به گزارش وب دا یاسوج؛ اینجانب حسن بردانیا دکتری نانو بیوتکنولوژی دانش آموخته دانشگاه تربیت مدرس با درجه علمی دانشیار هیات علمی پژوهشی مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج از سال ۱۳۹۵ مشغول به کار شدم. فعالیت های پژوهشی اینجانت بیش از ۶۰ مقاله ISI بین المللی و بیش از ۵۰ طرح پژوهشی درون دانشگاهی و همچنین بیش از ۲۰ طرح پژوهشی خارج دانشگاهی و ملی است.
دکتر حسن بردانیا تصریح کرد: امروزه دانشمندان دریافته اند که بیماری‌های زیادی مانند بیماری‌های خودایمنی و بعضی از بیماری‌های عفونی نظیر ایدز به واسطه‌ی نقص در سلول‌های ایمنی از جمله لنفوسیت‌ها بوجود می‌آیند.
وی گفت: همچنین توسعه روزافزون حوزه‌های علمی مانند مهندسی ژنتیک زیست فناوری و طب بازساختی امکان دست ورزی سلول‌های مختلف را فراهم کرده است. به طوری که امروزه دانشمندان با دستکاری سلول‌های سیستم ایمنی توانسته اند روش‌های جدیدی برای درمان بیماری‌های صعب العلاج طراحی کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بیان کرد: دست ورزی سلول، به معنی ایجاد تغییراتی در درون و یا سطح سلول است به طوری که باعث فعال سازی غیر فعال سازی و یا بهبود عملکرد آنها شود.
دکتر بردانیا اظهار داشت: اصولاً دست ورزی سلول‌ها به دوسته اصلی ژنتیکی و غیر ژنتیکی تقسیم می‌شوند دست ورزی‌های غیر ژنتیکی عمدتاً به شکل مهندسی سطح سلول به کمک نانوذرات است و تاکنون تحقیقات متعددی در این زمینه صورت گرفته است. به طوری که امروزه لنفوسیت‌های تغییر یافته توسط نانوذرات طلا، لیپوزوم پلیمر و بسیاری از مواد دیگر تهیه شده اند.
دکتر بردانیا در ادامه افزود: یکی از مهمترین قسمت درمان به وسیله ژن درمانی انتقال هدفمند این ژن به سلول مورد هدف است که بیشترین تاثیر گذاری را دارد برای انتقال ژن‌ها نیاز به حامل‌های داریم که کارایی بالا داشته باشند و در عین حال برای سلول‌ها سمیت بالایی نداشته باشند همانطور که ذکر شد طراحی حامل غیر ویروسی برای انتقال ژن به لنفوسیت‌ها از جمله تحقیقات نوین در حوزه ایمنی درمانی به شمار می‌روند در این تحقیق نانو کامپوزیت پلیمری حاوی نانوذرات فلوئورسنت مثل گرافن اکسید برای انتقال ژن به این سلول‌ها طراحی و تهیه شد. سپس کارایی آنها در انتقال ژن به درون سلول مورد ارزیابی و بهینه سازی قرار گرفت.
دکتر حسن بردانیا ادامه داد: نانو کامپوزیت پلیمری حاوی نانوذرات گرافن اکسید با خاصیت نشر نور فلورسنت با موفقیت سنتز شد. این نانوذرات دارای نشر نور فلورسانس مناسب بودند و این نانوذرات با DNA به خوبی کمپلکس دادند که کمپلکس آنها در سلول‌های لنفوسیت قابل ردیابی بود. همچنین نتایج نشان داد که این نانوکمپلکس‌ها کارایی انتقال ژن را افزایش می‌دهند.
این عضو هیات علمی با بیان اینکه مهندسی لنفوسیت‌ها از اهمیت بالایی برخودار است افزود: در این تحقیق امکان ردیابی فرایند انتقال ژن به این سلول‌ها و همچنین افزایش کارایی انتقال ژن به سلول‌ها صورت گرفت است لذا پیشنهاد می‌شود در ادامه کار حاضر، لنفوسیت تغییر داده شده و حاوی ژن‌ها و پروتئین‌های خاص در داخل بدن موجود زنده یا محیط درون تنی ردیابی و کارایی لنفوسیت‌های تغییر داده شده بررسی شود.
