درست است که براندازها توانستند در طی سه ماه، کم و بیش نفس بکشند و برخی ناامنیها را در ایران رقم بزنند ولی این ناامنیها، مانع پایداری و رشد نظام سیاسی جمهوری اسلامی نشده است.
غرب ک حامی اصلی براندازها بودند نتوانستند پایههای حکومت ایران را بلرزانند زیرا تلاش کردند گروهی مرکزی در میان گروه های متنوعی ایجاد کند که از نظر تاریخی به علت نزاعهای گوناگون اتحاد خود را از دست دادهاند، آنان در جذب برخی افراد مشهور مانند بازیکنان و بازیگران که سال ها درگیر جنگ رسانهای و فرهنگی بودند، دستاوردهایی داشتند ولی طی 40 سال در این کشور با کسانی همکاری کردند که فاسد بودند یا شیوه اداره کردن کشور را بلد نبودند.
کسانی دم از حمایت از مردم ایران میزنند که بدون هیچگونه برنامهی درستی و شناخت درست از ایران برای تغیر رژیم در این کشور تلاش میکنند؛ مدعیان انقلاب1401 همان کسانی هستند که سالها از جیب این مردم خورده و به نوایی رسیده و وقتی جمهوری اسلامی ایران دستشان را از جیب مردم کوتاه کرده به آشوب روی آوردهاند.
براندازها در زمان حضور در خیابانهای ایران، چشم خود را به روی واقعیتهای قدرت رقیب یعنی اکثریت مردم بستند که پایگاهی امن در 40 سال گذشته برای نظام جمهوری اسلامی فراهم کرده بود و تمایل داشت تا پای جان از این نظام سیاسی، دستاوردها و مرزهای تاریخی آن دفاع کند. این رفتار براندازها نشان می دهد قطب پنهان سرمایه نظام سیاسی ایران را نشناخته است.
دغدغهی اصلی این گروهها منفعت فرقهای، باندی و فردی است. جمع آوری آشوبگرها از خیابانهای ایران، به آبروی براندازها نزد غرب لطمه زد و پیامدهای آن دامنگیر کسانی خواهد شد که مجبورند بقیه عمر خود را در میان اپوزیسیون و خارج از ایران زندگی کنند. پیامدها و آسیبهای شکست براندازها، برخی کشورهای حامی عربی و غربی را تحت تاثیر قرار میدهد.
مشکل سیاست براندازها در ایران این است که به دنبال پیروزی های موقتاند حتی اگر به قیمت نابودی زیرساختهای مالی، رسانهای و سرمایه اجتماعی خود تمام شود. ثابت شده که براندازها از چشم بیگانگان به ایران نگاه میکنند و آمادهاند با طرفی قدرتمند تعامل کند تا بتوانند از طریق آنان زمام امور را به دست گیرد و ایران را مدیریت کند و منافع آمریکا و غرب را تامین کند.
آنچه باعث عدم اعتماد مردم ایران به آنها شده و میشود تفاوت بین گفتار و عمل آنهاست که با شعار«زن، زندگی، آزادی» چادر از سر زنان محجبه میکشند و لباس همسر یک سپاهی را در دست میچرخانند و با شعار«مرد، میهن، آبادی» جوانان بیگناه این سرزمین را به جرم اعتقاداتشان به طرز وحشیانهای میکشند.
با وجود حمایتهای که ۴۷کشور بیگانه علیه جمهوری اسلامی ایران کردندبراندازان چون رهبری واحد نداشتند و هدف آنها چیزی جزء برهنگی، فسادهای مالی و اخلاقی نبود نتوانستند توده مردم را با خود همراه کنند و چنانکه مشاهده شد با وجود حمایتهای مالی فراوان و فراخوانهای که میدادند جزء اندکی از مردم که نوجوانان و جوانانی بودند که به گفتهی خودشان تحت تاثیر فضای مجازی بودند را نتوانستند همراه کنند و مردم مسلمان ایرانی مثل همیشه بصیرت به خرج داده و نقشهی مهندسی شده دشمن را خراب کردند.
در طی سالهای اخیر شاهد تورم زیاد و گرانیهای که موجب نارضایتی مردم میشد بودیم و شاید این بهترین بهانه برای تغیر رژیم در این کشور میشد اما کسانی این موضوع را بهانه کرده بودند که خود بهترین وضعیت مالی را داشتند و به کاخنشینی، سفرهای اروپایی و ماشینهای مدل بالا معروف بوده و دغدغه مردم عادی که دخلشان به خرجشان نمیرسه رو درک نمیکنند؛ نمونهی آن شهید روح الله عجمیان که کارگرِبسیجی بیش نبود و در حالی از رهبر و ملت و کشور حمایت میکرد که در خانهای اجارهای محقر زندگی میکرد اما قاتلش پزشکی بود که ماهیانه ۱۰۰میلیون درآمد داشت و این موضوع مردم را نسبت به آنها بدگمان میکرد.
نگاهی به برندگان و بازندگان انقلاب براندازها نشان میدهد برنده اصلی این آشوبها، نظام سیاسی ایران است که از خود پختگی نشان دهد و ضمن مدیریت اعتراضات و آشوبها از سوریه سازی ایران جلوگیری کند. دوستان شرقی ایران نیز از این وضعیت خوشحالند، دغدغه این کشورها، ضربه زدن به آمریکا با بیشترین شدت است و اکنون از «شکست» غرب و براندازها در ایران خوشحال هستند. چین که رابطه نزدیک با ایران دارد، شکست آخرین پروژه غرب در ایران را فرصتی برای ملحق کردن این کشور به طرح کمربند و جاده می داند و به این باور رسیده است جایگزینی برای جمهوری اسلامی در کشور ایران وجود ندارد.
با وجود تمام نقشههای ساماندهی شده داعشیهای وطنی و دشمنان بیگانه که از هیچ حمایتی کوتاهی نکردهاند نتوانستند نقشه خود را برای سرنگونی جمهوری اسلامی ایران و همراهی کردن مردم با خود به پایان برسانند چرا که مردم همواره فرق میان دوست و دشمن را میشناسند و در چنین مواقعی بصیرت به خرج داده و مانع از تجزیه ایران توسط براندازان شدند.
زینب خوش اندیش(خبرنگار)
انتهای پیام/