اینکه مسئولان ما
به fatf (1) تن می دهند و ذلت و خواری برای ما به ارمغان می آورند در
راستای همین قماری است که شروع شده است. و گرنه بعید است که دولت روحانی به
عواقب زیان بار این توافق هاآگاه نباشد. مطمئن باشید آمریکا این قمار را
که بازنده ی اصلی آن ایران است ادامه خواهد اد و هر روز به بهانه اجرای
برجام خواسته های جدیدی را مطرح می کند. خواسته هایی که نه در توافقنامه
برجام بوده و نه با منافع ملت ایران سازگاری دارد. او به دنبال سقوط نظام
جمهوری است اگر به این هدف نرسد دل به استحاله ی آن بسته است که از سقوط
نظام هم خطرناک تر است. اشتباه بزرگ مسئولان ایران این است که نمی توانند
بپذیرند که اعتماد به آمریکای سلطه گر بس است و جز خسارت و از دست دادن
حیثیت نتیجه ای ندارد. آمریکا ماهرانه همان طور که در برجام دست طرف ایرانی
را خالی کرد در این مرحله نیز اگر مسئولان به خود نیایند تلاش می کند که
به پیش روی خود ادامه بدهند.
قمار برجام کافی است تا اینکه در باتلاق قمار پسابرجام سقوط نکنیم. ضرر را از هر کجای آن بگیریم نفع است.
FATF (1) مخفف Financial Action Task Force on Money Laundering یا به فارسی خودمان "کارگروه اقدام مالی علیه پولشویی" است.
