رحیم دادی نژاد افزود: طرح های تعیین حریم به منظور حفاظت از بناهای میراث تاریخی،باستانی و برای پیشگیری از سوء استفاده سودجویان اجرا می شود.
وی بیان کرد: این بنای ارزشمند تاریخی که بهمن ماه سال ۱۳۷۹ با شماره ثبتی ۲۹۸۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده از جاذبه های تاریخی شهرستان باشت است.
معاون اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کهگیلویه و بویراحمد با اشاره به اینکه ستون های تاریخی دوگور دوپا از سنگ آهک تراشیده ساخته شده اند و به دوره ساسانی تعلق دارند که همچنان پابرجاست تاکید کرد: اجرای تعیین حریم این بنای باستانی به بقای آن کمک می کند.
سازه تاریخی وگوردوپا بر فراز تپهای بزرگ و مشرف به دشتی وسیع قرار دارند که ارتفاع هریک از ستونها حدود۲متر است و در فاصله ۵۰ سانتیمتری ساخته شده است .
کارکرد ستون های دوگور دوپا به طور دقیق مشخص نیست؛ برخی کارشناسان میراث فرهنگی دوگوردوپا را بازمانده یک آتشکده و بعضی از صاحب نظران آن را آتشدانهایی برای هدایت مسافران می دانند.
اهالی روستای شوش که نزدیکی بنای تاریخی مذکور قرار دارند تا ۵۰سال پیش هم با غروب آفتاب هر شب به نوبت روی ستونها آتشی به راه میانداختند تا عشایر کاروانها و ماشینهای سرگردان مسیر خود را به روستا پیدا کنند.
دادی نژاد همچنین از برنامه ریزی برای تعیین حریم چهار اثر میراث فرهنگی دیگر در استان خبر داد و افزود: میزان اعتبار پیش بینی شده برای اجرای این طرح ها ۸۰۰ میلیون ریال است.
وی تاکید کرد: کهگیلویه و بویراحمد۲هزار اثر میراث فرهنگی دارد که ۷۷۰ مورد آن در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
به گفته دادی نژاد نقش برجستههای تنگ سولک در سال ۱۳۱۶ نخستین اثر ملی ثبت ملی شده در کهگیلویه و بویراحمد است.
وی تصریح کرد: آسیاب ها، خانه های تاریخی، قلعه ها، آب انبارها، بقاع متبرکه، گورستان های تاریخی، پل ها، مساجد و کاروانسراها از مهمترین بناهای تاریخی ثبت شده این استان در فهرست آثار ملی هستند.
دادی نژاد تاکید کرد: نقوش برجسته تنگ سولک در بهمئی، آثار سنگی چین لوداب، شهر سنگی دلی یاسیر کهگیلویه، قلعه کی نصیر بهادر بویراحمد، قلعه رئیسی کهگیلویه و دو گور دو پا در باشت از جمله بناهای تاریخی مهم ثبت ملی شده این استان است.
کهگیلویه و بویراحمد را به دیار آریوبرزن سردار نامی ایران در دوره هخامنشی میشناسند،این استان بخشی از تمدن عیلام بوده و در دوره بعد از اسلام و همچنین بعد از ورود آریاییها جزیی از خاک تمامی حکومتهای ایران بود.
کهگیلویه و بویراحمد در دورههای تاریخی مختلف با نامهایی بلاد شاپور و جبال کهگیلویه شناخته شده است.
این استان با ۷۲۶هزار نفر جمعیت در جنوب غربی ایران قرار دارد و این استان بیش از ۱۶ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد.