جهان نیوز نوشت: آنچه از صفحه یک دیروز روزنامه سازندگی عیان شد، نژادپرستی و تحقیر کشورهای کوچک یا غیر غربی جهان بود. چرا سازندگی از توهین به یک کشور دیگر، حتی با چاشنی نژادپرستی هم ابایی ندارد؟ چون پای تخریب دولت رئیسی در میان است و هدف برایشان توجیهگر وسیله است.
به گزارش جوان، روزنامه سازندگی روز گذشته بالای تصویری بزرگ از جمیله علمالهدی، همسر رئیسجمهور و استاد دانشگاه شهید بهشتی تیتر زده بود: «دور افتخار با بورکینافاسو» و در زیرتیتر این مطلب میخوانیم: «کنگره بینالمللی بانوان تأثیرگذار چرا باید در بدترین شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور برگزار شود؟ این کنگره که به ابتکار جمیلهسادات علمالهدی همسر رئیسجمهور و با حضور همسران مقامات بورکینافاسو، صربستان، ارمنستان و قرقیزستان برگزار شد، چه دستاوردی داشت؟»
سازندگی در گزارش خود با قلمی مبتدی از مشکلات اقتصادی نوشته، از سرهایی که گرسنه بر زمین گذاشته میشود و بعد گفته که در چنین شرایطی نباید هزینهای برای این اجلاس میشد. مشکل سازندگی، اما وضع اقتصادی مردم نیست و مشکل اصلیاش را باید در عبارات بعدی که ناخودآگاه مشکل اصلی سازندگی را عیان میکند، یافت. آنجا که میگوید این کنگره برای این برگزار شده که «تأکیدی بر این باشد که وضعیت زنان در ایران نیز آنچنان که میگویند و تبلیغ میکنند بد نیست. شاید حتی برگزاری این کنگره تلاشی بود تا نشان داده شود که اعتراضات اخیر درست و دقیق نیست.»
مشکل سازندگی و سایر همفکران اصلاحطلبشان همین است که مبادا آنچه از وضعیت ایران سیاهنمایی کردهاند و با کمک رسانههای فارسی زبان غربی، علیه ایران فضاسازی کردهاند، با چنین تجمعاتی تضعیف شود! همین است که حتی ابایی از تحقیر نژادپرستانه کشورهای دیگر ندارند.
مشکل دیگر سازندگی هم یک کینه قدیمی بدر و خیبر است که عیان میشود: «فراموش نمیکنیم در دولت روحانی، همسر او جشنی به مناسبت روز مادر با زنان ایرانی برگزارکرد که اصولگرایان فریاد وااسفا سر دادند و اعتراضهای زیادی کردند و حتی این سؤال طرح شــد که هزینه برگزاری این جشن چه میزان بوده، چرا از بودجه دولتی تأمین شــده است.»
سازندگی حضور بورکینافاسو در این اجلاس بینالمللی را که همراه با ۳۰۰ فعال اجتماعی و نخبه از ۹۶ کشور جهان بود، به سخره میگیرد، اما اسرائیل برای اخراج ایران از کمیسیون مقام زن ملل متحد، کشورهای گواتمالا، بنین، مونته نگرو، لیبریا و لیبی را با خود هماهنگ کرد تا به هدفش برسد. آن زمان هم خودتحقیرها لابد میگفتند ما حتی نتوانستیم دو سه کشور ضعیف را با خود همراه کنیم!
زن فعال اجتماعی البته اگر اروپایی و امریکایی باشد، برای اصلاحطلبان قابل احترام است و حتی برای سلفی گرفتن با او خود را تحقیر کرده و نمایش حقارت به راه میاندازند. این یعنی آپارتاید در دنیا شاید از بین رفته باشد، اما در میان اصلاحطلبان هنوز حاکمیت خوبی دارد!
