روحانی به عنوان رییس جمهور ابران نیز در این نشست حضور داشت و این سند را امضا کرد که در ادامه آن سند ملی آموزش 2030 جمهوری اسلامی ایران با مدیریت و برنامه ریزی یونسکو تصویب شد.
30 کارگروه تخصصی این سند با مدیریت دفتر یونسکو در ایران بدون اطلاع رسانی به مجلس یا شورای عالی انقلاب فرهنگی، سند ملی آموزش توسعه 2030 را آماده کردند و در نهایت در بیستم آذر ماه سال گذشته در مراسمی از آن رونمایی شد.
پیش از آن نیز خبرهایی پیرامون عملیاتی شدن این سند اعلام شده بود تا جایی که پنجم مهر ماه سال گذشته در سایت رسمی دفتر هیأت دولت این موضوع اعلام شد.
در این سایت آمده بود: «یکی از تعهدات جمهوری اسلامی ایران در صحنه بین المللی، برنامه آموزش 2030 است که در این برنامه یونسکو با همراهی یونیسف، بانک جهانی، UNDP، UFPA، UN، WOMEN و UNHCR گردهمایی آموزش جهانی 2015 را در اینچئون کره جنوبی در سال 2015 سازماندهی کردند و در این نشست بیانیه اینچئون برای آموزش 2030 را که نمایانگر دیدگاهی نوین نسبت به آموزش در 15 سال آتی است تصویب کردند».
2030 در جلسه ای از سوی هیأت وزیران نیز تصویب و در نهایت در تاریخ بیست و پنجم شهریور ماه سال گذشته به امضای جهانگیری رسید؛ جلسه دیگری در بیست و یکم شهریور ماه برای هماهنگی و ارائه راهکارهای تحقق اهداف و تعهدات آموزش 2030 همسو با اهداف و تعهدات برنامه اهداف توسعه پایدار تشکیل شده بود.
در حقیقت این جلسه، کارگروه ملی 2030 بود که با حضور بیش از 20 نفر از مسئولان دستگاه های اجرایی (معاونین وزرای علوم، بهداشت، آموزش و پرورش، کشور، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده، دبیر مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک از جانب وزیر دادگستری، معاون صداوسیما، رئیس بهزیستی، رئیس دانشگاه فرهنگیان و ...) تشکیل شد.
در تصویب نامه هیأت وزیران ذکر شده است که این سند مستند به اصل 138 قانون اساسی است؛ در اصل 138 قانون اساسی آمده است: علاوه بر مواردی که هیات وزیران یا وزیری مأمور تدوین آئین نامه های اجرائی قوانین می‌شود، هیأت وزیران حق دارد برای انجام وظایف اداری و تأمین اجرای قوانین و تنظیم سازمان‌های اداری به وضع تصویبنامه و آئیننامه بپردازد. هر یک از وزیران نیز درحدود وظایف خویش و مصوبات هیأت وزیران حق وضع آئین نامه و صدور بخشنامه را دارد ولی مفاد این مقررات نباید با متن و روح قوانین مخالف باشد. دولت می تواند تصویب برخی از امور مربوط به وظایف خود را به کمیسیون های متشکل از چند وزیر واگذار نماید. مصوبات این کمیسیون ها در محدوده قوانین پس از تایید رئیس جمهور لازم الاجرا است. تصویب نامهها و آئین نامه های دولت و مصوبات کمیسیون های مذکور در این اصل، ضمن ابلاغ برای اجرا به اطلاع رئیس مجلس شورای اسلامی میرسد، تا در صورتی که آنها را بر خلاف قوانین بیابد با ذکر دلیل برای تجدید نظر به هیات وزیران بفرستد.
تصویب نامه هیأت وزیران در سه بخش با اصل 138 قانون اساسی منافات دارد؛ اولین موضوع این است که سطح این سند بسیار وسیعتر از موارد مذکور در اصل 138 قانون اساسی است؛ از جنبه دیگر اصل 138 قانون اساسی اعلام میدارد که مصوبات هیأت وزیران نباید با متن و روح قوانین مخالف باشد. و نکته سوم هم این است که اصل 138 قانون اساسی اعلام می دارد تصویب نامه های هیأت وزیران باید به اطلاع رئیس مجلس برسد، حال آنکه به اطلاع رئیس مجلس شورای اسلامی نرسیده است.
پیرو دستور العمل تصویب نامه هیأت وزیران از شهریور 1395 تاکنون برخی دستگاه‌ها فعالانه مشغول برنامه ریزی برای تحقق کامل این سند در سطوح ملی و استانی هستند.
تهیه سند ملی 2030 جمهوری اسلامی ایران بر اساس سند آموزش سازمان ملل و هدایت و نظارت دفتر یونسکو با فرموده مقام معظم رهبری که «شورای عالی انقلاب فرهنگی باید اتاق فرمان فرهنگی کشور یا ستاد عالی فرهنگی و علمی دستگاههای کشور» باشد منافات دارد.
لازم به ذکر است ساختاری که برای چارچوب عمل ملی سند آموزش 2030 در تصویب نامه هیأت وزیران در نظر گرفته شده شبیه ساختار شورای عالی انقلاب فرهنگی است و اعتبار آن در حدی است که به محض تصویب سند، همه دستگاههای دولتی موظف به اجرا می شوند.
از طرف دیگر بیانیه نهایی نشست عالی رتبه مشورتی در زمینه آموزش 2030 در 4 دی ماه 1395 نیز بر گستردگی و تسریع در اجرایی شدن این سند تأکید میکند.
در حالی که آیت الله مکارم شیرازی به عنوان یکی از مراجع تقلید درخصوص این سند موضع گرفته اند سکوت دولت درباره این سند همچنان ادامه دارد؛ آیت الله مکارم شیرازی در درس خارج از فقه خود با بیان اینکه این سؤال برای همه مطرح است که چرا این سند بی‌سروصدا به آموزش و پرورش داده شد و چندین کارگروه برای اجرای آن انتخاب شده‌اند، افزود: متولی اصلی این گونه اسناد شورای عالی انقلاب فرهنگی است اما باخبر نبودند، با اعضای این شورا صحبت کردیم که گفتند اطلاع ندارند علاوه بر اینکه مجلس هم باخبر نشدند.
دولت و هواداران آن تا کنون اعلام کرده اند که این سند الزام آور نبوده و هنوز در کشور اجرایی نشده است اما شواهد و بررسی متن مصوبه نشان می دهد که این سند قبول و در حال اجرا شدن است.
