مشرق: فوتبال و سینمای ایران در سال‌های اخیر شباهت زیادی پیدا کرده‌اند، آنقدر که یک مدیر برنامه ۶۳ بازیکن تحت قراردادش دارد و کف قیمت بازیکنان بی‌کیفیت لیگ برتری به ۲۰ میلیارد رسیده است. واقعاً هنر می‌خواهد بازیکن پنج شش میلیاردی را با بازار گرمی حداقل به ۲۰ میلیارد بفروشید! جالب اینکه برخی مدیر برنامه‌ها در دنیای حقیقی هم بازیگر شدند و آنجا هم نقش «حامی مالی» فیلم را داشتند!
این بازیگران پشت صحنه، که نقش اول فوتبال کشور هستند به خوبی می‌دانند در فوتبال ایران، حسرت صعود به المپیک در دوره بعد به بالغ بر ۵۰ سال، قهرمانی جام ملت‌های آسیا ۴۸ ساله و در فرمت لیگ قهرمانان آسیا نمایندگان ایران آنقدر رنگ قهرمانی به خود ندیدند تا کنفدراسیون فوتبال آسیا لیگ نخبگان را طراحی کرد!
دیگر شباهت حوزه فیلم‌سازی و فوتبال در لزوم جذب حامی مالی است و شما بدون حامی مالی موفق به ساخت فیلم نمی‌شوید. بعضی بازیگران با خودشان حامی مالی می‌آورند و نقش خوب می‌گیرند! در روزهای اخیر برخی گزینه‌های مربیگری با خودشان منوی حامی مالی دارند. برخی مالکان تیم‌ها که می‌دانند در این فوتبال زیان‌ده سودی عایدشان نمی‌شود، بدشان نمی‌آید که مربی با خودش پیشنهاد حامی مالی داشته باشد. با این اوصاف حداقل سودی هرچند اندک نصیب آنها می‌شود، معامله‌ای که در ظاهر معقول به نظر می‌رسد.