مدعیان روشنفکری و پلورالیسم در جریان اصلاحطلبی خوب است به این پرسش پاسخ بدهند که چگونه با این اداها اکنون حاضر شدهاند با اسم کشورها بازی تحقیرآمیز کنند. اگرچه ممکن است ما نیز در شرایط کنونی با برگزاری این نشست زنان همسو و همدل نباشیم یا نظر و پیشنهاد یا نقدی داشته باشیم، اما نقدمان هرچه باشد، نژادپرستانه، اروپاطلبانه و آفریقاگریزانه نیست.
نگاه روزنامههای زنجیرهای به زن نژادپرستانه و تحقیرآمیز
کیهان هم در گزارشی در شماره امروز خود نوشته است: در شرایطی که طی چند ماه گذشته دولتهای غربی جهت فشارها بر جمهوری اسلامی را از جنجال بر سر مولفههای قدرت ایران همچون صنعت هستهای، توان موشکی و اقتدار منطقهای به موضوع زنان کشانده و حتی با فشار به دیگر دولتها، توانسته بودند ایران را از کمیسیون مقام زن سازمان ملل کنار بگذارند، دولت سیزدهم با ابتکار عملی جالب توجه اقدام به برگزاری اولین کنگره بینالمللی بانوان تاثیرگذار در تهران با حضور 70 نفر از مقامات زن و نمایندگانی از بیش از 90 کشور جهان کرد که برگزاری چنین کنگرهای در این ابعاد وسیع و با حضور همسران رؤسای جمهور و مقامات ارشد زن دهها کشور، تلاشی موفق در جهت شکست سیاهنمایی رسانهها و سیاستمداران غربی علیه ایران اسلامی در حوزه زنان بود. هدف اصلی از برگزاری این کنگره، معرفی الگوی سوم از زن فارغ از نگاه متحجرانه و نگاه ابزاری و کالایی به زن در جهان بود؛ الگویی که نشان دهد زن میتواند هم در عرصه اجتماع فعال باشد و از عهده نقشهای اجتماعی خویش به بهترین وجه برآید و هم نقش خود را به عنوان محور و کانون حفظ خانواده ایفا کند.
در مراسم افتتاحیه این اجلاس نیز که با حضور آیتالله رئیسی رئیسجمهور برگزار شد، همسر نخستوزیر بورکینافاسو، همسر رئیسجمهور صربستان، نایبرئیس مجلس اکوادور، همسر نخستوزیر ارمنستان و نماینده پارلمان عراق در سخنانی با تقدیر از پیشگامی و ابتکار جمهوری اسلامی ایران برای برگزاری این نشست و همچنین تجلیل از تجربیات و پیشرفتهای ایران در حوزه زنان به بیان نظرات خود درخصوص مسائل مختلف بانوان از جمله راهکارهای توانمندسازی زنان و تقویت اثرگذاری آنها در عرصههای مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و بهداشت و درمان پرداختند.
اجلاس زنان تاثیرگذار و رسوایی مدعیان غربگرای حقوق زنان
ابتکار جالب توجه دولت مردمی در برگزاری کنگره بینالمللی بانوان تاثیرگذار با حضور زنانی از بیش از 90 کشور جهان در کنار دستاورد بسیار مهم شکست فضای بینالمللی علیه ایران در حوزه زنان، یک دستاورد مهم داخلی دیگر هم داشت که آن رسوایی مدعیان غربگرای حقوق زن بود.
طیف مدعی اصلاحات یا همان جریان غربگرای داخلی که تا همین چند هفته قبل که کشور به بهانه فوت یک خانم جوان و البته طراحی، هدایت و حمایت غربیها به آشوب و اغتشاش کشیده شده بود و منجر به جان باختن دهها انسان بیگناه و وارد آوردن خسارات سنگین هزاران میلیاردی به کشور شد، با ادعای حمایت از حقوق زنان به آتش اغتشاشات میدمیدند، خیلی زود پرده از نفاقشان افتاد و تشت رسواییشان از بام افتاد.
