نشریه آمریکایی «فارین افرز» در تحلیلی پیرامون انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که روز چهارشنبه با پیروزی «دونالد ترامپ» جمهوریخواه به پایان رسید، خطاب به دولت جدید این کشور نوشت: واشنگتن باید تنها در فکر سیاست مواجهه و مهار ایران البته در موقع لزوم باشد.
این رسانه آمریکایی در آغاز این گزارش می‌نویسد:جدیدترین ایده روز درباره نحوه مقابله دولت بعدی آمریکا با ایران که البته به ویژه از اردوگاه «هیلاری کلینتون» دموکرات نیز بوق و کرنا شد، این است که رویکرد سفت و سخت و تهاجمی‌تری در مواجهه با این کشور اتخاذ شود. تنها اتخاذ موضع سفت و محکم در مقابل سران ایران سیاست‌های توسعه طلبانه آنها را متوقف کرده و مانع افزایش سلطه این کشور در منطقه می‌شود.
فارین افرز در بخشی از این گزارش آورده است: لازم است دولت بعدی آمریکا راهبرد محاسبه شده و با احتیاطی را در قبال ایران پیش گیرد که نشانگر درک چالش‌ها و تشخیص بهتر اشتباه‌های رخ داده باشد و واشنگتن بداند برای حصول موفقیت در مسیر اهداف خود باید چه بهایی را پرداخت کند.
فارین افرز در ادامه مطلب خود با اشاره به بکارگیری رویکرد «مهار ایران در صورت لزوم و همکاری در جایی‌که لازم باشد» عنوان داشت: یک سیاست واقع بینانه و عاقلانه مانع از اقدام‌های ضد ایرانی در منطقه می‌شود و حتی در پی همکاری در منافع دوجانبه چون برخورد با گروه‌های خرابکار منطقه،حفظ ثبات عراق و نگهداری توافق اتمی البته به شرطی که ایران به برجام پایبند باشد،خواهد رفت.
بر این اساس، رویکرد موثر در قبال ایران نیازمند «سیاست مهار» در هنگامی است که امیال این کشور در مسیر تهدید علیه منافع حیاتی آمریکا در منطقه باشند.
به عبارت دیگر، دفاع از متحدان و شرکا هنگامی که استقلال و تمامیت ارضی آنها با حملات نظامی ایران به خطر می‌افتد باید طوری باشد که با بکارگیری نیروی نظامی از تلاش‌های ایران در مختل سازی تردد دریایی در خلیج فارس جلوگیری به عمل آورده و حمله به تاسیسات،نظامیان و غیر نظامیان از سوی گروه‌هایی که این کشور حامی آن‌هاست پاسخ داده شود و البته از نقض تعهدهای ایران در برجام نیز جلوگیری شود.
این رسانه به صراحت نوشت: باقی نگه داشتن ساز و کار تحریم‌های جدی ابزار ضروری و مکملی در سیاست مهار ایران است .
در انتهای این مطلب آمده است: ضرورت دارد که واشنگتن با چشمانی باز در پی حفظ منافع مهم خود باشد و این‌که در تعامل با ایران تنها دو مورد اهمیت دارند، نخست رویکرد «مواجهه» هنگامی که این کشور منافع حیاتی واشنگتن را به چالش می‌کشد و دیگری رویکرد «مهار»، یعنی هنگامی‌که مشارکت به نغع منافع مهم واشنگتن است.
