کرونا و کم شنوایی

پرویز پاسدار آسیب شناس گفتار و درمان: ویروس کرونا این روز‌ها افکار زیادی را درگیر خود کرده است.
ویروس‌هایی از خانواده کرونا موجودات جدیدی نبوده و پیش از این نیز قربانیان زیادی گرفته بودند. اما به تازگی، نوع جدید و جهش یافته‌ای از آن‌ها سر و کله‌اش در نقاط جهان از جمله ایران پیدا شده است.
ویروس‌های کرونای انسان از طریق قطره‌های آلوده که با سرفه یا عطسه پخش می‌شوند، یا تماس با دستها، سطوح یا اشیاء آلوده از کسی که ویروس کرونا دارد به دیگرانی که با او تماس نزدیک دارند منتقل می‌شوند.

فاصله زمانی بین وقتی که یک نفر در معرض ویروس قرار می‌گیرد تا وقتی که عوارض برای اولین بار ظاهر می‌شوند معمولاً ۵ تا ۶ روز است، اگر چه می‌تواند از ۲ تا ۱۴ روز باشد. به این دلیل، از کسانی که احتمالاً با یک مورد تایید شده تماس داشته‌اند خواسته می‌شود که خودشان را برای ۱۴ روز قرنطینه کنند.

افراد مبتلا به بیماری‌های اساسی که آن‌ها را بیشتر در خطر ابتلا به بیماری‌های تنفسی قرار می‌دهد، از جمله کسانی که به بیماری قند، بیماری مزمن شش، نارسایی کلیه مبتلا هستند، کسانی که سیستم ایمنی سرکوب شده دارند و اشخاص مسن‌تر بیشتر درمعرض خطر این بیماری خطرناک هستند.

۱۷ درصد از افراد معلول کشور را کم شنوایان و ناشنوایان یعنی جمعیتی حدود ۲۳۰ هزار نفر را شامل می‌شوند. ناشنوایان به دلیل اینکه حس شنوایی ندارند خیلی کم در جریان اوضاع جامعه قرار می‌گیرند و اطلاعات زیادی درباره شرایط جامعه ندارند و آموزش افراد ناتوان و کم توان باید خیلی جدی گرفته شود.

در این آموزش‌ها جای خالی ناشنوایان بیشتر حس می‌شود، چراکه این افراد دارای معلولیت نمی‌توانند آموزش، اخبار و اطلاعات درباره کرونا را از طریق رادیو و تلویزیون دریافت کنند.

امروزه افراد ناشنوا با نیاز‌های ویژه اقلیت بزرگی را به خود اختصاص می‌دهند و پیش بینی نکردن چگونگی ارایه آموزش‌های بهداشتی درباره کرونا می‌تواند این افراد را خانه نشین و یا مبتلا به این بیماری کند.

این افراد به لحاظ جسمی سالم هستند، اما به لحاظ معلولیت شنوایی شاید از دید جامعه دور بمانند.

زبان اشاره یک ابزار ارتباطی است که به رسمیت جهانی شناخته شده است و در ایران هم وابستگی بچه‌های ناشنوا به این زبان خیلی زیاد است.

زبان اشاره بهترین مترجم آموزش‌های بهداشتی برای پیشگیری از ویروس کرونا است.

کمیته پیشگیری از بیماری‌های واگیردار با همکاری سازمان بهزیستی کشور و هم چنین انجمن ملی زبان اشاره می‌بایست تمهیدات ویژه‌ای را برای حضور مترجم زبان اشاره جهت ارتباط با بیماران دارای اختلالات شنوایی مبتلا به کرونا به هنگام مراجعه و بستری شدن بیمار دارای اختلالات شنوایی مبتلا به کرونا در بیمارستان‌های استان در نظر بگیرند.

هم چنین مددکاران بهزیستی می‌توانند با حضور در منزل این افراد آموزش‌های لازم درباره بیماری کرونا و رعایت بهداشت فردی را به این افراد بدهند.

هم چنین اموزش مجازی مختص این افراد می‌تواند کمک بسیار زیادی به این افراد جهت بالا بردن آگاهی ان‌ها درباره ویروس کرونا کند. کلیپ‌های اموزشی می‌بایست به طور گسترده‌تر ساخته شوند و به موضوعاتی نظیر عدم حضور در امکان عمومی، استفاده از دستکش در هنگام استفاده از خودپرداز‌ها و رعایت فاصله یک متر با دیگران و سایر نکات بهداشتی پرداخته و در تمام شبکه‌های مجازی انتشار پیدا کنند.

هم چنین در پخش اخبارو پیام‌های بهداشتی درباره کرونا از رسانه ملی از رابطین ناشنوایان بایستی استفاده شود. ولی متاسفانه تاکنون چنین اقدامی از طرف رسانه ملی صورت نگرفته است.