این طیف آلوده به نفاق که اتفاقا به خودتحقیری و خودحقیری پنداری بهویژه در مقابل غربیها اشتهار دارد، در واکنش به برگزاری این اجلاس در اقدامی زشت و زننده به تحقیر و تمسخر بانوان شرکتکننده در آن، صرفا به دلیل رنگ چهره یا کشور محل زندگیشان پرداختند.
روزنامه سازندگی، ارگان رسانهای حزب اصلاحطلب کارگزاران در گزارش تیتر یک خود باعنوان «دور افتخار با بورکینافاسو» نوشت: «دور افتخار با همسر نخستوزیر بورکینافاسو و همسران چند رئیسجمهور دیگر کشورها که گرهی از مشکلات ما باز نمیکند چه اهمیتی دارد که از یک سو همسر رئیسجمهور ایران و از سوی دیگر معاونت امور زنان رئیسجمهوری در صدد برگزاری همایشی با زنانی بر میآیند که صدر تا ذیل آن پرسش برانگیز است... قرار است زنانی که در این کنگره از کشورهای همانند ارمنستان، بورکینافاسو، قرقیزستان، صربستان، سریلانکا، سوریه و ترکمنستان و دیگرانی که حضور داشته داشتند چه آوردهای برای زنان ما و مشکلاتی که گرفتار آن هستند داشته باشند..»
سایت اصلاحطلب انتخاب نزدیک به دولت قبل نیز در گزارشی با عنوان «دورهمی پر خرج برای دُوَل گمنام!» با انتشار تصویری از یک بانوی سیاه پوست به تمسخر بانوان شرکتکننده در این اجلاس صرفا به خاطر رنگ و نژاد و کشور محل زندگیشان پرداخت و نوشت: «بنابر آنچه خبرگزاری دولت (ایرنا) عنوان کرده است، همسر رئیسجمهور اسبق گینه، همسر رئیسجمهور اسبق نیجر، فرستاده ویژه بانوی اول جمهوری فدرال نیجریه، بانوی اول سابق سریلانکا و همسر رئیسحزب حاکم، فرستاده ویژه رئیسجمهور سوریه، رئیسشورای مرکزی اتحادیه زنان ترکمنستان و همسران رؤسای جمهور و نخستوزیر بورکینافاسو و قرقیزستان از جمله مهمانان این کنگره بودهاند.»
همچنین خبرنگار اجتماعی روزنامه اصلاحطلب شرق نیز در توئیتی نوشت: «به این زنان تاثیرگذار کشورهای زیر پونز نقشه ناهار دادن؟»
تحلیل روابط بینالملل بر اساس رنگ چشم یا چهره!
گفتنی است بر اساس نظریه روانشناسی که ریشه تحقیر را احساس حقارت میداند، طیف خود تحقیر و خود حقیر پندار مدعی اصلاحات نیز نه تنها الگوهای غیر غربی را بر نمیتابد بلکه هنوز مبنای قضاوت و تحلیل دیپلماسی عمومی و روابط بینالملل را رنگ چشم و چهره افراد یا محل قرار گرفتن کشورهایشان در نقشه میداند.
شاید بهدلیل وجود چنین جریانات حقیری است که چندی پیش جوزپ بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به خود اجازه داده بود که در اظهاراتی نژادپرستانه اروپا را باغ و مابقی جهان را جنگل توصیف کند!
نگاه زشت، نژادپرستانه و تحقیرآمیز جریان غربگرا به زنان شرکتکننده در کنگره بینالمللی زنان اثر گذار که بیانگر عیار و ماهیت اصلی تفکر این طیف سیاسی در موضوع حقوق زنان است در حالی است که چند سال پیش ماجرای حضور فدریکا موگرینی دیپلمات مو بلوند و چشم آبی غربی در مجلس اصلاحطلبان و سر و دست شکاندن نمایندگان اصلاحطلب برای سلفی گرفتن با او به یک آبروریزی تمام عیار برای این جریان تبدیل شده بود.
