گروهی از قانون‌گذاران کره جنوبی از حزب «Saenuri» (حزب محافظه‌کاری که رییس جمهور کنونی این کشور عضوان است) خواستار راه‌اندازی برنامه تسلیحات هسته‌ای بومی در این کشور شدند. «وون یو-چون»، یکی از این نمایندگان، در توجیه این درخواست، در گفتگو با روزنامه «جونگ انگ» گفت: " برای حفاظت از صلح، نیازمند اقدامات بازدارنده در برابر فتنه انگیزی کره شمالی هستیم، از جمله تسلیحات هسته‌ای برای دفاع از خود."
علاوه بر این، برخی از نمایندگان حزب لیبرال «Minjoo» نیز خواستار آن شده‌اند که «هسته‌ای» شدن کره جنوبی، دست کم مورد بررسی قرار گیرد.
این درخواست‌ها بعدازآن انجام می‌گیرد که کره شمالی رسماً تأیید کرد که پنجمین آزمایش هسته‌ای خود را در روزهای اخیر انجام داده است، آزمایشی که آن را رعب‌آورترین آزمایش تاریخ کره شمالی خوانده‌اند. پیونگ‌یانگ همچنین در روزهای اخیر به کرات از اصطلاح «پیروزی نهایی» در تبلیغات خود استفاده است که در ادبیات سیاسی پیونگ‌یانگ یک معنی دارد: اتحاد دو کره تحت حاکمیت حزب کمونیست.
این در حالی است که یک احساس رو به گسترش در جامعه آمریکا، در حمایت از کاهش نقش نظامی این کشور در خارج از مرزها به وجود آمده است، احساسی که برای مثال در صحبت‌های مکرر دانلد ترامپ، نامزد رسمی جمهوری خواهان، تجلی می‌یابد. از همین رو، چنین قول‌ها و اطمینان بخشی‌هایی از جانب واشینگتن، به طور فزاینده‌ای در میان مردم کره جنوبی و سیاستمداران ان با تردید مواجه می‌شود. گفتنی است که در اواسط دهه 1950، در بحبوحه جنگ سرد میان بلوک غرب و شرق، تردیدهای جدی در اروپا وجود داشت که در صورت حمله اتمی شوروی به کشورهای غرب اروپا، ایالات متحده حاضر به پرداخت هزینه سنگین جنگ هسته‌ای با ابرقدرت شرق، به خاطر یک کشور سوم باشد. همین تردیدها، یکی از عوامل پیگیری برنامه تولید بمب هسته‌ای توسط فرانسه با دستور و نظارت شخص ژنرال دوگل، رییس جمهور وقت این کشور، شد.
نتایج نظرسنجی موسسه «گالاپ» Gallup که بعد از تازه‌ترین آزمایش هسته‌ای کره شمالی روی افکار عمومی کره جنوبی درباره حمایت از تسلیحات هسته‌ای انجام گرفت، نشان می‌دهد که علی‌رغم کاهش 10 درصدی حمایت از تسلیحات هسته‌ای بومی، نسبت به نظرسنجی مشابه این موسسه در 2013، دو هفته بعد از آزمایش هسته‌ای 2013 کره شمالی، همچنان اکثریت 54 درصدی کره‌ای‌ها، وجود چنین برنامه‌ای را لازم می‌دانند.
