سرافکندگی این جریان سیاسی وقتی بیشتر نمود می‌یابد که به صفحه اول روزنامه‌های زنجیره‌ای روز چهارشنبه 19 آبان‌ماه نگاهی بیندازیم. مشخصا روزنامه اصلاح‌طلب شرق در این زمینه با طراحی معناداری روی پیشخوان روزنامه‌فروشی‌ها رفت. این روزنامه که به زعم خود پیروزی هیلاری کلینتون را مسجل می‌دید در طرح صفحه نخست خود حجت‌الاسلام حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران را در کنار باراک اوباما و هیلاری کلینتون در صفحه یک خود قرار داد. در این طرح کلینتون به نشانه پیروزی دست برای هواداران خود تکان می‌دهد و اوباما میان روحانی و کلینتون که با پیش‌بینی این روزنامه اصلاح‌طلب روسای جمهوری بعدی ایران و امریکا هستند ایستاده است. تیتر جالب توجه « پس از اوباما» و تصویر وی در میانه روحانی و کلینتون از امیدواری این روزنامه برای ادامه راه اوباما توسط دموکرات‌ها حکایت دارد.
هارمونی رنگ آبی که نشان دموکرات‌هاست نیز در لباس هر سه نفری که این روزنامه در نیم صفحه اول خود طراحی کرده است دیده می‌شود. روحانی عبایش هم رنگ کت و شلوار اوباماست و از سوی دیگر رنگ لباده‌اش رنگ لباسی است که کلینتون به تن دارد که به نوعی همسویی این دو را القا می‌کند که قطعا بی‌ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری سال 96 نیست و یک طرح کاملا تبلیغاتی است. اما عدم انتخاب کلینتون توسط مردم امریکا برای ریاست‌‌جمهوری این کشور این طرح تبلیغاتی روزنامه شرق را به طرحی مضحک میان افکارعمومی تبدیل ساخت که در شبکه‌های اجتماعی به سخره گرفته شد.
تلاش تبلیغاتی روزنامه
شرق برای پیوند دادن پیروزی کلینتون به انتخاب روحانی و فضاسازی برای تحت
تاثیرقراردادن افکارعمومی ایران که مانند دموکراسی آمریکایی عمل کنند نیز طنز جالبی در درون خود دارد. اگر بر اساس آدرس غلطی که
این روزنامه به عنوان یک الگو‌سازی از دموکراسی به ایرانیان می‌دهد عمل شود باید
منتظر فرد دیگری جز کاندیدای مورد حمایت اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی ریاست جمهوری
بود. البته مردم ایران نشان داده‌اند که در رای دهی الگوی مستقلی دارند و نگاهشان
به دست و دهان لیبرالیسم آمریکایی نیست که این روزنامه آنرا تبلیغ و القا می‌کند.
به هر جهت بایستی این نسخه‌پیچی و این اشتباه استراتژیک و تاریخی روزنامه شرق در حوزه روزنامه‌نگاری و همچنین جریان سیاسی اصلاحات را یک نکته عبرت آموز در این دو حوزه دید و به نظر می‌رسد این جریان سیاسی نیز بایستی در سیاست (دستکم خبری و حرفه ای) خود تغییراتی دهد تا بعضا چنین رسوایی‌هایی را در عرصه سیاسی و روزنامه‌نگاری از خود به جای گذارد.
