عصر دنا- یادداشت دریافتی- برزین آراسته: توسعه پایدار فرایندی است که طی آن مردم یک کشور نیاز‌های خود را برمی‌آورند و سطح زندگی خود را ارتقا می‌دهد بی آنکه از منابعی که به نسل‌های آینده تعلق دارد مصرف کنند وسرمایه‌های آتی را برای تامین خواسته‌های آنی به هدر دهند؛ بنابراین توسعه را زمانی پایدار می‌خوانیم و می‌دانیم که مخرب نباشد و امکان حفظ منابع اعم از آب، خاک، هوا، منابع ژنتیکی، جانوری و ... را برای آیندگان فراهم آورد.
در توسعه پایدار اصل این است که منابع طبیعی به گونه‌ای محافظت شوند که نسل‌های آینده دست کم به اندازه نسل کنونی تولید و مصرف کنند. شاید بهترین تعریفی که برای توسعه پایدار شده است چنین می‌باشد که توسعه‌ای که نیاز‌های زمان حال را برآورده می‌سازد بدون از آنکه از توانایی‌های نسل‌های آینده برای ارضای نیازهایشان مایه بگذارند به این ترتیب توسعه پایدار توسعه‌ای است که نه فقط بهبود زندگی نسل حاضر بلکه نسل‌های آینده را در نظر داشته باشند.
اما ایدئال‌ها در توسعه پایدار چیست؟ مفهوم توسعه پایدار مفهوم بسیار اساسی و مهم است، زیرا در دربرگیرنده ایده آل‌ها و اصولیست که درک، شناخت و تحقق آنها آینده‌ای روشن را نوید می‌دهد و جهل نسبت به آنان اضمحلال و نابودی محیط زیست و بشریت را به دنبال خواهد داشت.
در توسعه پایدار به رشد اقتصادی و تحقق استاندارد‌های بهتر زندگی بدون از دست دادن منابع کمیاب طبیعی توجه می‌شود لذا توسعه پایدار در واقع تلاش برای حمایت از آینده در زمان حال است.
مفروضات زیربنایی و ایده آل‌های توسعه پایدار چیست؟
آنها شامل ۱- یکپارچگی اقتصادی و محیطی: یعنی تصمیمات اقتصادی باید با توجه به آثاری که بر محیط زیست می‌گذارند اتخاذ شوند
۲ - تعهد بین نسل‌ها: در زمان حال تصمیمات باید با توجه به نتایجی که بر محیط زیست و نسل‌های آینده دارند اتخاذ شود
۳ - عدالت اجتماعی: به این منظور که کلیه مردم دارای حق برخورداری از محیطی هستند که بتوانند در آن محیط رشد کنند و شکوفا شوند
۴ -حفاظت محیطی: به این تعبیر که محافظت از منابع و حمایت از دنیای جانوری و گیاهی ضرورت دارد
۵ _کیفیت زندگی: یعنی تعریف گسترده‌تری از رفاه بشری باید ارائه شود به نحوی که از محدوده رفاه اقتصادی فراتر رود
۶: مشارکت‌ها یعنی نهاده‌ها باید مجدداً ساماندهی شوند به نحوی که از طریق آنها امکان شنیده شدن کلیه صدا‌ها در فرایند تصمیم گیری فراهم آید؛ لذا علت اساسی توجه روزافزون به سیاست‌های توسعه پایدار محدود بودن امکانات و نامحدود بودن نیاز‌ها و خواسته‌های بشر، رشد تکنولوژی و جمعیت نیاز‌ها و خواسته‌های بشری را به طور تصاعدی افزایش داده است و منابع کاهنده دهانه‌هایی که هر لحظه به جهان گشوده می‌شوند از آینده‌ای نه چندان امیدبخش خبر می‌دهند فلذا برآیند این شرایط شمار روزافزون چشم‌هایی است که نگران فردای جهانند؛ بنابراین برای کاهش این نگرانی که بسیار به جا و به مورد است ضرورت سیاست گذاری زیربنایی برای تحقق توسعه پایدار احساس می‌شود و در این فرایند لازم است که تلقی خود را از اصل آهنین منافع شخصی تغییر دهیم و به جای تامین منافع آنی خود به تحقق منافع نسل‌هایمان و بقای نوع بشر در جغرافیای خود در کهگیلویه و بویراحمد و کشورمون ایران بیندیشیم
اصل آهنین منافع شخصی چیست؟
رفتار‌های حساب نشده غیر عقلانی بشر و مصرف بی‌رویه منابع سبب شده است که خاک تخریب شود، تنوع بیولوژیکی کاهش یابد، آب آلوده شود و هدر رود در خلاصه کل اکوسیستم صدمه ببیند؛ لذا این معضل جهانی راه حلی جهانی می‌طلبد فلذا لازم است که کشور‌های جهان اعم از توسعه یافته و در حال توسعه وقتی و حتی استان ما به طبع با نگرش نظاممند با این معضل مقابله کنند و راه حلی مناسب برای آن بیابند، اما متاسفانه اصل آهنین منافع شخصی در اینجا نیز حاکم است می‌دانید که مهم‌ترین اصل در نگرش‌ها تعیین اولویت‌ها و جهت دهی به رفتار‌ها اصل منافع شخصی است و، چون فرمانروایی این اصل بر همه موارد و موضوعات صادق است باید آن را اصل آهنین نهاد لذا در اینجا منافع شخصی در هر حال عامل تعیین کننده و وصف قالب رفتار‌های بشری است بارزترین مصداق این اصل نحوه بهره جستن جهانیان از منابع طبیعی موجود است فلذا برای تحقق توسعه پایدار لازم است تغییراتی در شیوه زندگی ما به وجود آید و ایجاد تغییرات اساسی و زیربنایی در شیوه زندگی جامعه بدون مشارکت فعال و آگاهانه تک تک افراد جامعه ممکن نیست و هر یک از ما لازم است با کسب آگاهی‌های لازم ابتدا در مورد لزوم تغییر رفتار‌های موجود مجاب شویم و سپس این نگرش را به دیگران تسری دهیم تا در نهایت تغییرات مناسبی در وضع موجود پدید آید
