عصردنا_فاطمه بهرامی پور، جامعه شناس و انسان شناسی به نام (پی یِر بوردیو) ارزیابی ریشه‌های فرهنگی جوامع را، تحلیل قدرت دانست. شاخصه‌های قدرت در جوامع با تحلیل بر عناصر مهمی که جوامع خواهان آنها هستند را میتوان آشکارا دید. قدرت فرهنگی، قدرت سیاسی، قدرت آموزشی و ....سوال این است؛ چه موقع جامعه خواستار گرفتن حق خود، حق شفافیت سازی در مسائلی که به حال و آینده خود گره خورده است دارند؟! و چقدرحق مشارکت و تاثیر دارند؟!
اینجاست که به اصل مهمی بنام؛آزاد اندیشی میرسیم. دانشگاه عالم را در ساختار ذهن بشر جمعی،تحقق عینی می بخشد،مجموعه ای از اندیشه ها که درگرو مطالبات علمی فرهنگی و سیاسی از جامعه خود است.فضای گفتمان و اندیشه های گونانگونی که خواستار مطالبات خود هستند، از ارکان زنده نگه داشتن فضای دانشگاه است.مطالبه گری شاخصه ی اصلی بشر امروز است،اصلی که بنیاد های غلط را میتواند یاد آوری و مدیریت بحران و البته در ادامه راه حل های اساسی را یاد آوری و ارائه کند.آزادی در ذات بشریت بوده و همه انسانها خواستار آزادی اند.اما آیا تجربه ی آزادی ممکن است؟!میتوان گفت بله.تخستین تجربه ی آزادی،آزاد اندیشی است.رشد اسلام و آرمان های انقلاب اسلامی به تعبیر شهید مرتضی مطهری؛ محیط آزاد برخوردار آرا و عقاید است.ضرورت پرداختن به آزاد اندیشی و مطالبه گری زمینه گسترش توسعه ی فرهنگی و علم است.حق انسان و احترام به کرامت های انسانی و از شروط مهم دستیابی به تمدن است.جامعه امروز ارکان اصلی آن مردم اند و اگر موانعی بر سر این راه وجود دارد بیان آنها میتواند یک غربالی جهت اتخاذ راهکارهای مناسب باشد.مطمئنا متفکران و صاحبنظران نوآور در جهت حل و ارائه راهکار در کرسی ها وجود دارند و وجود هیجانات مختلف سیاسی و البته از طرف عده ای از افراد باعث برچسپ زنی به طراحان اندیشه های نو می‌شود. دومین مانع بقای بر مفروضات و پیش فرض‌ها بدون ارائه مسئله و راهکار است، سومین مانع شخصیت پرستی است به طوری که میدان تحلیل نگرش و نظرات را میبندد.اگر خواهان راهکارهای تحقق آزاد اندیشی در جامعه میخواهیم باشیم خصوصا جامعه ی دانشگاهی باید بدور از تعصب و هیجان به شفافیت مطالبه و بحق بودن آن هم توجه کنیم.حال راهکارهای تحقق این مهم در جامعه چیست؟!پرهیز از تهدید و برچسپ زنی،توجه به نقد و انتقاد عالمانه و بدور از تعصب و جهت گیری، التزام عملی به مدارا و میانه‌روی، پاس داشتن کرسی‌های آزاد اندیشی و نظریه پردازی.
یادمان باشد مطالبه گری یک شعار نیست بلکه یک راهبرد و جنبش فکری است. مطالبه گری صحیح یعنی دغدغه جهت کنترل یا حل موانع جهت رسیدن به شاخصه‌های توسعه در جوامع است. آزاد اندیشی هدف و مقصود نیست، راهبرد و استراتژی جهت بیان درست مسئله و گرفتن حق است. توسعه انسانی، توسعه اقتصادی، اجتماعی سیاسی و فرهنگی است و یکی از مهمترین ارکان آن ضرورت طرح و مسئله و تفکر در مطالبه گری است.
احسنت خانم بهرامی چه تحلیل جالبی بود 
