انتقاد شاگرد درس خارج فقه رهبر انقلاب از یک اقدام دون شأن

حجت‌الاسلام محمد صبوحی از شاگردان درس خارج فقه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، به‌دنبال انتشار شرح حدیث امروز ایشان توسط یکی از طلاب در شبکه‌های اجتماعی، از برخوردهای سلیقه‌ای و دستمایه کردن مطالب اخلاقی و تربیتی در جهت اهداف و اغراض سیاسی انتقاد کرد.

وی در یادداشتی در این زمینه نوشته است:
دأب همیشگی حضرت آقا این است که درس خارج فقه را با قرائت حدیث و شرحی بر آن آغاز می‌کنند؛ شرحی کوتاه اما پر نکته و پرمغز و مضمون؛ امروز هم به روال معمول، حضرت استاد درس را با حدیث آغاز کردند؛ حدیثی از باب «حلم» اصول کافی که شرح آن را از جلسات قبل آغاز و در هر جلسه، فقره‌ای از آن را که توصیف «مؤمن» است، شرح داده‌اند و دیروز به فقره «لَا یحَدِّثُ أَمَانَتَهُ الْأَصْدِقَاءَ» و ادامه آن یعنی «و لایکتم شهادته الاعداء و لا یفعل شیئا من الحق ریاء» رسیدند. اما پس از پایان درس، انتشار بخشی از شرح حدیث در صفحات شخصی یکی از طلاب محترم، ظاهراً بازتاب‌هایی پیدا کرد و برخی از ظنّ خود دلالتی را برای آن تعیین کردند.
نقد اول در این ماجرا به نظرم به برادر و همسنگر طلبه‌ای وارد است که باید بیش از دیگران ملتزم به الزامات و شئونات درس می‌بود و این واقعیت را مد نظر قرار می‌داد که با توجه به شأن و جایگاه هبریِ حضرت آقا، انتشار محتوا از جلسات ایشان که طبعاً جلسه درس خارج فقه نیز جزء همین جلسات است، بر اساس اصول و سازوکارهایی صورت می‌گیرد که تمشیت آن‌ها بخشی از شئونات رهبری است و دست بردن در آن‌ها، در واقع خدشه به آن شئونات و رعایت نکردن امانت است.
نقد دوم نیز به برخی عزیزانِ خارج از فضای درس وبحث طلبگی وارد است که بدون آشنایی با مقام و شأن مباحث جلسات درس، متأسفانه برخی اهداف و بهره‌برداری‌های سیاسی را دنبال می‌کنند؛ در حالی که اولاً بنای حضرت آقا در جلسات درس خارج فقه، تربیتی و آموزشی است، یعنی معظم‌له در جایگاه مجتهدی خبیر و متفطن به معنای واقعی برخورد موشکافانه و اصولی با منابع فقهی دارند و ضمناً عنایت ویژه‌ای نیز به اصل تهذیب و تزکیه دارند و تلازم این ابعاد مهم را در طرح مباحث مد نظر شریف خود دارند، بنابراین فروکاستن این ممشای حکیمانه در مجادلات سیاسی، خلاف رویه ایشان و نوعی جفاست. ثانیاً سیره هدایتی رهبر حکیم انقلاب اسلامی اینگونه است که در مواردی که لازم بدانند رأساً و بدون مجامله مصداق را بیان می‌کنند؛ ایشان بیش از همه به روشنگری و آداب آن اشراف و بر ضرورت آن تأکید دارند، لذا در موضعی که معظم‌له اشاره‌ای به مصداق خاصی نداشته‌اند، نتیجه حمل بیانات بر مصداقی خاص و دلالت‌های سطحی به برخی موضوعات سیاسی دسته‌چندم، ممکن است تحریف معنا و دلالت‌های آن در موردی باشد که گوینده‌ای صریح و انقلابی همچون حضرت استاد، در مقام بیان مصداق بر نیامده‌اند.