رفتار عجیب و تاسف بار نمایندگان لیست امید مجلس دهم در مراسم تحلیف رئیسجمهور سابق برای گرفتن عکس سلفی با مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا که به سلفی حقارت معروف شد، آنهم از سوی نمایندگان طیفی که مدعی آشنا بودن به دیپلماسی و زبان و ارتباطات جهانی بود اما در عمل بدیهیات اولیه رفتارهای سیاستمداری را بلد نبودند، به حدی سخیف، سطحی و حقارتآمیز بود که جدا از واکنشهای گسترده افکار عمومی، کاربران فضای مجازی و رسانههای داخلی، واکنش رسانههای خارجی را نیز در پی داشت.
رسانههای خارجی این اقدام نمایندگان اصلاحطلب مجلس را با عناوین مختلفی تحت پوشش خبری قرار دادند. گاردین و بازفید با تیترهای «مسابقه در پارلمان برای سلفی گرفتن با موگرینی» و «سر و گردن گروهی از نمایندگان برای سلفی با موگرینی بالا پایین میرفت» به این رفتار مدعیان اصلاحات واکنش نشان دادند.
عناوین مشابهی از جمله «نمایندگان مجلس ایران جذب موگرینی شدند»، «رفتار غیر حرفهای نمایندگان ایران»،«برخورد نامناسب با دیپلمات زن خارجی در ایران»، «رفتار عجیب و غریب نمایندگان ایران»، «رفتار نمایندگان ایران با یک دیپلمات ارشد» از دیگر واکنشهای رسانههای خارجی سلفی حقارت نمایندگان اصلاحطلب مجلس دهم بود.
رسوایی حمایت از شهردار زنکُش
این طیف آلوده به نفاق همچنین بارها خود را حامی حقوق زنان جا زدهاند، اما به دفعات در آزمون حمایت از حقوق زنان مردود شدهاند.
در خرداد 98، یک زن توسط یک سیاستمدار اصلاحطلب به قتل رسید. «محمد علی نجفی» سابقه وزارت و معاونت ریاست جمهوری در دولتهایهاشمی، خاتمی و روحانی را در کارنامه خود داشت. همچنین شورای شهر پنجم تهران- که همگی اصلاحطلب بودند- در مرداد ۹۶ نجفی را به عنوان شهردار پایتخت انتخاب کردند.
قتل یک زن توسط یک سیاستمدار اصلاحطلب، افکار عمومی را به شدت جریحه دار کرد، اما نکته قابل تأمل اینجاست که زنان اصلاحطلب نه تنها به هیچ عنوان این اقدام را محکوم نکرده و علیه آن موضع نگرفتند، بلکه چهرههای سیاسی و رسانهای این طیف مقتوله را مهدور الدم نامیده و به دفاع از قاتل پرداختند.
پس از اقدام جنایتکارانه نجفی، اصلاحطلبان با زیرپا گذاشتن همه دعاوی گذشته خود در زمینه ضدیت با خشونت، دفاع از حقوق زنان و احترام به قانون و دادگاه و پرهیز از اقدامات خودسرانه، یا با بیاخلاقی سکوت کردند و یا مدعی شدند که نجفی کار خوبی کرده که همسرش را به تشخیص خودش به قتل رسانده است.
در واقع نگاه ابزاری اصلاحطلبان به موضوع زنان، رفتاری جنسیتزده است زمانی با پیشنهاد شرمآور عقیمسازی زنان کارتن خواب، افکار عمومی را آزار میدهد، روز دیگر با تطهیر و قهرمانسازی از قاتل یک زن و روز دیگر با تحقیر و تمسخر زنان کشورهای دیگر صرفا به خاطر رنگ و نژاد و موقعیت قرار گرفتن کشورشان بر روی نقشه رنگ میبازد.
همین طیف غربگرای مدعی حقوق زن اما الگوهای غیرغربی را برنمیتابند، زنان مو بلوند و چشم آبی غربی را تحسین میکنند درحالیکه زنان محجبهای که فعالیتها و افتخارات اجتماعی به مراتب بالاتر دارند را طرد و سانسور میکنند.