به گزارش عصر دنا، در بزنگاههای تاریخی که سرنوشت اعتماد عمومی، رسانهها و امنیت ملی بیش از همیشه به هم گره خوردهاند، کوچکترین لغزش در مدیریت رسانهای میتواند پیامدهایی بسیار فراتر از یک اشتباه ساده خبری به دنبال داشته باشد. این حقیقت را بیش از همه باید مدیران رسانههای رسمی و سراسری کشور درک کنند؛ آن هم رسانهای مانند خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران ـ ایرنا ـ که نهتنها وظیفه انعکاس دقیق و سریع تحولات کشور را بر دوش دارد، بلکه مرجع روایتسازی رسمی از واقعیتها برای افکار عمومی داخلی و حتی خارجی است. اما آنچه این روزها در شعبه استانی ایرنا در کهگیلویه و بویراحمد رخ میدهد، نهتنها نشانی از این جایگاه والا ندارد، بلکه پرسشهای نگرانکنندهای درباره آینده اعتبار و اعتماد به این رسانه مطرح میسازد.
از نخستین روزهای انتصاب مدیر جدید ایرنا در این استان، نشانههایی آشکار از بیتجربگی و بیتدبیری در اداره این نهاد رسانهای به چشم آمد. نشانههایی که اگرچه در ابتدا ممکن بود با نگاهی خوشبینانه، به حساب ناآشنایی ابتدایی با محیط جدید گذاشته شود، اما تکرار خطاها، آن هم در موقعیتهای حساس سیاسی و اجتماعی، این فرض خوشبینانه را به سرعت منتفی ساخت. وقتی خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، به نقل از فرماندار کهگیلویه، خبر حساسی در مورد دستگیری قاتلان محیطبان خاییز منتشر میکند و آن خبر بلافاصله توسط همان مقام رسمی در سایر خبرگزاری ها تکذیب میشود، نهتنها اعتبار آن خبر زیر سوال میرود، بلکه اساساً کل موجودیت و مرجعیت رسانهای ایرنا در معرض تردید قرار میگیرد. بدتر آنکه به جای پذیرش مسئولیت، تحلیل چرایی خطا و انتشار اصلاحیه شفاف و حرفهای، شاهد حذف شبانه و سراسیمه خبر هستیم و جایگزینی آن با متنی بیمحتوا و بیپشتوانه؛ گویی نه رسانهای معتبر که یک کانال تلگرامی محلی در حال اداره امور است.
این روند نگرانکننده، متأسفانه در تحولات بعدی نیز ادامه یافت. در اوج حمله رژیم صهیونیستی به کشور، در شرایطی که مردم چشم به رسانههای رسمی دوخته بودند تا اخبار دقیق، اطمینانبخش و راهبردی را دریافت کنند، ایرنای کهگیلویه و بویراحمد به صورت مشکوکی نهتنها عملکردی مؤثر نداشت، بلکه با انتشار خبری از قول معاون سیاسی استاندار درباره هدف قرار گرفتن پدافند در شهرستان بهمئی، بار دیگر نهتنها اعتماد عمومی را خدشهدار کرد، بلکه خود را در مظان اتهام قرار داد. این خبر نیز بهسرعت حذف شد و هیچگونه شفافسازی یا پذیرش خطایی در پی نداشت؛ رفتاری که تنها بر بیمسئولیتی موجود صحه میگذارد.
در چنین وضعیتی، این پرسش جدیتر از همیشه مطرح است: چرا ایرنا بهجای سنگر حرفهایگری و دقت، به میدان بیمبالاتی و آزمون و خطای مدیران ناآشنا بدل شده است؟ چگونه میتوان پذیرفت رسانهای که شناسنامه خبری نظام جمهوری اسلامی محسوب میشود، با تصمیمهای شتابزده، اعتبار خود را اینگونه به بازی بگیرد؟ آیا انتصاب مدیران رسانهای نباید بر پایه شایستگی، تجربه، تعهد و درک عمیق از وظایف خطیر رسانهها باشد؟ آیا میتوان ایرنا را به دست کسانی سپرد که هنوز به اصول ابتدایی راستیآزمایی، منبعسنجی، زمانبندی انتشار و حساسیتسنجی نسبت به خبر مسلط نیستند؟
نباید از یاد برد که رسانه، نه صرفاً تریبونی برای بازتاب وقایع که ابزاری استراتژیک برای مدیریت افکار عمومی است. در روزهایی که دشمنان این مرز و بوم از کوچکترین خلأ اطلاعاتی برای تضعیف نظام و تفرقهافکنی بهرهبرداری میکنند، بیدقتی در رسانه رسمی میتواند بهانهای برای هجمههای گستردهتر شود. مدیر یک خبرگزاری دولتی، بیش از آنکه به فرمهای اداری یا ظاهر نشستهای خبری بیندیشد، باید ذرهذره مسئولیت را درک کند، نفس به نفس اخبار را با حساسیت پیگیری کند و هر کلمهای که در خروجی رسانهاش منتشر میشود، بار ملی، امنیتی و اجتماعی آن را بسنجد.
سکوت در برابر این وضعیت، عادیسازی یک انحراف خطرناک است. سکوت یعنی پذیرفتن اینکه رسانه رسمی کشور میتواند جولانگاه تجربهآموزی کسانی شود که خود نیاز به آموزش دارند. و این دقیقاً همان چیزی است که نباید اجازه داد رخ دهد. ایرنا، باید خانه روزنامهنگاران حرفهای و مرجع خبر دقیق باشد، نه مدرسهای برای آموختن الفبای رسانه توسط کسانی که در جایگاه مدیر نشستهاند. اگر امروز، با جسارت و قاطعیت، نسبت به این روند معیوب موضعگیری نشود، فردا اعتماد عمومیای باقی نمیماند که بخواهیم آن را بازسازی کنیم.
دفاع از شأن ایرنا، دفاع از ستون فقرات رسانهای نظام است. و این دفاع، از مسیر پالایش مدیریتهای نالایق، بازگشت به اصول بنیادین حرفه روزنامهنگاری، و جایگزینی شایستهسالاری بهجای روابط اداری و سیاسی میگذرد. پیش از آنکه دیر شود، پیش از آنکه اعتماد فروریخته را نتوان بازسازی کرد، باید کاری کرد.
وظیفه نهادهای ناظر، رسانههای همسو و بدنه آگاه جامعه رسانهای است که این مطالبه را صریح، شفاف و بیملاحظه فریاد بزنند: ایرنا، آزمایشگاه نیست.
احسنت به عصر دنا
پروژه بگیران، خودتونو نشون بدین، رودرو حرف بزنین