فارس: مدیران پروازی شهرستان دنا باعث هدر رفت بیت‌المال با استفاده از خودروهای دولتی و نداشتن دقت لازم برای انجام امور مربوطه مردم هستند.
موضوع مدیران پروازی شهرستان دنا بحث امروز و دیروز نیست و یکی از مباحث چالش انگیز و قابل تامل مدیران شهرستان است که گاه مورد انتقاد مردم و حتی دیگر مسوولان وظیفه‌شناس می‌شود.
مدیران پروازی به مدیرانی گفته می شود که پست و مقام و صندلی آنها جایی است و منزل و محل سکونتشان جای دیگر که همین موضوع باعث حرف و حدیث های فراوانی شده و طبق تحقیقات به عمل آمده این معضل در شهرستان دنا بیش از دیگر شهرستان های استان است و اکثر مدیران شهرستان دنا پروازی هستند.
در شهرستان دنا مدیرانی هستند که بیش از ۵ سال مدیر بوده ولی همچنان محل سکونتشان در جای دیگر است که باید مشخص شود آیا شخص مدیر تمایلی به ماندن در شهرستان ندارد یا که از مزیت خانه‌های سازمانی بی بهره است.
مدیران پروازی ضررهای زیادی ایجاد می‌کنند که از جمله استفاده از خودروهای دولتی و مصرف روزانه سوخت و استهلاک آنها، تفویض اختیارات غیرقانونی به زیردستان برای حل و فصل امور در غیاب مدیران، خستگی و کسالت ناشی از رفت و آمدها و گاه فرار از کار است.
از آنجایی که مدیران پروازی معمولاً خانواده خود را به هر دلیل به محل خدمت خود نمی‌آورند این موضوع باعث می شود تا تمام روزهای هفته را در منطقه محل خدمت خود نباشند و این بدان معنی است که مدیر مورد نظر از تمام وقت خود برای خدمت به مردم بهره نمی‌گیرد و شاید بر همین اساس باشد که دولت در بخشنامه ای سراسری آن را منع و تاکید کرده که از بکار گیری آنها اکیدا خوداری شود.
اما به نظر می رسد واگذاری پست‌های مدیریتی به مدیران غیربومی اگر حاضر به تغییر محل سکونت خود باشند خلاف نیست و چه بسا برخی از این مدیران بیشتر و بهتر از مدیران بومی برای آن شهر دل بسوزانند ولی عکس آن یعنی عدم سکونت آن شخص در محل خدمت به دلایل ذکر شده و بخاطر اینکه مانع از گذاشتن تمام نیروی فرد برای حل مسائل و مشکلات حوزه کاری آن مدیر باشد هم بر اساس عقلانیت و هم بر اساس دستورالعمل صریح دولت ممنوع و ضروری است تا مسوولان بالادستی به این مهم توجه ویژه ای داشته باشند.
وقتی شخص مسوول در کنار مردم نیست و با مردم ارتباط و معاشرت ندارد چگونه می‌تواند مشکلات را درک و برای رفع آنها تلاش کند، هیچ مسوولی بدون شناخت مردم منطقه خدمتش نمی‌تواند موفق باشد و این شناخت هم فقط و فقط از راه ارتباط نزدیک و رودرو ممکن است و این در حالی است که بسیاری از مدیران شهرستان دنا در دنا سکونت ندارند و همواره در بین شهر محل سکونت و خدمت خود در رفت و آمد هستند.
قطعا مدیری که در کنار مردم زندگی کند بهتر می‌تواند درد و دغدغه مردم را بفهمد و پیگیر رفع آن باشد، این قابل قبول نیست که مسؤولی در جایی خدمت و در جای دیگری زندگی کند، این جدایی تمرکز شخص مدیر و مسوول را به هم می‌زند و از طرفی دلتنگی برای خانواده از طرفی وظایف مسوولیت و این دوگانگی با چاشنی احساسات خانوادگی می‌تواند آسیب جدی به روند انجام وظیفه مدیران غیر بومی زده که ساکن محل خدمت خود نیستند.
موضوع بحث برانگیزتر اینکه اکثر دستگاههای خدمات رسان شهرستان دنا در شهرستان سکونت ندارند که طبق قانون مدیران شهری و روسای ادارات و دستگاههای خدمات رسان باید در همان محل خدمت سکونت داشته باشند تا در مواقع ضروری و دیگر مواقع بتوانند بهتر خدمات ارائه دهند.
سازمان بازرسی لازم است به موضوع مدیران پروازی شهرستان دنا و همچنین نحوه واگذری منازل سازمانی و اینکه این منازل در اختیار چه کسانی است ورود کند و شفاف سازی کند و ببیند که منازل سازمانی چگونه و برای چه مدت واگذار شده است و مشخص گردد آیا اشخاصی که از این منازل استفاده می کنند جز مدیران و کارمندان شهرستان دنا هستند یا خیر.
فقط کافیه هزینه سوخت ماشین های اداری در اختیار این مدیران را محاسبه کنید تا متوجه بشید دارند چه ضرری به بیت المال می زنند کسی هست که ۱۲سال داخل اب خونه هاست یکی هست خونه گرفته داده به کس دیگه خودش رفته جای دیگه یکی هست پستش جاب دیگه بود داخل این خونه ها بود با ماشین دپلتی میرفت یه شهر دیگه برمیگشت میومد اقای بازرسی 
