پایگاه خبری تحلیلی عصردنا (Asrdena.ir): محمد حسین زاده طی یادداشتی در کانال "نقد و قند" به تحلیل ترازدی سرایی
های رسانه های خارجی و برخی چهره های روشنفکرنما درباره دو زندانی ضدانقلاب
پرداخت و نوشت:
داستان
اعتصاب غذای آرش در فراق گلرخ و زندانی شدن او، هم عاشقانه است و هم
تراژدی! ترکیبی از لیلی و مجنون نظامی و زندان مسعود سعد سلمان و زندانبان
خشن و بی عاطفه اش و رومئو و ژولیتِ شکسپیر!
سلبریتی ها حالا همه
با چشمان اشکبار راوی قصه ی عاشقانه ی آرش و گلرخ شده اند؛ بی آنکه بدانند
جرم شان چیست که به زندان افتاده اند و چقدر از اين داستان عاشقانه و اشک
آوری که ضد انقلاب تعریف میکند حقیقت دارد و چقدر افسانه سرایی است!؟
این تراژدی سرایی قبلا برای امثال موسی خیابانی در آشوب های دهه شصت و احمد باطبی در کوی دانشگاه هم اتفاق افتاد!
چه باید گفت که باطبی و امثال او به پر کاهی وطن فروشی می کنند و سلبریتی ها برای امثال او سینه چاکی!
جمهوری
اسلامی حتی با اسیران عراقی خود چنین رفتاری نکرد که ضد انقلاب برای آرش و
گلرخ داستان سرایی می کند! در مظلومیت جمهوری اسلامی همین بس که سر بسیجی
هایش را در کردستان می بریدند و بدنشان را مثله مثله می کردند و صدای حقوق
بشر بلند نمی شد، ۱۷ هزار ایرانی را در کوچه و بازار به خاک و خون کشیدند
که بسیاری از آنها تنها جرمشان داشتن محاسن بر صورت بود! اما حقوق بشر به
جای حمایت از مردم، حامی مسعود و مریم رجوی شد! و همین آرش و گلرخ نیز سنگ
حمایت از اعضای آنها را به سینه می زدند!