سرگردانی جوانان جویای کار در خوزستان ماحصل ضعف نمایندگان ادوار و مسئولین است/اول اشتباه خود را بپذیرید بعد واکنش نشان دهید

عصر دنا: به تازگی نماینده ماهشهر، امیدیه و هندیجان در مجلس در اظهاراتی عجیب که فایل صوتی آن منتشر شده است پرهیز از بکارگیری نیروهای غیربومی را با لحن توهین‌آمیز نسبت به قوم لر مطرح کرده و گفته که« ما به شدت نسبت به استخدام افراد غیر بومی حساس هستیم، این حساسیت مخصوصا نسبت به لرها وجود دارد. آن‌قدر به لرهای لنده، لیکک، مردم منطقه حساس هستند که حاضرند با اسرائیلی‌ها کار کنند اما از لیکک و لنده در اینجا نیاید.»

این اظهارات با خنده حضار در آن جلسه مواجه شد وی همچنین گفت: من خودم لرم، اما مرور زمان ایجاب می‌کند، جلوی این موضوعات را بگیریم زیرا به مرور زمان سرمایه اجتماعی خودمان را از دست می‌دهیم.مردم حاضرند از اسرائیل برای کار به ماهشهر بیایند اما لرهای لنده و لیکک نیایند.

اظهارات نسنجیده حیات‌مقدم با واکنش مردم و نمایندگان استان در مجلس مواجه شده و در صفحه شخصی خود این حرکت را محکوم کردند.

شرط بومی در استخدامی‌ها یک رویه معمول است و در دفترچه آزمون‌های استخدامی دستگاه‌های اجرایی نیز بومی گزینی امتیازی است که به افراد بومی در یک منطقه داده می‌شود تا شانس استخدام در محل تولد یا اقامت خود را پیدا کنند. ظاهرا هدف از این امتیاز، تسهیل رفت و آمد برای افراد بومی است. برقراری عدالت نیز از دیگر استدلال‌هایی است که در رابطه با بومی گزینی مطرح می‌شود

از این لحاظ به نقد نماینده ماهشهر برای بکارگیری نیروهای بومی منطقه خود خرده نمی‌توان گرفت اما اینکه لحن بیانش توهین به قومی است که در هشت سال دفاع مقدس نسبت به جمعیت استان نقش خود را در دفاع از وطن و ارزش‌های اسلام به خوبی ایفا نمودند و حالا در کلام این نماینده حساسیت نسبت به آنها با اسرائیل مقایسه شده است نیاز به عذرخواهی دارد.

در تحلیل این مطلب باید علت را در ضعف نمایندگان ادوار در مجلس و مسئولینی جستجو کرد که سال‌هاست بر صندلی‌ها تکیه زده و نسبت به ظرفیت‌های کهگیلویه برای ایجاد شغل غفلت ورزیدند.

کهگیلویه و بهمئی به عنوان 2 شهرستان حوزه انتخابیه مجلس سرزمین آب و نفت و ظرفیت‌های بی‌شماری است که در نگاه نمایندگان به فراموشی سپرده شده و همین کم کاری‌ها امروز زمینه‌ساز بی‌حرمتی به یک قوم و تحقیر جوانان جویای کار شده است.

شهرستانی که رودخانه‌های خروشانش راهی خوزستان می‌شود و برای آنها آبادانی می‌آورد اما زنان برای لقمه نانی کارگر گوجه‌چین دشت‌هایی می‌شوند که به لطف آبهای خروشان کهگیلویه به ثمر نشسته‌اند.

در محکومیت دیدگاه نماینده ماهشهر شکی نیست اما باید علت‌یابی شود با وجود ظرفیت‌های موجود چرا باید جوان جویای کار کهگیلویه و زنان این دیار برای کارگری در صنایع و دشت‌های کشاورزی خوزستان تحقیر شوند مگر کهگیلویه چه کم دارد که جوانانش برای لقمه نان در گرمای تفتیده بندرعباس و عسلویه و خوزستان دوری از خانواده و آسیب‌های ناشی آن را برای لقمه‌ای نان تحمل کند حوزه انتخابیه‌ای که هم آب دارد هم چاه نفت اما جوانش در به در دنبال کار می‌گردد!

مگر در همین فضای مجازی برای کارخانه‌ای که 2 روز از کلنگ آن می‌گذرد حرف از بومی‌گزینی و دفع کدهای ملی غیر چرام نیست اما پتروشیمی و دیگر کارخانجات خوزستان را مجبور به پذیرش نیروی کار کهگیلویه کنیم؟تا کی؟

شاید باید به خوزستان هم حق داد که فرصت‌های شغلی‌اش برای نیروی کار بومی خود باشد و به جای نقدهای احساسی و پاک کردن صورت مسئله این ضعف عدم استفاده از آب مارون و چاه نفت بهمیی را به چالش بکشیم تا فکری برای نیروی کار شود.

بی‌عرضگی نمایندگان و مسئولینی که نتوانسته‌اند از ظرفیت موجود برای ایجاد شغل استفاده کنند عامل این بی‌حرمتی‌هاست.بنابراین نه تنها حیات مقدم باید از توهین صورت گرفته نسبت به لرهای این خطه از زاگرس عذرخواهی کند بلکه نمایندگان ادوار و همه مسئولینی که تاکنون برای ایجاد فرصت شغلی جوانان این دیار کم کاری کرده‌اند نیز عذرخواهی کرده و اشتباه خود را بپذیرند. آن گونه که تاجگردون در بخشی از پیام خود تلویحا ضعف نمایندگان را باعث در به در شدن جوانان برای یافتن شغل می‌داند و نوشته است «جوان لنده اي يا ليككي هيچوقت دوست ندارد دهها كيلومتر دورتر از منزلش و در گرمای طاقت فرساي ماهشهر کار کند او به هر دليلي از قافله توسعه عقب افتاده است ولي مقصر او نیست مقصر امثال من و شما هستیم.»