بر اساس این گزارش، امیر قلعه نویی درباره نحوه به ثمر رسیدن گل دوم تیم صبای قم به شدت اعتراض داشت! اعتراض او در حدی بود که در نشست خبری پایان بازی اعلام کرد اگر گل بدون خطا به ثمر رسیده باشد، مربیگری را کنار خواهد گذاشت. او تأکید کرد اگر این کار را نکند یعنی شرف ندارد؛ اما ماجرا هنگامی جالب می شود که کارشناسان معتقدند که قضاوت در آن صحته بدون اشتباه بوده و سخنان سرمربی تراکتور اشتباه است.
این ادعا در حالی عنوان شد که با توجه به تعدد رسانه ها که این روزها در فضای ورزش با قدرت فعالیت می کنند، بلافاصله سراغ کارشناسان داوری رفته و تقریبا اکثر آنها به تصمیم درست داور و خطا نبودن گل رأی دادند! اتفاقی که مشخص می کرد امیر قلعه نویی در حین بازی و با توجه به زاویه ای که در لحظه زمین خوردن بازیکن تیمش داشته، احتمالا مرتکب اشتباه شده است.
به نظر می رسد دوران این نوع ادبیات در فوتبال ما بسر آمده است. در روزهایی که هر بازی با حداقل 4 دوربین فیلمبرداری شده و دهها دوربین دیگر هم کنار زمین مشغول ثبت وقایع هستند، احساساتی حرف زدن جهت تبرئه خود از ناکارآمدی و ناتوانی فنی، رفتاری معقول به نظر نمی رسد! مربی عصبانی و از کوره در رفته باید جای حداقل یک درصد خطای انسانی را هم برای خود و حرفی که می زند باقی بگذارد تا مبادا همان یک درصد بطور مثال شرافتش را زیر سئوال ببرد! حال وقت عمل به وعده است و همه منتظر تا ژنرال خداحافظی کند.
"اگر فلان پنالتی درست باشد اسمم را عوض می کنم" یا "اگر تیمم به دسته پایین بیفتد از برج میلاد پایین می پرم" و ادعاهای اینچنینی به شدت باب شده و این مسایل همگی برای افراد تبعات دارد و مهمتر از همه این است که ذات فوتبال ربطی به این مسایل ندارد. امیر قلعه نویی اگر با تیم پرمهره تراکتورسازی که یکی از بهترین تیم های این سالهای لیگ برتر بود نتوانسته قهرمان شود چرا ایراد کار را در همین یک بازی می بیند؟ تراکتور در 8 بازی اخیر خود و از 24 امتیاز فقط 10 امتیاز گرفته و قلعه نویی به جای شرط بندی روی شرافتش، باید به هواداران باشگاه توضیح بدهد که دلیل از دست رفتن آن 14 امتیاز چیست؟ نقاط ضعف فنی این تیم ریشه در تفکرات مربی دارد که تجربه نشان می دهد دیگر چیزی در چنته ندارد.
اگر قلعه نویی کمی صبر می کرد و خودش یک بار فیلم بازی و لحظه وقوع گل دوم صبا را می دید، قطعا چنین اتهامی را متوجه خود و داور نمی کرد. حال او مانده و قولی که داده. آیا ژنرال شرافت خود را ارجح می داند یا ماندن در تیمی که با آن ناموفق بوده است؟
