خبرآنلاین: ایبنا در تاریخ ۱۹ شهریور ۱۳۹۷، خاطره آیت الله هاشمی رفسنجانی از آیت الله طالقانی را به شرح زیر منتشر کرده است:
زمان در زندان به دشواری سپری میشد و گاه نیاز بود تا روحیه زندانیان تقویت شود. آیتالله هاشمی به برخی از سرگرمیهای زندان اشاره کرده است:«یکی از تفریحهای ما این بود که ساعتی دور هم می نشستیم و بنا میگذاشتیم که هر کس دو شعر با صدا بخواند. برای بعضی از دوستان، خواندن با صدا سخت بود، اما با اصرار همه را وادار میکردیم و زمینه جالبی بود. در نظر بگیرید که آواز خواندن آقایان طالقانی و منتظری چه صحنه دلپذیری میسازد! خودم هم صدای خوبی ندارم. یکبار، بعد از خواندن من آقای طالقانی به شوخی گفت:«حالا میفهمیم فلسفه حرمت غنا چیست!»
همچنین، احمد جلالی در روزنامه جوان در تاریخ ۴ مردادماه ۱۳۹۷ در خصوص آیت الله طالقانی چنین نوشته است:
سکوت اتاق با زنگ تلفن شکسته شد. گوشی را برداشتم. مرحوم حاج احمد آقا بود و گفت: آقا (امام) همین الان گفتند که به آقا سیدمحمود بگو پس فردا نماز جمعه بخوانند. همین امشب، زود بگو تلویزیون اعلام کند. گوشه و کنار کار را هم خودت بگیر. باید مطلب جا بیفتد. گوشی تلفن را به آقای طالقانی دادم. بالطبع حرفهای آن طرف خط را نمیشنیدم، اما میشنیدم که آقای طالقانی میگفتند آخر من مریض هستم، خستهام، پاهایم درد میکند... حالا آقا مهلتی به ما بدهند تا فکری بکنیم. آخر همین پس فردا که نمیشود. این کار تدارکات میخواهد...
بعد هم تعارفات و تواضعهایی داشتند و دیگران را برای این مهم پیشنهاد کردند، اما حاج احمد آقا سعی میکرد ایشان را قانع کند. بعد از اتمام صحبت تلفنی، از آقا پرسیدم چرا نگران هستند؟ گفتند اولاً باید مردم را آماده کنیم. بعد هم به فکر محل و مکانی باشیم. عرض کردم آقا! دانشگاه تهران خوب است. هم مرکزیت دارد، هم محیط زیبایی است...